Stelaż podtynkowy. Na co zwrócić uwagę przed zakupem

2023-12-07 9:52

Stelaże podtynkowe coraz częściej pojawiają się w naszych łazienkach. Nic dziwnego. Można na nich wygodnie zawiesić dowolne urządzenie sanitarne i w ten sposób ciekawie zaaranżować wnętrze.

Stelaż podtynkowy. Na co zwrócić uwagę przed zakupem
Autor: Geberit

Stelaży podtynkowych używa się najczęściej do instalowania misek ustępowych i bidetów. W ten sposób mocuje się zwykle specjalne modele tych urządzeń, tak zwane wiszące, choć od pewnego czasu są dostępne także urządzenia stojące do takiego montażu. Produkuje się też stelaże podtynkowe do wieszania innych elementów wyposażenia łazienek – umywalek, pisuarów, baterii czy uchwytów dla osób niepełnosprawnych, jednak są one mniej popularne wśród inwestorów i wykonawców. W tym wypadku urządzenia niczym się nie różnią, tylko inaczej niż zwykle przymocowuje się je do ściany łazienki.

Stelaże podtynkowe o mocnej konstrukcji

Wspólną cechą wszystkich stelaży podtynkowych, niezależnie od przeznaczenia, jest ich konstrukcja nośna. Stanowi ją metalowa rama z kształtowników z blachy stalowej dobrze zabezpieczonych przed korozją, na przykład przez ocynkowanie, a następnie polakierowanie w technologii proszkowej. Stabilne ramy mają tylko cztery punkty mocowania – dwa do ściany i dwa do podłogi. Słabsze można poznać po tym, że mają ich więcej. Do ramy są przymocowane elementy montażowe i śruby potrzebne do zawieszenia konkretnego przyboru sanitarnego. Oprócz tego w stelażach do umywalki i bidetu są gniazda do podłączenia zimnej i ciepłej wody, a w tych do podłączenia miski ustępowej – zbiornik spłukujący i komplet przyłączy.

Stelaż podtynkowy. Na co zwrócić uwagę przed zakupem
Autor: Geberit

Stelaż podtynkowy to także cicha i oszczędna spłuczka

Spłuczka (zbiornik spłukujący) jest w niektórych modelach stelaży podtynkowych wc pokryta warstwą styropianu, która pełni dwie funkcje: zapobiega kondensacji pary wodnej na jej zewnętrznych ściankach oraz tłumi odgłosy towarzyszące napełnianiu się jej wodą, co zmniejsza hałas w łazience i sąsiadujących z nią pomieszczeniach. Po zabudowaniu stelaża spłuczka oraz przewody doprowadzające do niej wodę i odprowadzające ścieki z miski ustępowej są niewidoczne. Dostęp do spłuczki jest możliwy jedynie przez otwór rewizyjny znajdujący się pod przyciskiem spłukującym. Nie jest on duży, ale wystarczający do wyjęcia ze zbiornika zaworów (napełniającego i spłukującego) w przypadku uszkodzenia któregoś z nich.

W razie potrzeby po zdemontowaniu przycisku trzeba jeszcze zdjąć znajdującą się pod nim płytkę zabezpieczającą i można dostać się do wnętrza spłuczki, choć nie we wszystkich modelach jest to łatwe. Otwór na przycisk jest niekiedy fabrycznie zabezpieczony osłoną ze styropianu. Ma ona chronić przed zabrudzeniem podczas prowadzenia prac montażowych, obudowywania płytami gipsowo-kartonowymi lub obmurowywania stelaża. Woda może być doprowadzona do spłuczki z lewej lub prawej strony, a także – do wyboru – z góry lub z tyłu, zależnie od warunków zabudowy.

Przeczytaj też:

Zawór odcinający najczęściej znajduje się wewnątrz spłuczki, dlatego nie trzeba montować osobnego na instalacji wodociągowej doprowadzającej wodę do urządzenia. Na rurze odpływowej między spłuczką a miską ustępową można zamontować kształtkę redukcyjną (znajduje się w niektórych zestawach stelaży). W czasie spłukiwania będzie ona wytwarzała chwilowe podciśnienie usprawniające i przyspieszające opróżnianie miski z nieczystości.

Niestandardowa zabudowa stelaży

Stelaże do zabudowy lekkiej można łączyć z metalowymi profilami konstrukcyjnymi w samonośną całość i w ten sposób budować z nich ścianki instalacyjne przymocowane za pomocą wsporników do podłoża i ściany łazienki. Ścianka ze stelaży i profili może być zbudowana przed ścianą murowaną i przylegać do niej na całej długości. Instalację wodociągową i kanalizacyjną można wtedy poprowadzić po wierzchu ściany, nie trzeba wykuwać bruzd, a więc nie osłabia się konstrukcji i ogranicza ilość brudnych prac.

Do stelaży przykręca się specjalne wsporniki ścienne, które umożliwiają regulację głębokości zabudowy, zwykle w zakresie 150-200 mm lub – po zastosowaniu przedłużek – ponad 200 mm. Tak przygotowane zawiesza się na szynie ściennej. Szynę przymocowuje się do ściany na wysokości dopasowanej do wysokości stelaży z uwzględnieniem poziomu gotowej podłogi, który zazwyczaj jest kilka centymetrów powyżej poziomu wylewki. Dzięki możliwości przesuwania stelaży na szynie można je łatwo ustawić w żądanym miejscu i przymocować śrubami montażowymi. Ścianka instalacyjna może też być wolno stojąca lub ustawiona w środku pomieszczenia oraz przymocowana do podłogi i węższym bokiem do ściany.

Zanim kupisz stelaż podtynkowy, sprawdź:

  1. Rodzaj zabudowy (lekka, ciężka), aby mieć pewność, że stelaż będzie można zamontować w Twojej łazience.
  2. Wysokość – do montażu pod oknem lub zabudowania wspólną półką z umywalką lepsze będą niskie, ale są one droższe od wysokich odpowiedników nawet o 30%; w modelach o wysokości do 90 cm deska sedesowa będzie w całości zasłaniała przycisk umieszczony na przedniej ścianie.
  3. Głębokość stelaża – wybierz jak najpłytszy, jeśli chcesz go ukryć w ścianie; głębszy, gdy planujesz wykonanie nad nim półki.
  4. Liczbę punktów mocowania – im więcej, tym lepiej.
  5. Z której strony znajduje się doprowadzenie wody.
  6. Jak jest zrobiony zbiornik spłuczki (najlepiej, gdy część zawierająca wodę jest jednoczęściowa, wykonana metodą rozdmuchiwania, a nie klejona, bo to gwarantuje szczelność) i czy ma styropianową izolację.
  7. Miejsce i wygląd przycisku, jaki możesz dopasować do wybranego stelaża.
  8. Dostęp do mechanizmu spłukującego.
Pozostałe podkategorie