Spis treści
Cel: zachowanie ciągłości inwestycji
Co się dzieje w sprawie projektu ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw, przedłożony przez Ministra Rozwoju i Technologii w lipcu tego roku? Stan jest taki, że 4 sierpnia 2025 projekt skierowano do I czytania w komisjach do Komisji do Spraw Deregulacji oraz Komisji Samorządu Terytorialnego i Polityki Regionalnej.
Czytaj też:
Przypomnijmy. Nowe przepisy realizują działania deregulacyjne rządu. Projekt przewiduje ułatwienie dla gmin, aby mogły zachować ciągłość swoich inwestycji, które realizują na podstawie decyzji o ustaleniu lokalizacji celu publicznego.
Zgodnie z obecnymi przepisami, gminy muszą sporządzić plany ogólne – nowy akt planowania przestrzennego w randze aktu prawa miejscowego, obejmujący całą gminę i sporządzany wyłącznie w formie cyfrowej.
- Dokument ten w znacznej mierze zastąpi dotychczasowe studia uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gmin, które stracą moc 1 lipca 2026 roku. Po tym czasie uchwalanie miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz wydawanie decyzji lokalizacyjnych będzie możliwe, jeśli w danej gminie wszedł w życie plan ogólny - czytamy w komunikacie.
A w uzasadnieniu projektu jest jeszcze zapowiedź, że "projekt ustawy wpłynie pozytywnie na działalność mikroprzedsiębiorców, małych i średnich przedsiębiorców przez usprawnienie procesu przygotowania i realizacji inwestycji."
Najważniejsze rozwiązania noweli
- Nowe przepisy zakładają, że wydanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego będzie możliwe również po utracie mocy studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy, a jeszcze przed wejściem w życie planu ogólnego gminy.
- Rozwiązanie pozwoli gminom realizować niezbędne inwestycje publiczne, przy równoległym sporządzaniu planu ogólnego.
- Nowe przepisy mają wejść w życie po 14 dniach od ogłoszenia w Dzienniku Ustaw.
Zobacz też:
Oto projekt ustawy o planowaniu przestrzennym:
USTAWA o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
Art. 1. W ustawie z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1130, 1907 i 1940 oraz z 2025 r. poz. 527 i 680) w art. 37ed dodaje się ust. 12–14 w brzmieniu:
„12. Rada gminy może ustalić w formie uchwały, stanowiącej akt prawa miejscowego, zasady określania postanowień umów urbanistycznych.
13. Uchwała, o której mowa w ust. 12, dotyczy wszystkich umów urbanistycznych zawieranych przez gminę.
14. Dopuszcza się w uchwale, o której mowa w ust. 12, ustalenie różnych zasad określania postanowień umów urbanistycznych, biorąc pod uwagę w szczególności rodzaj lub parametry inwestycji głównej.”.
Art. 2. Do spraw opracowania i uchwalania zintegrowanych planów inwestycyjnych sporządzanych na podstawie wniosku złożonego przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy ustawy zmienianej w art. 1 w brzmieniu dotychczasowym.
Art. 3. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
Uzasadnienie projektu ustawy zmieniającej ustawę o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym
Cel wprowadzanych zmian
Ustawa z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1688, z późn. zm.) wprowadziła do systemu planowania przestrzennego szczególną formę miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego – zintegrowany plan inwestycyjny (dalej jako „ZPI”).
Niniejszy projekt ustawy o zmianie ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ma na celu zwiększyć transparentność procedury ZPI i skrócić czas jej realizacji. W trakcie sporządzania ZPI gmina negocjuje z inwestorem treść umowy urbanistycznej, w której strony zobowiązują się do wykonania czynności m.in. z zakresu realizacji inwestycji uzupełniającej.
Aby zapewnić pełną transparentność tego procesu, istotne jest umożliwienie gminie ustalenia, w drodze aktu prawa miejscowego, ogólnych zasad określania postanowień umów urbanistycznych. Ustalenie jasnych zasad dotyczących umów urbanistycznych skróci czas trwania negocjacji między gminą a inwestorem.
II. Szczegółowy opis wprowadzanych regulacji
W art. 1 projektu ustawy zawarto zmiany dotyczące art. 37ed ustawy z dnia 23 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2024 r. poz. 1130, z późn. zm.), które polegają na dodaniu ust. 12–14 dotyczących możliwości ustalenia przez radę gminy w formie uchwały, stanowiącej akt prawa miejscowego, zasad określania postanowień umów urbanistycznych. W szczególności mogą to być zasady określania zakresu zobowiązań inwestora.
Wskazać należy, że są to zarówno postanowienia wskazane w art. 37ed ust. 2–6 ww. ustawy, jak i pozostałe postanowienia regulowane przez Kodeks cywilny, np. sposób zabezpieczenia. Uchwała ta będzie dotyczyć wszystkich umów urbanistycznych zawieranych przez gminę. Uchwała będzie mogła ustalać różne zasady określania postanowień umów urbanistycznych, biorąc pod uwagę rodzaj lub parametry inwestycji głównej, w szczególności w podziale na ich rodzaj lub parametry. Trzeba przy tym zauważyć, że rada gminy będzie mogła wprowadzić inne kryteria różnicowania tych zasad, np. w zależności od przeznaczenia, powierzchni inwestycji, charakterystycznych parametrów, takich jak: intensywność, powierzchnia użytkowa (sprzedaży, produkcji, magazynowa) lub liczba mieszkań w przypadku inwestycji mieszkaniowych.
Różnicowanie zasad odnośnie do umów urbanistycznych powinno być uzależnione od rodzaju lub parametrów inwestycji głównej, ponieważ to właśnie w oparciu o wielkość inwestycji głównej można określić skalę całości przedsięwzięcia inwestycyjnego. Podkreślić należy, że inwestycja uzupełniająca została zdefiniowana w art. 2 pkt 5a ww. ustawy i polega na realizacji inwestycji służącej obsłudze inwestycji głównej. Celowe jest wprowadzenie możliwości różnicowania zasad postanowień umowy urbanistycznej z uwagi na przedmiot inwestycji głównej, której ustawa nie precyzuje i nie zawęża, może nią być np. inwestycja mieszkaniowa, usługowa, magazynowa czy też inwestycja dotycząca instalacji odnawialnych źródeł energii.
Proponuje się, aby ustawa weszła w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, jednak do spraw opracowania i uchwalania zintegrowanego planu inwestycyjnego sporządzanych na podstawie wniosku złożonego przed dniem wejścia w życie ustawy powinno stosować się przepisy ustawy zmienianej w brzmieniu dotychczasowym.
Źródło: Rządowe Centrum Legislacji, a cały druk nr 1608 znajdziecie tu
Zobacz też gotowe projekty niewielkich domów
