Trzmielina oskrzydlona, czyli płonący krzew. Jak uprawiać w ogrodzie, jakie ma wymagania?
Trzmielina oskrzydlona, zwana też płonącym krzewem, to jeden z piękniejszych krzewów liściastych. Jego ozdobą są przebarwiające się jesienią liście, a także dekoracyjne pędy. Poznaj wymagania, warunki uprawy i zastosowanie w ogrodzie trzmieliny oskrzydlonej.
Trzmielina oskrzydlona - płonący krzew
Trzmielina oskrzydlona (Euonymus alatus) osiąga 2-3 m wysokości i podobną szerokość. Wytwarza sztywne, proste, rozgałęzione pędy, pokryte dużymi, eliptycznymi liśćmi, które jesienią pięknie przebarwiają się na karmazynowo lub czerwonofioletowo - dzięki temu trzmielina oskrzydlona staje się jedną z najpiękniejszych ogrodowych dekoracji - potocznie nazywana jest płonącym krzewem. Kwitnie od maja do czerwca, ale zielonkawobiałe kwiaty są niepozorne i nie mają szczególnych walorów. Roślina zawiązuje owoce we wrześniu i październiku. To różowo-fioletowe torebki z pomarańczowymi nasionami.
Trzmielina oskrzydlona jest rośliną trującą dla ludzi, ale ptakom nie szkodzi – to pokarm lubiany przez wiele gatunków. Ozdobą trzmieliny oskrzydlonej są także pędy pokryte listwą korkową. Gatunek jest dość łatwy w uprawie, trzeba jednakże spełnić przynajmniej podstawowe wymagania.
Jakie wymagania ma trzmielina oskrzydlona?
Trzmielinę oskrzydloną zaleca się sadzić na stanowiskach słonecznych, ewentualnie lekko zacienionych. To optymalne miejsce dla intensywnego wybarwienia liści, a także obfitego owocowania. Krzew jest mało wymagający względem podłoża: toleruje różne typy, ważne aby było przepuszczalne. Nie lubi gleb ciężkich i podmokłych. Optymalne są podłoża żyzne, próchnicze, wapienne. Roślina jest w pełni mrozoodporna. Dobrze znosi zimy, nawet bez stosowania osłon. Radzi sobie także w warunkach miejskich (zanieczyszczone powietrze, zasolona gleba).
Autor: GettyImages
Jesienią liście trzmieliny oskrzydlonej przebarwiają się na czerwono, dzięki czemu roślina staje się jedną z najpiękniejszych ogrodowych dekoracji
Trzmielina oskrzydlona - uprawa
Trzmielinę oskrzydloną sadzimy do gruntu jesienią (to przyspieszy rozwój systemu korzeniowego) lub wiosną. Młode okazy w czasie suszy należy podlewać. Krzew znosi krótkotrwałe okresy niedoboru wody, ale ponieważ wytwarza płytki (chociaż gęsty) system korzeniowy, to czasem zabieg nawadniania jest konieczny (np. w lipcowe i sierpniowe upały). Należy wykonywać go tak, aby nie moczyć pędów i liści (najlepiej podlewać wieczorem lub rano).
Krzewy trzmieliny oskrzydlonej rosną wolno, mają dość regularny pokrój i raczej nie wymagają cięcia. Wyjątek od reguły stanowią pędy porażone przez choroby, uszkodzone, wrastające do wnętrza korony (cięcie sanitarne). Oprócz tego czasem trzmielinę uprawia się na formowane żywopłoty, wtedy zabieg wykonuje się częściej (roślina dobrze je znosi). Skrócenie pędów pomaga utrzymać gęsty, zwarty pokrój. Jeśli cięcie trzmieliny okazuje się konieczne, należy wykonać je późną wiosną lub późnym latem. Trzmielina oskrzydlona dobrze reaguje na nawozy organiczne (np. przefermentowany obornik) i ściółkowanie (m.in. kompostem nie w pełni przerobionym). Nawozy powinno się stosować nie więcej niż 2-3 razy w sezonie (wiosną azotowy, latem fosforowo-potasowe).
Ze szkodników trzmieliny problemem mogą być mszyce oraz przędziorki. Te drugie częściej pojawiają się w okresie suszy.
Rozmnażanie trzmieliny oskrzydlonej. Krzew łatwo rozmnaża się przez ukorzenianie sadzonek pędowych. 10-centymetrowe, zdrewniałe odcinki przycina się w sierpniu i ukorzenia w mieszaninie torfu i piasku w proporcji 1:1. Podłoże powinno być umiarkowanie wilgotne, ale nie mokre. Na zimę krzewy trzmieliny można pozostawić w chłodnym inspekcie, wiosną wysadza się je do gruntu. Możliwe jest także rozmnażanie generatywne - przez nasiona (trzeba je oczyścić z osnówek i od razu wysiać do gruntu lub pojemników) - to jednak pracochłonna zabawa dla hobbystów (samo kiełkowanie trwa wiele miesięcy, nawet rok).
Trzmielina oskrzydlona - zastosowanie w ogrodzie
Trzmielinę oskrzydloną można sadzić jako soliter – w wyeksponowanym miejscu w ogrodzie – lub grupowo. Nadaje się do tworzenia średnio wysokich żywopłotów, np. rozdzielających poszczególne partie ogrodu. Dobrze wygląda w wielobarwnej kompozycji złożonej z iglaków oraz krzewów i drzew liściastych. Trzmielina oskrzydlona nadaje się różnych typów ogrodów, również naturalistycznych i orientalnych. Dobrze „współgra” z małą architekturą ogrodową: naturalnym drewnem i jasnymi ścianami lub murkami.
Niskie odmiany trzmieliny oskrzydlonej, np. 'Compactus', 'Rudy Haag' (dorastające do 100 cm wysokości) nadają się do uprawy w pojemnikach - można je wykorzystać jako dekoracje balkonów, tarasów i drzwi wejściowych. Trzmielina oskrzydlona jest często uprawiana parkach i zieleni miejskiej. To piękna jesienno-zimowa dekoracja.
Ze względu na atrakcyjne i trujące owoce trzmieliny (wpływające na pracę serca), z krzewu tego lepiej zrezygnować w ogrodzie, w którym przebywają małe dzieci.
