Jak odkwasić glebę w tunelu foliowym lub w szklarni?
Większość warzyw uprawianych pod osłonami - w tunelach foliowych czy szklarniach - wymaga gleb o odczynie zbliżonym do obojętnego. Dodatkowo taka uprawa charakteryzuje się dużą intensywnością – z założenia trzeba maksymalnie wykorzystać potencjał ograniczonej powierzchni. Dlatego regularnie należy sprawdzać pH podłoża i w miarę potrzeby wykonywać zabieg odkwaszania gleby. Jak odkwasić glebę w tunelu foliowym lub w szklarni?
Większość gatunków warzyw uprawianych pod osłonami prawidłowo rozwija się przy pH 6,0-7,0. Kiedy ta wartość spada poniżej 5,0 rezultatem może być wyraźny spadek plonów. Przy odczynie poniżej 4,5 może dość do paraliżu systemu korzeniowego roślin i obumierania całych upraw pod osłonami. Dlatego należy regularnie – i profilaktycznie – odkwaszać glebę. Zabieg odkwaszania najlepiej wykonywać przed lub po sezonie wegetacyjnym (w okresie wczesnowiosennym i późnojesiennym). Polega on na wymieszaniu z glebą nawozów wapniowych i stosowaniu niejednorodnego podłoża.
Odkwaszanie gleby – uzyskanie optymalnego podłoża
W uprawach pod osłonami bardzo często parametry podłoża poprawia się przez użyźnianie. Powszechnie stosowanym „użyźniaczem” jest torf. Niestety ma jedną zasadniczą wadę – kwaśny odczyn. Dlatego, aby uzyskać najlepsze podłoże dla danej grupy roślin lub gatunku, należy używać nie tylko torfu i ziemi ogrodowej, ale także piasku (dla rozluźnienia), kompostu oraz obornika.
W przypadku upraw w pojemnikach w szklarni jako rozluźniacze stosuje się keramzyt i rozdrobniony styropian. Takie dodatki pozwalają lepiej zbilansować podłoże i uzyskać dobrą równowagę pomiędzy zasobnością a przepuszczalnością.
Podłoże w szklarni powinno się regularnie odkażać (najlepiej po sezonie) z wykorzystaniem chemicznych preparatów lub pary wodnej. Zwykle zabieg wykonuje się co 2-3 lata.
W czasie pielęgnacji roślin nie można aplikować nawozów zakwaszających glebę (np. siarczanu amonu). Do ściółkowania powinno się unikać stosowania fragmentów iglaków (trociny, kora, igliwie, zrębki). To materiał, który lekko zakwasza glebę. Tworzenie „mieszanek” glebowych dostosowanych do potrzeb konkretnych roślin i rozsądna uprawa pozwolą zaoszczędzić na stosowaniu nawozów wapniowych.
Zanim zacznie odkwaszanie sprawdź odczyn gleby!
Zanim jednak przystąpi się do wapnowania, należy sprawdzić odczyn gleby. Mierniki (chemiczne i elektroniczne) są łatwo dostępne w sklepach ogrodniczych. Ich obsługa nie sprawia problemu. W przypadku niewielkiej uprawy pod osłonami wystarczy kilka próbek pozyskanych na głębokości 0-20 cm. Dopiero na ich podstawie oblicza się dokładne dawki nawozowe.
>>Przeczytaj też: Rośliny wskaźnikowe – jak dzięki nim sprawdzić, jaką glebę mamy w ogrodzie
Odczyn gleby (pHKCl):
- silnie kwaśny: < 4,5
- kwaśny: 4,5-5,5
- lekko kwaśny: 5,6-6,5
- obojętny: 6,6-7,2
- zasadowy: > 7,2
Przypuszczalne dawki CaO w kg/10m2
Warto zwrócić uwagę na zawartość CaO w nawozach. Jeśli wynosi 50 proc., należy podać dwukrotnie więcej nawozu od podanych powyżej dawek. Oczywiście to przykład. Najlepiej od razu wybierać produkty o wysokiej zawartości CaO oscylującej w granicach nawet 95 proc. Nie tylko ilość, ale też jakość nawozu ma duże znaczenie. W przypadku granulek znaczenie ma nawet ich wielkość – optymalne „wyrównanie” zapewniają granulki o średnicy 2-4 mm.
>>Przeczytaj też: Po co wapnujemy ziemię w ogrodzie?
Nawozy wapniowe stosowane do odkwaszania gleby
Do odkwaszania podłoża w uprawach pod osłonami najlepiej używać bezpiecznych nawozów wapniowych (z tlenkowych najlepiej zrezygnować).
- Do zalecanych produktów należy wapniak rolniczy, kreda posodowa i mączka wapienna. W tych przypadkach istnieje niewielkie ryzyko przenawożenia i uszkodzenia roślin.
- Przy niewielkich różnicach w odczynie (pomiędzy obecnym zakresem a tym, który chcemy uzyskać) pomocne może być wapno dolomitowe. Dolomit „działa” bardzo wolno - rzeczywiste efekty są widoczne po 2-3 latach. Forma mielona odkwasza podłoże nieco szybciej od kruszonej. Jednocześnie jednak pozytywne zmiany w podłożu utrzymują się długo.
Jak odkwaszać glebę
Nawozy wapniowe należy dokładnie wymieszać z glebą. Podłoże przekopuje się na głębokość szpadla. Nie należy ich łączyć ze stosowaniem innych nawozów. Wtedy może dojść do niekorzystnych zmian – poszczególne pierwiastki mogą wchodzić w reakcje chemiczne i blokować się – przez co stają się niedostępne dla roślin. Pomiędzy jednym a drugim nawożeniem powinno się odczekać przynajmniej kilka tygodni. Bezpośrednio po wapnowaniu nie powinno się również siać/sadzić roślin. Zabieg należy wykonywać przy umiarkowanie ciepłej i przede wszystkim bezwietrznej pogodzie (nawozy wapniowe mocno pylą). Nawozów nie aplikuje się na mokrą glebę. Wapnowanie w tunelach foliowych jest łatwiejsze niż w szklarni, gdyż na czas wykonywania zabiegu konstrukcję można przenieść w inne miejsce.
