Kolcolist zachodni - co to za roślina? Warunki uprawy, pielęgnacja, zastosowanie kolcolistu
Autor: GettyImages
Kolcolist zachodni
Kolcolist zachodni to ciekawy, choć mało jeszcze u nas popularny krzew ozdobny. Gdy kwitnie przypomina żarnowiec - ma podobne, motylkowe, żółte kwiaty, gęsto oblepiające pędy. Od żarnowca różni się jednak liśćmi, pokrojem i wymaganiami. Kolcolist zachodni - co to za roślina, czy nadaje się do uprawy w ogrodzie. Warunki uprawy, pielęgnacja, zastosowanie kolcolistu w ogrodzie.
Kolcolist zachodni (łac. Ulex europaeus) to duży krzew, który pochodzi z Europy Środkowej i Zachodniej. W naturze dorasta nawet do 6-7 m, ale w polskich warunkach osiąga nie więcej niż 1,5-2 m wysokości. Jego pędy są długie i elastyczne, podczas kwitnienia malowniczo przewieszają się na zewnątrz pod ciężarem kwiatów.
Duże, intensywnie żółte, motylkowe kwiaty kolcolistu pojawiają się bardzo licznie wiosną (w kwietniu-maju), po przekwitnięciu przekształcają się w owocostany - brunatne, owłosione strąki. W sprzyjających warunkach pogodowych kolcolist może powtarzać kwitnienie latem. Niestety, kwiaty pojawiają się na roślinie zwykle tylko po łagodnej zimie, bo jedynie wtedy pędy mają szansę przetrwać chłody i wydać wiosną kwiaty (pąki tworzą się na pędach późnym latem).
Przeczytaj też:
Jeśli kolcolist nie zakwitnie, także może być ozdobą ogrodu ze względu na rozłożysty pokrój i liczne, rozgałęzione pędy, gęsto pokryte wąskimi, wydłużonymi, ostro zakończonymi, szydlastymi liśćmi (wyglądem przypomina wtedy jałowiec pospolity). Nie należy jednak sadzić go w miejscach, w których bawią się dzieci, gdyż tworzy na pędach u podstawy liści liczne, ostre kolce.
Kolcolist zachodni jest mało wymagający i łatwy w uprawie, ale źle znosi mrozy.
Uprawa kolcolistu
Poza kłopotami z zimowaniem, uprawa kolcolistu nie powinna przysparzać nam większych problemów. Roślina najlepiej czuje się na stanowiskach ciepłych i słonecznych, a ponieważ doskonale znosi suszę, może być sadzona na lekkich, jałowych, suchych, piaszczysto-gliniastych glebach o lekko kwaśnym lub kwaśnym odczynie pH (nie znosi nadmiaru wapnia w podłożu).
Krzew nie wymaga nawożenia ani podlewania, jedynie w pierwszym roku po posadzeniu roślinę warto podlewać, aby mogła dobrze się ukorzenić. Rzadko też pada ofiarą chorób i szkodników. Łatwo się rozmnaża. Na dobrych stanowiskach daje samosiew, ale młode egzemplarze znacznie lepiej jest pozyskać przez pobranie z krzewu odrostów korzeniowych, które roślina chętnie tworzy.
Odrosty korzeniowe roślin – pożądane czy szkodliwe w ogrodzie? >>>
Autor: GettyImages
Kolcolist zachodni w naszym klimacie nie jest w pełni mrozoodporny i może mieć problemy z przezimowaniem (szczególnie w chłodniejszych rejonach kraju). Często się zdarza, że jego pędy zimą przemarzają i choć wiosną roślina zwykle dobrze się regeneruje, w danym sezonie nie kwitnie.
Chcąc uniknąć rozczarowania, powinniśmy sadzić krzew na ciepłych, osłoniętych stanowiskach, a przed zimą zabezpieczyć jego części nadziemne włókniną, natomiast korzenie warstwą kory. W chłodniejszych rejonach kraju krzew może być też uprawiany w pojemnikach i chowany go na zimę do chłodnych (temp. 5-8 st. C), jasnych pomieszczeń. Uprawiany w taki sposób wiosną zwykle dobrze kwitnie.
Kolcolist zachodni - zastosowanie w ogrodzie
Kolcolist idealnie nadaje się do uprawy na wrzosowiskach, skalniakach lub suchych rabatach. W cieplejszych rejonach kraju można też tworzyć z niego niewysokie, gęste, obronne, kolczaste żywopłoty, które skutecznie powstrzymają niechcianych gości. Roślina dobrze też wygląda w kompozycjach z innymi krzewami ozdobnymi. Może być również wykorzystana do umacniania słonecznych skarp i zboczy.
W naturalnym środowisku kolcolist mocno się rozrasta i tworzy duże zarośla. W naszym klimacie jego swobodny rozwój powstrzymują niskie temperatury, ale zdarza się, że w najcieplejszych rejonach kraju dziczeje i trafia na stanowiska naturalne.
Ciekawostki na temat kolcolistu
Kolcolist tworzy pokryte woskowym nalotem nasiona. Gruba, twarda warstwa wosku ma za zadanie chronić je przed wysokimi temperaturami, gdyż na terenach, gdzie roślina występuje, często zdarzają się pożary.
Mimo licznych kolców i stosunkowo małej masy zielonej liści, krzew po rozdrobnieniu bywa też przeznaczany na paszę dla zwierząt hodowlanych, a jego zdrewniałe pędy na opał.
Polecany artykuł:
