Śnieżnik - urocza roślina cebulowa, która kwitnie już na przedwiośniu. Kiedy sadzić i jak uprawiać śnieżniki?
Śnieżnik (Chionodoxa) jest jedną z najwcześniej kwitnących wiosennych roślin cebulowych. Podpowiadamy kiedy sadzić i jak uprawiać śnieżniki w ogrodzie.
Autor: Monika Latkowska
Śnieżnik lśniący
Śnieżnik (Chionodoxa) jest byliną cebulową z rodziny szparagowatych (Asparagaceae). W środowisku naturalnym rośnie w basenie Morza Śródziemnego. Jej łacińska nazwa pochodzi z greckich słów: chion (śnieg) i doxa (duma).
Śnieżnik - gatunki
Do najpopularniejszych gatunków śnieżnika należą:
- śnieżnik lśniący (Chionodoxa luciliae) - kwitnie w marcu i na początku kwietnia (jeśli jest ciepło, to nawet już w lutym!). Dorasta do 15 cm wysokości, ma wąskie, lancetowate liście. Jego gwiaździste kwiaty zebrane są w luźne grona i mają szafirowoniebieską barwę (u odmian kwiaty mogą być także białe, różowe lub żółtawe;
- śnieżnik sardeński (Chionodoxa sardensis) - podobny do śnieżnika lśniącego, ale jego kwiaty są jednolicie niebieskie z kontrastowym małym białym oczkiem, kwitnie w kwietniu;
- śnieżnik Forbesa (Chionodoxa forbesi) - kwitnie od marca do kwietnia, kwiaty są niebieskie lub fioletowe z wyraźnie zaznaczonym białym oczkiem, najczęściej tworzy dwa lancetowate, ostro zakończone liście;
- śnieżnik olbrzymi (Chionodoxa gigantea, syn. Chionodoxa lochiae) - największy ze śnieżników, dorasta do 25 cm wysokości. Kwitnie w marcu, kwiaty osiągają do 3,5 cm średnicy, są niebieskofioletowe;
- śnieżnik Siehego (Chionodoxa siehei) - o fioletowych, skierowanych na zewnątrz kwiatach, osiągających do 3 cm średnicy, jest często mylony ze śnieżnikiem Forbesa.
Przeczytaj też:
Autor: Monika Latkowska
Śnieżnik lśniący
Autor: GettyImages
Scilla po lewej, Chionodoxa po prawej
Czasem śnieżniki (Chionodoxa) są mylone z cebulicami (Scilla), z którymi są spokrewnione. Jednak w przeciwieństwie do cebulic, śnieżniki mają spłaszczone lub połączone pręciki, a płatki kwiatów mają tendencję do wywijania się do tyłu.
Śnieżnik - wymagania uprawy
Śnieżniki najlepiej rosną na stanowiskach słonecznych, w miejscach półcienistych też sobie poradzą, ale kwitnienie jest słabsze.
Podłoże dla śnieżników powinno być zasobne w składniki pokarmowe, dobrze przepuszczalne i umiarkowanie wilgotne. Lepiej zrezygnować z uprawy śnieżników na glebach ciężkich.
Kiedy i jak sadzić śnieżniki?
Cebule śnieżników sadzi się do gruntu jesienią - najlepiej na przełomie września i października. Cebule sadzi się w odległości 5-10 cm jedna od drugiej, umieszczając je na głębokości 5 cm (jedynie śnieżnik olbrzymi, którego cebule są większe, sadzi się nieco głębiej). Warto przed sadzeniem cebule zaprawić preparatem grzybobójczym.
Dobrym pomysłem jest sadzenie cebulek w ażurowych, plastikowych koszyczkach (ochronią przed gryzoniami, a dodatkowo łatwiej będzie znaleźć cebule przy wykopywaniu).
Czy cebule śnieżników trzeba wykopywać?
Zaleca się, aby cebule śnieżników wykopywać co kilka lat, w przeciwnym razie kwitnienie z każdym rokiem będzie słabsze. Cebule wykopuje się w końcowej fazie zasychania liści. Wykopane cebule przechowuje się w ciepłym i suchym pomieszczeniu do jesieni.
Śnieżnik - gdzie sadzić w ogrodzie?
Zaletą śnieżników jest m.in. to, że zdobią ogród bardzo wcześnie, gdy inne rośliny dopiero budzą się do życia. Najładniej wyglądają posadzone w grupach, po kilka, a nawet kilkadziesiąt sztuk.
Śnieżniki to idealne rośliny na wiosenne rabaty bylinowe, doskonale komponują się z innymi roślinami kwitnącymi wczesną wiosną, takimi jak ciemierniki, cebulice, przebiśniegi, pierwiosnki czy krokusy.
Śnieżniki można też z powodzeniem sadzić pod koronami liściastych drzew i wysokich krzewów, które w okresie kwitnienia śnieżników nie mają jeszcze liści. Śnieżniki nadają się również do sadzenia na skalniakach, a nawet na trawnikach.
Nie przegap:
Autor: GettyImages
Wiosenne kwiaty cebulowe
