Przed klejeniem płytek w łazience
Przed klejeniem płytek podłoże trzeba przede wszystkim oczyścić ze wszystkiego, co mogłoby osłabić przyczepność zaprawy: kurzu, brudu, wapna, tłuszczu, oleju i smarów, wosku czy resztek farb.
Autor: Mariusz Bykowski
W miejscach szczególnie narażonych na zawilgocenie pod okładziną ceramiczną niezbędna jest jeszcze izolacja wodoszczelna
Należy też skuć wszystkie fragmenty podłoża wydające głuchy odgłos podczas delikatnego opukiwania. Jeżeli zaniedba się to, po pewnym czasie płytki mogą się zacząć odspajać razem z klejem i źle trzymającymi się warstwami. Wyrównywanie W związku z tym, że warstwa zaprawy klejącej musi mieć określoną grubość, należy tak przygotować podłoże, aby nie trzeba było jej zwiększać. Chodzi bowiem o to, że warstwa zaprawy klejącej nie powinna być grubsza niż zaleca producent, bo zbyt duża jej ilość może doprowadzić do pękania lub odpadania płytek. Poza tym zazwyczaj materiały do wyrównywania są tańsze od zapraw klejących.
Zobacz także:
- Jak wykończyć podłogi i ściany w łazience
- Czym przyklejać płytki w łazience
- Klejenie płytek w łazience
Zagruntowanie
Przed nałożeniem zaprawy na podłoże powinno się je pomalować odpowiednim preparatem gruntującym, który zwiększy przyczepność zaprawy oraz zmniejszy i ujednolici chłonność podłoża. Zbyt chłonne podłoże intensywnie odciąga wodę z nakładanej zaprawy i powoduje przez to zaburzenie procesu wiązania.
Uszczelnienie
Glazura i terakota nie wystarczą, by zabezpieczyć ściany i posadzkę łazienki przed wodą i wilgocią. Wbrew powszechnemu mniemaniu okładziny te nie są całkowicie szczelne, dlatego w miejscach często zalewanych wodą trzeba pod nimi ułożyć izolację wodoszczelną. W przeciwnym razie na ścianach pomieszczeń sąsiadujących z łazienką mogą pojawić się pleśnie i grzyby.
Uszczelniać trzeba wszystkie te miejsca, które są zalewane, zachlapywane i opryskiwane wodą: ściany przy wannie i ściany kabiny prysznicowej oraz podłogę. Ściany wokół wanny wystarczy zaizolować nieco ponad miejscem, skąd wydostaje się woda, a więc zazwyczaj nad słuchawką prysznicową. Często jednak ściany w mokrych strefach izoluje się aż do sufitu.
W łazienkach coraz częściej stosuje się masy uszczelniające (folie w płynie) lub zaprawy wodoszczelne. Są one przeznaczone do uszczelniania łatwo nasiąkliwych podłoży, takich jak beton komórkowy czy płyty gipsowo-kartonowe.
Podłoże pod masę uszczelniającą lub zaprawę wodoszczelną, podobnie jak pod zaprawę klejącą, powinno być mocne i stabilne. Przed naniesieniem izolacji trzeba je oczyścić z kurzu, pyłu, brudu, wykwitów solnych oraz wykruszających się i słabo przylegających cząstek, a także pozostałości starych farb, olejów i innych substancji, które mogłyby osłabić przyczepność masy lub zaprawy. Należy również wypełnić ewentualne ubytki.
Folia w płynie dostępna jest zwykle jako jednoskładnikowa, gotowa do użycia pasta w plastikowych pojemnikach. Nie wolno dodawać do niej żadnych substancji, nie można też jej rozcieńczać. Zaprawa wodoszczelna ma postać gotowej mieszanki do rozrobienia z wodą. Po dokładnym przygotowaniu podłoża folię w płynie lub zaprawę wodoszczelną nanosi się w dwóch warstwach.
