Ogrzewanie podłogowe – izolacja podłoża i wybór rur

Ogrzewanie podłogowe z dnia na dzień zyskuje coraz więcej fanów. Użytkownicy z reguły chwalą tę instalację. Jednak aby pomieszczenie było odpowiednio ogrzewane należy pamiętać o kilku rzeczach. Montaż ogrzewania podłogowego rozpoczyna się od odpowiedniego przygotowania podłoża.

Odpowiednie zaizolowanie podłoża, dobranie rur i dokładny montaż to najważniejsze elementy składające się na sukces ogrzewania podłogowego.

Jak przygotować podłoże w ogrzewaniu podłogowym?

System ogrzewania podłogowego wykonuje się najczęściej „na mokro”, czyli pokrywając rury ułożone na warstwie izolacji betonowym podkładem podłogowym (nazywanym też wylewką lub jastrychem). Prace zaczyna się od przygotowania podłoża, które musi być wypoziomowane i równe – może być z chudego betonu. Jeśli jest to podłoga na gruncie, trzeba ją zabezpieczyć hydroizolacją z folii polietylenowej. Na niej układa się płyty izolacji cieplnej. Muszą one przylegać do podłoża całą powierzchnią, żeby nie załamały się po ułożeniu podkładu podłogowego, bo mogłoby to doprowadzić do pęknięcia także znajdującej się w tym miejscu rury.

Płyta podłogowa musi być „pływająca”, czyli nie może się stykać z elementami konstrukcyjnymi budynku, dlatego trzeba wykonać dylatacje (szczeliny oddzielające płytę od ścian), a jeżeli powierzchnia podłogi jest duża, także dzielące ją na mniejsze części. To zapobiegnie pękaniu betonowej płyty grzewczej, gdy będzie się rozszerzać pod wpływem wzrostu temperatury. Szczeliny uzyskuje się dzięki wykonaniu tak zwanej izolacji brzegowej ścian od strony pomieszczeń do wysokości odpowiadającej poziomowi powierzchni wylewki. Służy do tego specjalna taśma przyścienna (dylatacyjna, brzegowa) z pianki polietylenowej grubości około 1 cm, która nie tylko pochłania naprężenia powstające w wyniku rozszerzania się podłogi, ale także ogranicza straty ciepła.

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: Piotr Mastalerz

Połączenie płyt izolacyjnych trzeba uszczelnić, żeby nie dostał się między nie beton

Izolacja podłoża i sposoby mocowania rur ogrzewania podłogowego

Izolację cieplną podłogi wykonuje się ze sztywnych płyt styropianowych lub z wełny mineralnej usztywnionej żywicą, najlepiej przeznaczonych do instalacji ogrzewania podłogowego – zabezpieczonych przed zawilgoceniem, pokrytych folią wielowarstwową z aluminium odbijającym promieniowanie cieplne. Na folii jest nadrukowana kratka ułatwiająca prowadzenie rur w równych odstępach, a przyklejone do niej płyty rozwija się z rolki. Można też zastosować izolację systemową z wypustkami przytrzymującymi układane na nich rury, co ułatwia zmiany kierunku i przyspiesza pracę.

Przeczytaj również: Jaka powinna być kolejność prac przy montażu ogrzewania podłogowego

W innym przypadku do mocowania rur do izolacji stosuje się wbijane w nią uchwyty. Należy zadbać o to, żeby między płyty izolacyjne nie dostała się wylewka. W tym celu można je ze sobą skleić szeroką taśmą samoprzylepną. Jeśli są to zwykłe płyty podłogowe styropianowe lub z wełny mineralnej niezabezpieczone fabrycznie przed zawilgoceniem, to najlepiej położyć na nie folię budowlaną.

Jaką rurę do ogrzewania podłogowego wybrać?

Rury do ogrzewania podłogowego są elastyczne, sprzedawane w zwojach. Ich średnica najczęściej wynosi 16 mm (w budynkach mieszkalnych), ale w szczególnych sytuacjach, gdy grubość podłogi musi być ograniczona, można zastosować system z rurami o średnicy zaledwie 9,9 mm. Ważne jest, by miały one tak zwaną barierę antydyfuzyjną uniemożliwiającą przenikanie tlenu.

Można użyć także elastycznych rur miedzianych w powłoce ochronnej z tworzywa sztucznego. W przypadku zakupu kilkuset metrów rur różnice w cenie są znaczne, co skłania do zastanowienia, czy warto wydawać pieniądze na te najdroższe. Wybierając tańsze, trzeba się tylko upewnić, że są odpowiednie do ogrzewania podłogowego, i dowiedzieć, jaki jest przewidywany okres ich trwałości przy takim zastosowaniu – najlepiej, żeby nie był krótszy niż 50 lat.

Piotr Laskowski