Klinkier we wnętrzu - w salonie, kuchni, łazience. Zawsze się sprawdzi!
Jest nie tylko trwały i wytrzymały, ale też estetyczny. Nadaje pomieszczeniom niepowtarzalny charakter i świetnie się komponuje z innymi materiałami wykończeniowymi: drewnem, metalem i szkłem.
Autor: Ceramika Paradyż
Otwartą przestrzeń strefy dziennej nowoczesnego wnętrza można urozmaicić elementami z klinkieru o różnych formach i kolorach
Spis treści
Klinkier to ceramiczny materiał kamionkowy. Charakteryzuje się bardzo mocnym spiekiem, dzięki czemu jest twardy, wytrzymały na obciążenia, odporny na ścieranie, mało nasiąkliwy i mrozoodporny. Ma także wysoką odporność chemiczną; nie szkodzą mu oleje, benzyna, rozpuszczalniki organiczne, kwasy i zasady.Te wszystkie cechy zawdzięcza produkcji z najwyższej jakości gliny. Podczas wytwarzania miesza się ją z piaskiem, szamotem, mączką ceglaną oraz, w zależności od potrzeb, tlenkami barwiącymi i mineralnymi dodatkami uszlachetniającymi; ten proces rozdrabniania i mieszania na jednorodną masę nazywa się homogenizacją. Ze względu na naturalny charakter materiałów składowych nie ma możliwości utrzymania stałości składu takiej masy glinianej, więc trzeba się pogodzić z tym, że różne serie produkcyjne przynajmniej nieznacznie będą się od siebie różnić odcieniami.
Klinkierowe elementy są produkowane w procesie ekstrudowania – ciągnienia. Jednorodna masa ceramiczna jest wyciskana przez ustnik prasy, a następnie cięta na wymiar. Potem elementy są suszone, a ostateczny wygląd i właściwości uzyskują w procesie wypalania w wysokiej temperaturze 1100–1300ºC.
Klinkier może mieć naturalną kolorystykę od bieli i żółci przez czerwień, brąz do grafitowej czerni. To efekt barwienia w wysokiej temperaturze naturalnych związków chemicznych zawartych w glinie pochodzącej z różnych złóż. Barwę można też zmienić przez dodanie barwników – tlenków lub innych związków chemicznych do masy glinianej. W ten sposób zabarwia się materiał w całej masie. Czasami zależy tylko na zmianie koloru powierzchni i wtedy przed wypałem nakłada się na nią odpowiedni materiał, który zmieni nie tylko jej barwę, ale i strukturę, na przykład szkliwo czy angobę. Tak można uzyskać efekt cieniowania, zażużlenia, siatki pęknięć lub złuszczeń. Warstwę dekoracyjną ozdabia się także metodami mechanicznymi, dzięki czemu uzyskuje się struktury, na przykład: ryflowaną, rowkowaną, piaskowaną, drapaną.
Klinkierowy asortyment
Klinkier jest uniwersalny. Jego właściwości techniczne sprawiają, że może być materiałem konstrukcyjnym, a jednocześnie też dekoracyjnym. Od wieków wytwarza się z niego wytrzymałe cegły brukowe i elewacyjne oraz płytki na posadzki i okładziny ścian.
- Cegły brukowe mają wszystkie właściwości klinkieru, zarówno mechaniczne, jak i estetyczne. Wykorzystuje się je w miejscach o szczególnym charakterze, na przykład w zabytkowych częściach miejscowości czy na reprezentacyjnych podjazdach i traktach pieszych. Są efektownym wykończeniem podjazdu do domu lub alejek ogrodowych. We wnętrzach również można je stosować – w stylowych wiatrołapach, przedpokojach, kuchniach, które mają być wyrazem zamiłowania właścicieli do stylu retro.
- Cegły klinkierowe mają wyższe wartości współczynników wytrzymałości od zwykłych cegieł, ale ze względów ekonomicznych wykorzystuje się je przede wszystkim jako dekoracyjny materiał wykończeniowy. Spotyka się cegły pełne oraz lżejsze i tańsze drążone. Mają różne wymiary, które można dopasować zarówno do zabytkowej, współczesnej, jak też na wskroś nowoczesnej architektury. Uzupełnieniem cegieł są kształtki, z których można wykonać dopasowane do nich elementy ozdobne, na przykład parapety.
