Jodła syberyjska (Abies sibirica) - odmiany, sadzenie, uprawa, pielęgnacja, zastosowanie
Jodła syberyjska (Abies sibirica) to okazałe drzewo o regularnym pokroju, dorastające do 30 m wysokości. W polskich ogrodach nie jest aż tak popularna jak jodła pospolita, koreańska czy kaukaska. Ma niewielkie wymagania i jest łatwa w uprawie. Jakie walory dekoracyjne ma jodła syberyjska? Uprawa jpdły syberyjskiej.
Jodła syberyjska (Abies sibirica), nazywana także jodłą białokorową i pichtą syberyjską, w środowisku naturalnym porasta rozległy obszar północnej Rosji. Zasięg obejmuje Kamczatkę na wschodzie po Mandżurię i Turkiestan na południu. Ponadto jest uprawiana jako drzewo ozdobne. W Polsce wciąż jest niedoceniania, mimo dużych walorów dekoracyjnych.
Spis treści
- Jodła syberyjska – charakterystyka gatunku
- Podstawowe wymagania jodły syberyjskiej
- Uprawa jodły syberyjskiej w ogrodzie
- Gdzie w ogrodzie posadzić jodłę syberyjską?
- Właściwości lecznicze jodły syberyjskiej
Jodła syberyjska – charakterystyka gatunku
Jodła syberyjska to okazałe drzewo dorastające do 30 m wysokości. Pień może osiągać do 50 cm średnicy. Jodła ma regularną, wąskostożkowaną koronę, z mocno zawężającym się, ostrym wierzchołkiem.
Pędy są gęsto pokryte długimi (do 3,5 cm!), płaskimi, niekłującymi igłami. Wierzchnia strona igieł jest jednolicie zielona, spód jest biało zielonkawy. Igły są ułożone ukośnie do przodu. Szyszki są atrakcyjne, cylindryczne, sterczące. Mają długość do 8 cm przy 2,5 cm szerokości. Przed dojrzeniem ich barwa jest niebieskawa, po dojrzeniu jasnobrązowa. Jodła syberyjska to gatunek wolnorosnący.
Autor: GettyImages
Jodła koreańska 'Silberlocke'
Podstawowe wymagania jodły syberyjskiej
- Jodła syberyjska stanowisko
Jodłę syberyjską można uprawiać w miejscach słonecznych lub półcienistych. Całkowitego cienia lepiej unikać, w takich warunkach jest mniej zagęszczona, a wzrost jest słaby.
- Jodła syberyjska podłoże
Jodła syberyjska lubi podłoża żyzne, zasobne w składniki pokarmowe, umiarkowanie wilgotne o lekko kwaśnym odczynie. Toleruje słabsze typy gleb.
- Mrozoodporność jodły syberyjskiej
Drzewo ze względu na syberyjskie pochodzenie wyróżnia się wysoką mrozoodpornością. Teoretycznie powinno więc bez problemu przetrwać polskie zimy. W rzeczywistości jednak zdarza się, że drzewka są w Polsce uszkadzane przez mróz. Jak to możliwe? Problemem są mroźne temperatury i nawet brak pokrywy śnieżnej zimą. Jodła syberyjska szybko rozpoczyna wegetację, w rezultacie pączki mogą być uszkadzane przez wiosenne przymrozki. Nie jest to oczywiście regułą, dlatego z powodzeniem można uprawiać ją w ogrodzie.
Przeczytaj też:
Nawożenie iglaków: czy nawożenie roślin iglastych wykonuje się tylko wiosną? >>
Uprawa jodły syberyjskiej w ogrodzie
Jodła syberyjska wciąż jest słabo dostępna w polskich sklepach. Warto zapytać o nią w lokalnych szkółkach, ewentualnie można zamówić drzewko w sklepie internetowym.
- optymalny termin sadzenia
Optymalne terminy sadzenia to jesień oraz wiosna (od kwietnia). Młode rośliny warto ściółkować, to ograniczy wyparowywanie wody z ziemi, a także zachwaszczenie.
- podlewanie jodły syberyjskiej
Sadzonki zaleca się regularnie podlewać, starsze drzewa nawadnia się w trakcie długotrwałych susz. Jednocześnie jodłę kaukaską należy sporadycznie podlewać w czasie chłodnych, bezśnieżnych zimowych dni (zasada dotyczy drzew i krzewów zimozielonych). Drzewa tracą wodę przez cały rok, także zimą (transpiracja). Często jednak nie są w stanie pobrać ubytków z wciąż zamarzniętej gleby lub po prostu wody w strefie korzeni jest zbyt mało. Wtedy dochodzi do wystąpienia suszy fizjologicznej. Niekorzystny proces jest zimą spowolniony, często objawia się dopiero wczesną wiosną w postaci masowego brązowienia igieł. Dochodzi do nieodwracalnego obniżenia walorów estetycznych, a niekiedy do zamierania drzew.
- nawożenie jodły syberyjskiej
Nawożenie wykonuje się rzadko, wystarczy wiosną, raz do roku podsypać przy podstawie pędu nawóz wieloskładnikowy.
- rozmnażanie jodły syberyjskiej
Jodłę syberyjską można rozmnażać z nasion (o ile uda się je pozyskać). Wymagają zimowej stratyfikacji, tj. przemrożenia. Nasiona umieszcza się wiosną w żyznym, umiarkowanie wilgotnym, kwaśnym podłożu. To metoda dla osób cierpliwych, na samo wykiełkowanie czasami przychodzi czekać kilka miesięcy.
Przeczytaj też:
Sadzenie iglaków: kiedy i jak sadzić iglaki w ogrodzie >>
Gdzie w ogrodzie posadzić jodłę syberyjską?
Jodła syberyjska pomimo względnie wolnego wzrostu docelowo osiąga duże rozmiary. Dlatego warto decydować się na nią w średnich i dużych ogrodach. Ze względu na wytwarzanie wąskiej korony jest ceniona jako soliter. Można również uprawiać ją grupowo w formie szpaleru. Jej zaletą jest zimotrwałość – jest ozdobna przez cały rok. Pasuje do różnorodnych ogrodów – od orientalnych po wiejskie. Nadaje się na świąteczne choinki.
Przeczytaj też:
Najpopularniejsze iglaki o ozdobnych szyszkach >>
Właściwości lecznicze jodły syberyjskiej
Jest wykorzystywana w ziołolecznictwie. Ze świeżych szczytów pędów i szpilek wytwarzany jest olejek eteryczny zwany pichtowym. Ma działanie wykrztuśne, przeciwbólowe, przeciwzapalne, przeciwalergiczne, przeciwutleniające i odnawiające wątrobę. Ponadto zwalcza bakterie.
