Biohumus – co to jest BIOHUMUS, jak go zrobić i jak stosować w ogrodzie?
Biohumus należy do najbardziej wartościowych nawozów stosowanych dla poprawy wzrostu, wyglądu i plonowania dużej grupy roślin. Biohumus jest nawozem naturalnym, więc z powodzeniem można go stosować zarówno w uprawach tradycyjnych, jak i ekologicznych. Co warto wiedzieć o BIOHUMUSIE? Jak zrobić własny biohumus?
Autor: www.thinkstockphotos.com
Biohumus to produkt przemiany materii organicznej wydalanej przez dżdżownice kalifornijskie
Biohumus, nazywany także wermikompostem, to w rzeczywistości produkt przemiany materii organicznej wydalanej przez dżdżownice kalifornijskie (Eisenia fetida). Organizmy te hodowane w pryzmach kompostowych zjadają resztki roślinne (i nie tylko) a potem wydalają je w postaci koprolitu. Tak powstaje cenny dla zieleni wieloskładnikowy nawóz. Można go kupić w sklepach lub produkować samemu w kompostowniku (stwarzając odpowiednie warunki dżdżownicom kalifornijskim). W pierwszym przypadku należy uważać, aby nie nabyć „podróbki”. Nawóz humusowy powinien być naturalny i czysty – bez „uzdatniania”. Wtedy oprócz składników pokarmowych zawiera wartościową mikroflorę bakteryjną poprawiającą wzrost, kondycję roślin i umożliwiającą bezpieczne dawkowanie.
Zalety nawozu biohumusowego
Biohumus – podobnie jak inne nawozy organiczne – nie jest jednorodny. Jego skład jest zmienny, gdyż zależy od rodzaju materii organicznej przerabianej przez dżdżownice. Dla roślin jest niezwykle wartościowy, gdyż oprócz podstawowych składników pokarmowych zawiera dużo mikroelementów. Nie można go przedawkować – pierwiastki skumulowane są w mikroorganizmach, a oddawane stopniowo (wraz z ich obumieraniem). Dlatego nawozy biohumusowe można stosować na każdy typ gleby bez ryzyka przenawożenia, zmiany odczynu czy spowodowania zasolenia. Wręcz przeciwnie – podłoże zasilane nawozem naturalnym ma lepsze parametry, łatwiej tworzy się w nim struktura gruzełkowata i szybciej oczyszcza się ze szkodliwych związków, np. jonów metali ciężkich. W przypadku biohumusów z dodatkiem chemicznych związków ryzyko przedawkowania niestety istnieje. Stosowanie takiego nawozu bez rozcieńczenia może poparzyć roślinę, a nawet doprowadzić do jej zamierania. To wystarczający powód, aby tym bardziej zwracać uwagę przy zakupie.
>>Przeczytaj też: Nawożenie roślin nawozami naturalnymi. Nawożenie organiczne
Stosowanie Biohumusu
Biohumus standardowo stosuje się w rozcieńczeniu 1:10. Jest to głównie związane z oszczędnością nawozu. W szczególności w odniesieniu gotowych produktów ze sklepów, stosowanie dużych dawek jest po prostu nieuzasadnione ekonomicznie. Teoretycznie nawóz można stosować nawet bez rozcieńczenia – w praktyce jednak generowałoby to zbyt wysokie koszty.
>>Przeczytaj też: Nawozy organiczne: obornik, kompost, torf, kora, nawozy zielone
Jakie rośliny nawozić Biohumusem?
Nawóz biohumusowy nadaje się do dokarmiania w zasadzie wszystkich roślin w ogrodzie. Nie ma szczególnych przeciwwskazań. Ze względu jednak na opłacalność zwykle wykorzystuje się go do poprawiania wyglądu roślin uprawianych w pojemnikach na balkonach, tarasach lub w domu. Ponadto, może być dobrą alternatywą dla nawozów mineralnych stosowanych w warzywniku oraz w uprawach pod osłonami. W warzywach dokarmianych biohumusem nie zachodzi ryzyko kumulacji szkodliwych związków (np. azotanów przekształcanych w azotyny). Dotyczy to zwłaszcza gatunków uprawianych dla jadalnych liści (np. sałaty). Dzięki temu plon jest zdrowszy i smaczniejszy. Biohumus jest także przydatny w uprawie roślin, które zostały osłabione przez patogeny chorobotwórcze lub szkodniki. Łagodzi stres i umożliwia szybszą regenerację.
Samodzielna produkcja biohumusu
Posiadając szczelny, przenośny kompostownik można samemu pokusić się o tworzenie wermikompostu. Dżdżownice kalifornijskie są mniej wymagające od tych „rodzimych”, żyją dłużej, a ich hodowla nie jest trudna. Są łatwo dostępne. Produkcja nawozu z ich udziałem skraca się nawet do jednego roku. Dobrym pokarmem dla nich są resztki organiczne z roślin (poza iglakami i orzechem włoskim), trawa i „naturalne” odpady kuchenne, takie jak fusy z kawy, herbaty oraz skorupki jaj. Aby dżdżownice rozmnażały się, wymagają dużych ilości celulozy. Można go dostarczyć np. dodając fabryczny papier (bez farb). Ponadto kompost należy cały czas nawadniać – dżdżownice żywią się i przerabiają materiał półpłynny. Pryzmy wydzielają mało przyjemny zapach, jednak nie powinien on być na tyle intensywny, aby stanowił problem. Jeśli zaczynamy czuć nieświeżą woń zgnilizny, pryzmy należy napowietrzyć przez przewracanie widłami.Optymalna temperatura do rozwoju dżdżownic wynosi 20 st. C. Organizmy te są wrażliwe na chłody. Dlatego przed nadejściem zimy powinno się wraz z pojemnikiem przenieść do pomieszczenia, np. budynku gospodarczego. Na zewnątrz do kompostownika najczęściej wpuszcza się je w marcu lub kwietniu (zależnie od pogody).
>>Przeczytaj też: Kompost: znakomity nawóz naturalny