- Płytki klinkierowe to popularny materiał wykończeniowy ścian i podłóg. Okładziny z płytek mają wszystkie cechy cegieł i po ułożeniu wyglądają jak one, ale są o wiele tańsze. Ekonomia i cechy użytkowe zadecydowały o ich szerokim zastosowaniu. Powierzchnie z nich wykonane w niczym nie ustępują estetyką tym z cegieł.
Cegła cegle nierówna
Cegły klinkierowe w najróżniejszych barwach i układach wiązań najczęściej można spotkać na elewacjach budynków, zarówno tych starszych, jak i współczesnych. We wnętrzach pojawiają się rzadziej, chociaż inwestorzy zwrócili na nie większą uwagę na fali inspiracji stylami industrialnym i rustykalnym. Klinkier doskonale oddaje ducha tych dwóch trendów. Najczęściej we wnętrzach wykorzystywane są cegły drążone – tańsze, lżejsze, ale też mniej wytrzymałe od pełnych. Ekonomii nie trzeba tłumaczyć. Waga wpływa na zmniejszenie obciążenia stropów – wystarczy powiedzieć, że cegła drążona może być o 1/3 lżejsza od jej wariantu pełnego, a jej wytrzymałość i tak jest wysoka (ścianka, która nie będzie przenosiła innych obciążeń poza własnym ciężarem i ewentualnie przymocowanej do niej szafki lub półki nie musi mieć wytrzymałości materiałów na ściany nośne, chociaż klinkier, również ten drążony, spełnia i te normy).
Cegły klinkierowe mają wiele rozmiarów. Najpopularniejszy jest format RF: 250 x 120 x 65 mm, ale często spotyka się także formaty DF: 210 x 100 x 65 mm, WF: 210 x 100 x 50 i NF: 240 x 115 x 71 mm czy LDF: 290 x 115 x 52 mm. Na rynku są także cegły klinkierowe długości ponad 500 mm, które przypominają listwy lub belki. Te szczególne warianty wydłużonych cegieł są stosowane do wyeksponowania nowoczesnych form architektonicznych, głównie elewacji – dają nowe możliwości kształtowania brył współczesnych budynków z użyciem tradycyjnego materiału. Cegły tych formatów pasują do minimalistycznie zaprojektowanych wnętrz ze szkłem i stalą nierdzewną w roli głównej.
Cegłę klinkierową we wnętrzu najczęściej stosuje się na obudowy kominka, ścianki działowe i przepierzenia odgradzające częściowo lub całkowicie fragmenty pomieszczeń.
Estetyczna, trwała, odporna na zmiany temperatur i akumulująca ciepło cegła klinkierowa w roli obudowy kominka to jeden z pierwszych wyborów. Można przy tym upodobnić to domowe ognisko do tradycyjnego pieca. Nie trzeba się też obawiać zabrudzeń i nalotów pojawiających się na ściankach, bo łatwo je usuniemy ścierką lub gąbką z dodatkiem płynu do mycia, który w razie potrzeby można wzmocnić specjalnym środkiem chemicznym.
Klinkierowa cegła sprawdzi się również w charakterze ściany działowej w kuchni i łazience, jako materiał trudno nasiąkliwy, odporny na naloty biologiczne i chemiczne oraz łatwy do utrzymania w czystości. Ściana klinkierowa w tych pomieszczeniach nie potrzebuje już wodoodpornej okładziny z kafelków, bo jest bardziej odporna niż zwykłe płytki z ceramiki.
Klinkierowa podłoga
Klinkier stosuje się w miejscach narażonych na duże obciążenia dynamiczne i statyczne, na przykład na posadzki w kuchni, gdzie często przebywają domownicy, chodząc lub odsuwając krzesła, a podłoga jest narażona na upadek ciężkich przedmiotów.
Nie należy się obawiać zabrudzenia jej tłuszczami ani codziennego zmywania środkami chemicznymi.Klinkier to także tradycyjny materiał wykończeniowy schodów. Stopnie z płytek jednorodnych, niepokrytych żadną warstwą dekoracji zewnętrznej będą zawsze wyglądać jak nowe. Nawet krawędzie – najbardziej narażona na wycieranie powierzchnia stopni – zachowają kolor dzięki jednolitemu zabarwieniu klinkieru w całej masie. Szczególnie na schodach zaletą klinkieru jest jego chropowata mikrostruktura, dzięki czemu ma on właściwości antypoślizgowe. Bezpieczeństwo można zwiększyć przez zastosowanie na stopnie płytek klinkierowych z ryflowaną powierzchnią przy krawędzi. Z podobnych względów płytki klinkierowe będą dobrym materiałem na posadzkę w wiatrołapie i przedpokoju, gdzie zagrożeniem są błoto, pył i piasek czy sól wnoszone na butach.
