Spis treści
- Opuntia fragilis
- Opuntia humifusa i Opuntia martiniana
- Wymagania opuncji uprawianych w gruncie
- Escobaria missouriensis
- Echinocereus reichenbachii
Kaktusy w naszym klimacie traktowane są wyłącznie jako rośliny doniczkowe, które nie mogą pozostać cały rok w ogrodzie. I choć faktycznie większość z nich to gatunki ciepłolubne, spotykane najczęściej w krajach tropikalnych lub ogrodach gorącego południa Europy, jest też kilka takich, które są w stanie przetrwać naszą zimę i z powodzeniem mogą cały rok rosnąć w gruncie. Należą do nich głównie niektóre opuncje, np.:
- Opuntia fragilis,
- Opuntia humifusa,
- Opuntia martiniana.
Opuntia fragilis
Opuntia fragilis to niewielka, płożąca roślina, dorastająca do zaledwie 10-15 cm wysokości, tworząca cylindryczne, pękate, walcowate, zielone pędy oraz liczne, cienkie, brunatne, długie kolce, otoczone u podstawy białobeżowymi areolami. Gatunek zakwita latem i kwitnie aż do pierwszych przymrozków, wydając duże, pojedyncze, jasnożółte kwiaty o pergaminowych płatkach (VII-X/XI). Opuntia fragilis należy do wyjątkowo mrozoodpornych kaktusów, gdyż jest w stanie przetrwać spadki temperatur do około -30°C. Roślina nie jest też zbyt wymagająca, bo chociaż preferuje słoneczne stanowiska i żwirowo-piaszczyste, przepuszczalne, dość suche podłoża, urośnie też w półcieniu i na każdej typowej, dobrze zdrenowanej glebie ogrodowej (jest wrażliwa na zbyt dużą wilgotność podłoża, dlatego najlepiej, jeśli rośnie na podwyższeniu, skarpie lub w miejscu, gdzie nie zbiera się woda).
Jak założyć ogród żwirowy. Rośliny na żwirowe rabaty
Opuntia humifusa i Opuntia martiniana
Te dwa gatunki mrozoodpornych opuncji są nieco wyższe, gdyż osiągają 30-35 cm wysokości.
Opuntia humifusa ma wzniesione, jajowate, szerokie, zielone, spłaszczone, mięsiste pędy, z rzadka pokryte beżowobrązowymi areolami oraz nielicznymi, długimi, cienkimi kolcami, pojawiającymi się głównie w górnych partiach łodyg (czasami pędy są też bezkolcowe). Roślina kwitnie bardzo obficie, wydając pojedyncze, duże, jaskrawożółte kwiaty (VII-VIII). Wymagania tego gatunku oraz jego odporność na niskie temperatury są zbliżone do wymagań i mrozoodporności poprzedniej opuncji.
Przeczytaj też: Byliny i krzewy ozdobne najbardziej wytrzymałe na mróz
Kaktusem znacznie różniącym się od dwóch poprzednich jest natomiast Opuntia martiniana. Roślina dorasta do 30-35 cm wysokości i ma grube, mięsiste, szarozielone, spłaszczone pędy, gęsto pokryte beżowobrązowymi areolami i wyrastającymi z nich po kilka długimi, cienkimi, białawymi cierniami. Kaktus ma podobne wymagania i mrozoodporność jak dwa poprzednie gatunki, ale jego pojawiające się latem kwiaty nie są żółte, tylko ceglastoczerwone (VII-VIII).
i
Wymagania opuncji uprawianych w gruncie
Choć wszystkie wymienione powyżej gatunki opuncji są w stanie przetrwać zimę w gruncie, potrzebują do tego naszej niewielkiej pomocy.
- Jesienią opuncje nie mogą być podlewane, aby miały szansę stracić nieco wody w pędach i lekko się pomarszczyć, dzięki czemu lepiej przetrwają zimę.
- Jeśli podłoże, na którym rosną nie jest dostatecznie zdrenowane, nad roślinami należy zamontować daszek, chroniący je przed opadami. Nie może być to jednak szczelny, hermetyczny namiot, gdyż kaktusy muszą mieć dostęp świeżego powietrza, aby móc oddychać.
i
Escobaria missouriensis
Zimę w gruncie potrafią przetrwać jednak nie tylko opuncje. Ciekawym przedstawicielem mrozoodpornych kaktusów jest także Escobaria missouriensis, która może znieść podobne mrozy jak ogrodowe opuncje, choć wyglądem bardzo się od nich różni. Jest niewielka (dorasta do około 30 cm wys.) i ma postać regularnej, nierozgałęzionej kuli z wypustkami, na szczycie których znajdują się beżowe areole z kępkami licznych (od kilku do kilkunastu na areolę), ostrych, jasnych, cienkich, długich, promieniście rosnących kolców. Pojedyncze, duże, kremowożółte, białe lub jasnopomarańczowe kwiaty rozwijają się wiosną (IV-VI) i są zebrane po kilka na szczycie pędu. Ich płatki nie są tak szerokie i rozłożyste jak u opuncji, ale wąskie, lekko wywinięte w górnej części na zewnątrz i ostro zakończone. Ich cechą charakterystyczną jest też biegnąca po zewnętrznej stronie każdego płatka podłużna, zielonkawa lub jasno brązowa, szeroka smuga.
Escobaria missouriensis jest równie mrozoodporna co opuncje, ale nieco bardziej od nich wymagająca. Bezwzględnie potrzebuje słonecznego stanowiska i bardzo przepuszczalnego podłoża, które wokół podstawy pędu powinno być wyłącznie żwirowe. Podobnie jak inne kaktusy, nie lubi nadmiernej wilgoci i na podłożu słabo zdrenowanym może mieć problemy z przetrwaniem zimy (nie znosi podmakania).
i
Polecany artykuł:
Echinocereus reichenbachii
Ciekawym gatunkiem mrozoodpornego kaktusa jest także Echinocereus reichenbachii. Jego największą ozdobą są pojawiające się latem (w lipcu-sierpniu) piękne, duże amarantowe kwiaty, złożone z licznych, wąskich, ostro zakończonych płatków i ozdobione wewnątrz wianuszkiem żółtych pylników. Ten szczególny kaktus dorasta do 30-35 cm wys. i posiada gruby, walcowaty lub beczułkowaty pęd, gęsto pokryty wzdłuż podłużnego żebrowania jasnymi areolami i wyrastającymi z nich promieniście kępkami jasnych cierni. Ten gatunek kaktusa jest jednak bardziej wymagający od poprzedników. Jest mniej mrozoodporny (wytrzymuje do ok. -20°C) i bardzo wrażliwy na zalanie, dlatego już od jesieni potrzebuje zadaszenia, chroniącego go przed opadami. Najlepiej czuje się w pobliżu południowej ściany budynku i w bardzo przepuszczalnym podłożu, gdzie będzie miał lepsze warunki do zimowania.
