Ochrona młodych drzew owocowych przed zimą [Porada eksperta]

W pierwszej kolejności nowo posadzone drzewko owocowe skupia całą swoją energię na prawidłowym ukorzenieniu się w nowym podłożu i zaaklimatyzowaniu na nowym stanowisku. Gdy minie stres związany z przesadzeniem i drzewko przyjmie się, dopiero wtedy rozpoczyna się właściwa wegetacja i wzrost części nadziemnej. Wszystko zależy od tego, kiedy drzewko zostało posadzone. Jeśli późnym latem lub wczesną jesienią, to nawet jeśli już zaczęło powoli się aklimatyzować, jesień nie jest najlepszą porą na wypuszczanie młodych pędów, ze względu na wysokie ryzyko ich przemarznięcia, gdyż nie zdołają zdrewnieć do zimy. Roślina ma to zakodowane w genach i "wie", że jest jesień, stąd brak wzrostu. Nawet po zimie jeszcze przez jakiś czas wzrost takiej nowo posadzonej rośliny może być spowolniony, proszę więc o cierpliwość.

Jeśli chodzi o obawę przed przemarznięciem, należy w stosunkowo ciepły dzień (temperatura powietrza powinna wynosić około kilku stopni na plusie) dokładnie przyjrzeć się pędom. Jeśli są elastyczne, a kolor kory jest typowy dla gatunku, zaś po nacięciu fragmentu pędu będzie on wewnątrz zielony lub zielonkawożółty, oznacza to, że z rośliną wszystko jest w porządku. Można też rozdłubać kilka pąków, jeśli są zielonkawe wewnątrz, również oznacza to, że wszystko jest w porządku.

Wszystkie młode drzewa owocowe można okrywać przed zimą. Wystarczą do tego słomiane maty lub kilka warstw agrowłókniny. Okręcamy pnie drzew tworząc luźne "chochoły". Dodatkowo ściółkujemy powierzchnię gleby wokół drzew, np. kompostem, w celu zabezpieczenia korzeni przed niską temperaturą. Stosowanie słomy jest nieco bardziej ryzykowne, gdyż jest to materiał lubiany przez gryzonie i zastosowany zbyt nisko i zbyt obficie może zachęcać do zasiedlania takich miejsc np. przez myszy (mogą podgryzać korę drzew). Dodatkowo słoma jest bardziej nasiąkliwa wodą, co przy zbyt małej cyrkulacji powietrza wokół kory może zwiększyć jej podatność na choroby, szczególnie podczas okresów ociepleń.