Cechy klinkieru pozwalają też zastosować go na posadzkach w kotłowni lub w garażu. Szczególnie w tym drugim miejscu wydaje się odpowiedni, gdyż poza obciążeniem pojazdu sprosta również agresywnemu działaniu płynów eksploatacyjnych i zabrudzeń podwozia zebranych podczas jazdy. Dzięki klinkierowej nawierzchni garaż będzie nie tylko funkcjonalny, ale też estetyczny, i to na bardzo długo.
Posadzkowe płytki klinkierowe produkowane są nie tylko w kolorach charakterystycznych dla klinkieru, lecz także w odcieniach, które upodabniają ich powierzchnię do kamienia. To bardzo rozszerza możliwości projektowania wnętrz. Uzupełnieniem płytek posadzkowych są elementy ozdobne cokołów dopasowane kolorystyką. Czasami gamę produktów podłogowych dopełniają dopasowane do nich kolorystyką klinkierowe płytki ścienne.
Płytka jak cegła
Wykończone nimi ściany trudno odróżnić od ceglanych, a ich montaż jest podobny do układania innych płytek ceramicznych, wymagają jedynie użycia zapraw klejowych do klinkieru. Świetnie sprawdzają się przy remontach, bo można je zastosować na dowolnym podłożu, nawet z drewna czy materiałów drewno-pochodnych.
Klinkierowe płytki ścienne sprawdzą się wewnątrz domu w tych samych miejscach co cegła z tego materiału. Bardzo często są stosowane na ścianach kuchennych nad blatami roboczymi i kuchenkami. Dowolna kolorystyka i wymiary pozwalają dostosować płytki do stylu mebli kuchennych. Z podobnych względów okładziny z tego materiału znajdują zastosowanie w łazienkach, korytarzach, klatkach schodowych i innych miejscach, gdzie wykorzystuje się dekoracyjność klinkieru i jego walory użytkowe. Dzięki płytkom można w łatwy sposób nadać wnętrzom styl zabytkowy, rustykalny lub loftowy. To doskonały sposób na aranżację ściany okiennej, telewizyjnej w salonie albo pokoju do pracy.
Podobieństwo do ściany z cegły uzyskuje się, stosując podobne spoinowanie pomiędzy płytkami. To jedna z cech, która wyróżnia okładziny z klinkieru spośród innych materiałów. Spoiny między elementami klinkierowymi mają 1–1,5 cm szerokości. Materiały do spoinowania są dostępne w dowolnych kolorach.
Autor: Ceramika Paradyż
Otwartą przestrzeń strefy dziennej nowoczesnego wnętrza można urozmaicić elementami z klinkieru o różnych formach i kolorach
Kaliber i tonacja
Klinkierowe płytki ścienne mają długość i wysokość cegieł, a te na podłogi wymiary popularnych ceramicznych płytek podłogowych, czyli: 15 x 15, 30 x 30 czy 30 x 20 cm. To wymiary nominalne, które mogą się różnić od wymiaru produkcyjnego ze względu na deformację płytek w trakcie procesu wypalania. Płytki są więc selekcjonowane w partie o tym samym kalibrze, czyli wymiarze, jaki uzyskały po wypale. Na opakowaniu płytek podawana jest zarówno wartość kalibru, określająca partię produkcyjną, jak też wymiar nominalny, na przykład wymiar nominalny 30 x 30 cm, a obok kaliber 297 x 297 mm. Pojęcie kalibru nie dotyczy płytek rektyfikowanych, czyli po obróbce krawędzi frezowaniem, co pozwala nadać idealnie proste i prostopadłe krawędzie oraz wymiar z dokładnością do dziesiątych części milimetra.
Produkty po wypaleniu mogą różnić się tonacją barwną, gdyż nie jest możliwe uzyskanie całkowicie jednolitej barwy wszystkich płytek i dopuszczalna jest pewna tolerancja. Producenci selekcjonują płytki także pod względem barwy, grupując je w zestawy o tej samej tonacji. Kupując płytki określonego koloru i wzoru, trzeba zwrócić uwagę na typ tonacji barwnej określony na opakowaniu odpowiednim symbolem, na przykład tonacja A, tonacja B. Jeśli kupujemy kilka opakowań tego samego modelu płytek, powinniśmy więc sprawdzić na opakowaniu oznaczenia kalibru i tonacji.
