Dom, którego bryłę obudowano tropikiem. PREZENTACJA PROJEKTU domu jednorodzinnego
Projektanci mówią, że ten dom jednorodzinny ma dwie skóry, bo jego mieszkalną bryłę obudowano drewnianym tropikiem przekrytym blachą. Zrobiono to, aby była lepiej chroniona – zimą przed stratami ciepła, a latem przed przegrzaniem.
Na pierwszy rzut oka - dom jak wiejska chałupa
Pierwszy rzut oka na wizualizacje nasuwa skojarzenia ze starą tradycyjną chałupą, i to nie tylko z powodu wykorzystanego na elewacjach drewna zabezpieczonego impregnatem naśladującym barwę patyny. Podobieństwa są znacznie głębsze – poczynając od kształtu bryły oglądanej od strony drogi i wejścia usytuowanego od podwórza, a kończąc na pomalowanych na błękitny kolor rozglifieniach wokół okien (przypominają okiennice dawnych chat).
Odwołania do starej architektury nie przeszkodziły w tym, by projekt był na wskroś nowoczesny. Dom jest nie tylko energooszczędny. Modułowa i szkieletowa budowa jego podwójnych przegród zewnętrznych – tak zwanych skór – sprawia, że może się elastycznie dostosowywać do zmieniających się potrzeb mieszkańców.
Projekt pozwala na rozbudowę albo zmniejszenie domu – wraz ze zmieniającymi się potrzebami mieszkańców – w stosunkowo krótkim czasie i niewielkim kosztem.
Niekonwencjonalna architektura
Dom jest parterowy, zbudowany na planie wydłużonego prostokąta. Drewniana bryła osłaniająca część mieszkalną najspokojniej prezentuje się od strony północnej. Oglądana z tej perspektywy jest najbardziej oszczędna – sprawia wrażenie parterowego prostopadłościanu przekrytego dwuspadowym dachem.
Efekt potęgują ściany poszyte deskami elewacyjnymi w kolorze starego drewna. Są ułożone pionowo, tak jak na dawnych zabudowaniach gospodarczych.
Od południa bryła jest bardziej zróżnicowana za sprawą różnorodnych kształtów okien i uformowanych wokół nich pod różnymi kątami rozglifień. Wprawdzie nadanie im błękitnej barwy to dzisiejsza parafraza dawnych okiennic, ale utworzona przez nie na elewacji kompozycja jest wyraźnie geometryczna.
Kolejne współczesne elementy to okna dachowe doświetlające taras i nadbudówka na dachu, która pełni funkcję nie tylko wywietrznika strefy buforowej, lecz także podkonstrukcji pod kolektory.
Od wschodu i zachodu interesująco wygląda odchylenie północnej ściany od pionu. Architekci, ustawiając ją pod kątem 20°, udowodnili, że niekonwencjonalne podejście do kształtu domu może mieć wymiar nie tylko estetyczny, ale także praktyczny. Tym razem nietypowe nachylenie elewacji chroni ją przed zamakaniem.
Kompozycyjną konsekwencją tego rozwiązania jest ustawienie ażurowej osłony strefy wejścia z przeciwległej, południowej strony domu tak, by tworzyła płaszczyznę równoległą do pochyłej ściany.
Szczegółowy opis projektu tego domu znajdziesz w miesięczniku Murator 12/2013.
Na jaką działkę dom?
Architekci uznali, że optymalna powierzchnia działki dla „Domu w domu” to blisko 1200 m2. Jednak można go wybudować już na takiej o powierzchni 662,6 m2, przy czym jeden z jej boków powinien mieć długość aż 32,8 m (zorientowany na kierunek wschód – zachód), drugi 20,2 m (na północ – południe).
Projektanci, przygotowując koncepcję zagospodarowania terenu dla działki optymalnej, przewidzieli dwa miejsca postojowe na samochody albo garaż wolno stojący (jedno- lub dwustanowiskowy) i jedno miejsce postojowe.
Poza tym, aby dodatkowo ochronić dom przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi i wynikającymi z nich stratami ciepła, od północy i zachodu zaproponowali średnie i wysokie drzewa iglaste, które mają pełnić funkcję izolacyjną, a od południa – średnią i wysoką zieleń liściastą chroniącą budynek przed przegrzaniem w lecie i nieutrudniającą doświetlenia wnętrz zimą.
Szczegółowy opis projektu tego domu znajdziesz w miesięczniku Murator 12/2013.
Autor: Agnieszka Gałwiaczek/AIR.CHITEKCI GP
Przestrzeń buforowa jest wentylowana za pomocą szczelin przy ziemi i uchylanego okna w nadbudówce na dachu. Górne krawędzie glifów okiennych zostały tak ukształtowane, aby optymalnie doświetlić wnętrza, jednocześnie chroniąc je przed przegrzaniem latem
