Syndrom chorego budynku: po czym go rozpoznać i jak się go pozbyć? Wideo

Ekspert wyjaśnia, co to jest syndrom chorego budynku i jakie mogą być jego przyczyny. Wokół okna dachowego pojawiły się zacieki, co doprowadziło do powstania pleśni na ścianach wokół okna dachowego. Jedynym sposobem na pozbycie się problemu była wymiana okna. Zobacz, jak poradzono sobie z syndromem chorego budynku.

Od lat znane jest określenie „syndrom chorego budynku” (sick building syndrom – SBS), które określa negatywne reakcje człowieka na złą jakość środowiska w budynku.

W tym odcinku wideo pokazujemy sposób na naprawę domu z syndromu chorego budynku. Objaw? Konieczna była wymiana okna dachowego, bo stare okno zgniło z wilgoci! Problemem związanym z jakością powietrza jest tak zwany syndrom chorego budynku - zjawisko występujące w budynkach użyteczności publicznej. Przebywające w nich osoby czują się bardzo źle bez wyraźnej i dającej się w prosty sposób zidentyfikować przyczyny, a symptomy szybko ustępują po opuszczeniu budynku.

Jak poprawić jakość powietrza we wnętrzach

Można stosować w tym celu rozmaite zabiegi, w różny sposób wpływające na zużycie energii i inaczej oddziałujące na środowisko. Jeśli chcemy korzystać z technologii wymagających dostarczenia energii, musimy pamiętać o tym, że należy ją oszczędzać. Dlatego wśród metod poprawiania jakości powietrza wentylacja jest dopiero na drugim miejscu. Najważniejsze jest kontrolowanie emisji zanieczyszczeń, bo nie wymaga zużywania energii, więc nic nie kosztuje, a dodatkowo ma korzystny wpływ na środowisko zewnętrzne. Od niego zawsze powinniśmy zaczynać.

Syndrom chorego budynku: wideo

Syndrom chorego budynku: źródła zanieczyszczenia powietrza

Warto pamiętać, że w budynkach spędzamy większość naszego życia, dlatego nawet niewielkie zanieczyszczenia obecne w powietrzu wewnątrz oddziałują na nas w sposób ciągły. Nawet jeśli powietrze na zewnątrz jest stosunkowo czyste, o co jednak w dzisiejszych czasach coraz trudniej, to należy pamiętać, że dostając się do budynku, ulega dodatkowemu zanieczyszczeniu. Materiały budowlane, wykończeniowe, meble, środki czystości wydzielają zanieczyszczenia chemiczne. Spalanie gazu w urządzeniach z otwartym paleniskiem – na przykład w kuchenkach gazowych – też przyczynia się do zanieczyszczania powietrza. Dlatego jego poziom w budynku może być kilkukrotnie większy niż na zewnątrz. Należy pamiętać, że obecność ludzi w pomieszczeniach także wpływa negatywnie na jakość powietrza. Zużywamy tlen i wydzielamy dwutlenek węgla oraz parę wodną.

• Formaldehyd

Formaldehyd to bezbarwny gaz o silnym, charakterystycznym zapachu. Jest stosowany w produkcji materiałów budowlanych i wykończeniowych (lakiery, kleje tapety, wykładziny, tkaniny), środkach czystości, a nawet w kosmetykach. W budynkach najsilniejszym źródłem emisji formaldehydu są wyroby drewnopochodne produkowane metodami przemysłowymi: sklejki, płyty MDF, wiórowe, paździerzowe. Najwięcej wydzielają go materiały świeżo wyprodukowane. Z czasem wydzielanie słabnie, lecz całkowicie nie ustępuje. Gdy stężenie formaldehydu w powietrzu wzrasta powyżej naturalnego, może on wywołać u ludzi ostre objawy, takie jak: łzawienie, podrażnienie spojówek, nosa i gardła, kaszel, ucisk w klatce piersiowej, chrypę, uczulenie skóry. Badania wykazały, że formaldehyd jest jednym z czynników wywołujących astmę, może także być przyczyną wystąpienia nowotworów. Każdy człowiek ma inny próg wrażliwości na działanie formaldehydu. Niektórzy są bardzo wrażliwi, podczas gdy inni wcale nie zauważają jego działania. Między innymi z tego względu nie jest określone minimalne stężenie formaldehydu, które można uznać za całkowicie nieszkodliwe.

