Modrak morski, czyli kapusta morska – czy to warzywo? Uprawa i zastosowanie modraka morskiego
Modrak morski, zwany kapustą morską, to roślina blisko spokrewniona z kalafiorem i kapustą. Podpowiadamy, jak uprawiać to mało ciekawe warzywo i jak je przyrządzać. Uprawa i zastosowanie modraka morskiego.
Autor: www.thinkstockphotos.com
Modrak morski, zwany też kapustą morską, to roślina blisko spokrewniona z kalafiorem i kapustą
Obok tradycyjnych, dobrze nam znanych warzyw, w przydomowych ogrodach coraz częściej pojawiają się też ciekawe nowości, dlatego warto wiedzieć, jak z nimi postępować i do czego można je wykorzystać. Jedną z takich nowinek jest między innymi mało jeszcze w Polsce znany, choć bardzo ceniony na zachodzie Europy modrak morski (łac. Crambe maritima), zwany też kapustą morską lub katranem. Ta niezwykła, blisko spokrewniona z kalafiorem i kapustą roślina, to wartościowe i ciekawe warzywo, którego środowiskiem naturalnym są wydmy i tereny położone w pobliżu słonych mórz i wybrzeży.
>>Przeczytaj też: Ogród warzywny. Zasady dobrego zaplanowania warzywnika
Modrak morski - uprawa i pielęgnacja
Modrak morski ma duże, niebieskozielone, czasem czerwonawo nabiegłe, pokarbowane i powcinane liście, osadzone na sztywnych, grubych, drewniejących u podstawy ogonkach i może przypominać wyglądem dobrze nam znany jarmuż. Pomimo iż należy do rodziny kapustowatych, jest rośliną wieloletnią, która na jednym stanowisku może pozostawać nawet 10-15 lat. Modrak morski jest dość odporny na niskie temperatury (znosi mrozy do około -15 st. C) i doskonale znosi zasolenie podłoża. Najlepiej czuje się na terenach o umiarkowanym klimacie i podwyższonej wilgotności powietrza, dlatego tak dobrze radzi sobie na obszarach położonych w pobliżu morza.
Uprawa modraka nie jest trudna, ale żeby roślina mogła się prawidłowo rozwijać, musi mieć zapewnione odpowiednie warunki. W początkowym okresie wymaga też nieco więcej troski, niż w dalszych latach uprawy. Modrak musi mieć przede wszystkim zapewnione słoneczne lub lekko zacienione stanowisko oraz na żyzną, próchniczą, przepuszczalną i stale lekko wilgotną glebę, najlepiej o obojętnym odczynie pH. Wprawdzie w swoim naturalnym środowisku może rosnąć nawet na podłożu ubogim, ale w uprawie lepiej plonuje, jeśli ma zapewnioną glebę bogatą w składniki odżywcze (w sezonie wegetacyjnym roślinę warto też dodatkowo zasilać). Modrak jest też bardzo wrażliwy na suszę, dlatego nie może być narażony na choćby tymczasowy brak wilgoci w podłożu. Z tego względu w okresach bezdeszczowych bezwzględnie musi być nawadniany.
>>Przeczytaj też: Współrzędna uprawa warzyw: jakie warzywa sadzić obok siebie
Modrak morski - rozmnażanie
Rośliny do uprawy możemy pozyskać na kilka sposobów. Najprościej jest zdobyć i wysiać ich nasiona jesienią (w październiku) lub wczesną wiosną (w marcu) na rozsadniku, a po wykiełkowaniu rośliny przerwać lub przenieść sadzonki (4-5 liści) na miejsce stałe, sadząc w rozstawie 50 x 40 cm lub 70 x 40 cm. Innym sposobem jest uprawa modraka z gotowych sadzonek, wysadzanych do gruntu wczesną wiosną. Jeśli posiadamy już własny, dorodny egzemplarz modraka, możemy też rozmnożyć go za pomocą sadzonek pozyskanych z odrostów bocznych. Sadzonki 8-10 cm długości pobiera się wiosną i od razu sadzi na miejsce stałe w dobrze spulchnioną i wilgotną glebę. Modraka można również rozmnożyć przez podział kilkuletniej kępy (jesienią lub wiosną).
Autor: www.thinkstockphotos.com
Modrak morski
Modrak morski mimo swojego użytkowego charakteru, bywa też czasami uprawiany w ogrodach jako roślina ozdobna. Jego duże, pokarbowane, niebieskozielone liście, wyglądają bowiem bardzo okazale i znakomicie prezentują się w kompozycjach rabatowych z innymi roślinami ozdobnymi.
Co jest jadalne u modraka morskiego?
Częścią jadalną modraka są przypominające smakiem szparagi i zbierane wiosną młode pędy oraz ogonki liściowe, które wcześniej zostały poddane bieleniu. Pierwsze pędy można zbierać po 2-3 latach uprawy, gdyż wcześniej roślina musi się dobrze rozrosnąć i zadomowić. Przygotowania do zbiorów należy rozpocząć już jesienią, oczyszczając roślinę z pożółkłych liści i ściółkując wokół niej podłoże grubą warstwą słomy. Wczesną wiosną, na samym początku wegetacji, rośliny trzeba okopczykować i okryć ciemną folią lub ciemną włókniną. Zamiast foli na roślinach można też umieścić drewniane skrzynie lub duże donice i osłonić je liśćmi lub słomą tak, aby do wnętrza nie docierało żadne światło. W takich warunkach modrak szybko rozpoczyna wegetację, wypuszczając liczne, młode, białe pędy, które podobnie jak szparagi, należy systematycznie wycinać (najlepsze do zbioru pędy powinny mieć 15-20 cm).
>>Przeczytaj też: Uprawa szparagów w ogrodzie. SZPARAGI w przydomowym ogrodzie warzywnym
W sprzyjających warunkach zbiory mogą trwać nawet kilka tygodni. Po ich zakończeniu z roślin zdejmuje się okrycia i rozgarnia kopczyki, umożliwiając im swobodny wzrost i rozwój. Po zbiorach, zwykle w maju, modrak zaczyna wypuszczać pędy kwiatostanowe, które jednak należy od razu usuwać, aby nadmiernie nie wyczerpywały roślin. Pozostawiamy je tylko wtedy, gdy planujemy pozyskać z modraków własne nasiona.
Jak przyrządzić pędy modraka?
Bielone, młode pędy modraka przyrządza się podobnie jak szparagi, zaraz po zbiorze gotując krótko w lekko osolonej wodzie i podając z masłem lub delikatnym, białym sosem. Młode liście można też spożywać na surowo, w postaci sałatek i surówek lub przygotowywać w formie jarzynki, podobnie jak szpinak.
Przyrządzając modraka na surowo, należy jednak pamiętać, że tak jak inne warzywa z rodziny kapustnych, może on powodować wzdęcia i nie każdy będzie mógł go w takiej postaci spożywać. Jeśli jednak nie istnieją żadne przeciwwskazania zdrowotne, to właśnie surowe, młode liście są najbardziej wartościowe, gdyż obok licznych związków mineralnych, posiadają też sporo witaminy C, która pod wpływem wysokiej temperatury ulega rozkładowi.
