Spis treści
Rośliny okrywowe mają niewielkie wymagania siedliskowe. Bywają zimozielone, niektóre pięknie kwitną. Są niezastąpione w kształtowaniu przestrzeni ogrodu. Są niewysokie, ale łatwo się rozprzestrzeniają za pomocą długich pędów, kłączy lub rozłogów. Wciskają się w każdą wolną przestrzeń ogrodu i z czasem pokrywają ją siatką pędów i liści. Wygląda to bardzo efektownie, ma też tę zaletę, że zapobiega wzrostowi chwastów, które z trudem przebijają się przez gąszcz pędów. Ponieważ są długowieczne, raz posadzone zdobią otoczenie przez wiele lat.
Rośliny okrywowe można posadzić między bylinami i krzewami
Rośliny okrywowe mogą towarzyszyć krzewom i wyższym bylinom, szczególnie tym, które zaczynają wzrost późną wiosną (do tego czasu ziemia w ogrodzie jest pusta, co nie wygląda ładnie). Na rabatach bylinowych najlepiej sprawdzają się rośliny płożące o umiarkowanej sile wzrostu. Zbyt ekspansywne mogą zagłuszyć i zarosnąć sąsiednie rośliny, poza tym ich silne korzenie będą konkurowały z nimi o wodę i składniki pokarmowe.
Rośliny okrywowe do posadzenia między krzewami i wysokimi bylinami:
- na stanowiska słoneczne i półcieniste nadają się: acena drobnolistna, gęsiówka kaukaska, rozchodniki, macierzanki, tojeść rozesłana, truskawka ozdobna;
- na stanowiska zacienione nadają się: dąbrówka rozłogowa, ogrodowe odmiany jasnoty plamistej, kopytnik pospolity, tiarella ogrodowa, ułudka wiosenna.
Rośliny okrywowe zamiast trawnika
Są miejsca w ogrodzie, gdzie trawa źle rośnie lub jej utrzymanie w dobrej kondycji wymaga dużo wysiłku: w cieniu pod koronami drzew (niezbędne jest częste dosiewanie i regeneracja trawy, bo przerasta mchem), na piaszczystej, szybko przesychającej glebie i w prażącym słońcu (tu konieczne jest częste podlewanie). W takich miejscach sprawdzą się rośliny okrywowe. Właściwie przystosowane do środowiska zniosą trudne warunki wzrostu. Ich zaletą jest to, że wymagają znacznie mniej pielęgnacji niż trawnik, który trzeba regularnie kosić, podlewać, zasilać nawozami, a starsze murawy także raz na rok poddać wertykulacji czy aeracji. Do obsadzania dużych powierzchni najbardziej nadają się rośliny szybko rosnące, tworzące silne rozłogi lub płożące pędy, które zakorzeniają się w podłożu i tworzące gęstą darń. Najlepsze są rośliny zimozielone. Ich zaletą jest to że przez cały rok są efektowne.
Co posadzić:
- w słońcu i półcieniu – dębik ośmiopłatkowy, irgę Dammera, trzmielinę Fortune’a, pięciornik rozłogowy, płożące odmiany jałowców, mikrobiotę syberyjską;
- w cieniu – barwinek pospolity, bluszcz pospolity, bluszczyk kurdybanek, gajowiec żółty, pragnię syberyjską, podagrycznik pospolity 'Variegatum', konwalię majową, tojeść rozesłaną, ułudkę wiosenną, runiankę japońską, mikrobiotę syberyjską.
Rośliny okrywowe sprawdzą się na skarpach
Rośliny okrywowe można sadzić na skarpach oraz piwniczkach ziemnych, gdzie koszenie trawnika jest uciążliwe, poza tym nie wszystkie kosiarki się do tego nadają (na skłonach o nachyleniu powyżej 20° nie powinny pracować kosiarki spalinowe). Do obsadzania pochyłości terenu najlepsze są rośliny o silnych i rozgałęzionych systemach korzeniowych. Przerastając podłoże, zapobiegają wymywaniu i osuwaniu się ziemi. Szczególnie polecane są także gatunki, które tworzą silne rozłogi albo kłącza. Ich gęsta siatka oplata glebę, skutecznie przeciwdziałając erozji. Ponieważ na zboczach ziemia łatwo przesycha, należy wybierać rośliny odporne na okresowy brak wody.
Na skarpach można posadzić:
- w słońcu i półcieniu – czyściec wełnisty, lebiodkę pospolitą, macierzanki, rogownicę kutnerowatą, pięciornik rozłogowy, przetacznik rozesłany, irgę Dammera, płożące odmiany jałowców, miktobiotę syberyjską;
- w cieniu – bodziszek korzeniasty, gajowiec żółty, bluszcz pospolity, mikrobiotę syberyjską, winobluszcz zaroślowy.