• Tlenek węgla (CO)

Tlenek węgla (CO) to gaz niezwykle groźny dla człowieka. Jest bezbarwny i bez wonny, a więc niemożliwy do wykrycia za pomocą zmysłów. Zaburza dystrybucję tlenu dostarczanego do całego organizmu przez krew. W zależności od wdychanej dawki gaz może zaburzyć koordynację ruchów, pogorszyć jakość naczyń krwionośnych, wywołać zmęczenie lub omdlenie, bóle głowy, osłabienie, dezorientację, mdłości i zawroty głowy. Większe stężenie może być śmiertelne. Objawy zatrucia tlenkiem węgla mogą być czasami mylone z grypą lub zatruciem pokarmowym. Szczególnie narażeni na niekorzystne skutki działania tlenku węgla są ludzie starsi, chorujący na serce i z kłopotami w oddychaniu oraz dzieci i płody. Tlenek węgla powstaje w wyniku niepełnego spalania paliw węglopochodnych – węgla, drewna, węgla drzewnego, gazu, oleju opałowego. Może być emitowany przez lampy i piecyki naftowe i gazowe, kotły na paliwa stałe i gaz, kominki, podgrzewacze wody, silniki spalinowe (np. przez samochód w garażu). Znajduje się także w dymie papierosowym. Może także powstawać, gdy do urządzeń spalających gaz nie zostanie doprowadzona odpowiednia ilość tlenu. Powodem pojawienia się tlenku węgla w pomieszczeniu może być niewłaściwie działająca wentylacja, najczęściej grawitacyjna, w której następuje odwrócenie ciągu. Najwięcej zatruć tlenkiem węgla z tego powodu występuje w łazienkach, w których są zamontowane przepływowe gazowe podgrzewacze wody.

• Radon

Radon to bezbarwny i bezwonny radioaktywny gaz szlachetny. Jest rakotwórczy, ponieważ produkty jego rozpadu osadzają się w płucach. Występuje naturalnie w przyrodzie, m.in. tam, gdzie są duże pokłady granitu zwierającego uran. Gdy radon znajduje się płytko pod powierzchnią, przedostaje się z gruntu do budynku w sposób naturalny z powodu różnicy ciśnienia. Do budynku może trafić poprzez nieszczelności w posadzkach, przejściach instalacyjnych, studzienkach przez okna w piwnicach. Ponieważ jest znacznie cięższy od powietrza, może się gromadzić w piwnicach i niższych partiach domów niepodpiwniczonych. Może też wraz z cyrkulującym powietrzem przedostawać się do innych pomieszczeń. Radon może się znajdować także w materiałach budowlanych – wyrobach ceramicznych, wyrobach zawierających popioły lotne, cemencie, mieszankach tynkarskich. Jednak jego zawartość jest niewielka i znacznie mniej zanieczyszcza budynek niż gaz przedostający się z gruntu.

• Inne zanieczyszczenia powietrza w domu
  

Wiele zanieczyszczeń jest produkowanych przez ludzi użytkujących budynki. Jednym z bardziej szkodliwych jest dym tytoniowy. To wyjątkowo złożona substancja chemiczna. Zawiera m.in. nikotynę, tlenek węgla, tlenki azotu, formaldehyd, amoniak i setki innych substancji. Chemia gospodarcza stosowana w pracach gospodarczych – przy czyszczeniu mebli i elementów wykończenia, zabezpieczaniu podłóg – także zanieczyszcza powietrze, lecz stężenie substancji szkodliwych jest stosunkowo małe.