Kocioł kotłowi nierówny - warunki techniczne
Instalowanie kotłów z otwartą komorą spalania i kotłów z zamkniętą komorą spalaniajest obwarowane ostrymi wymaganiami. Dowiedz się co mówią na ten temat Warunki Techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
Autor: Krzysztof Zasuwik|Mariusz Bykowski|VAILLANT
W obowiązujących warunkach technicznych kotły gazowe podzielono na urządzenia typu B – z otwartą komorą spalania – i typu C – z zamkniętą komorą spalania (turbo). Wymagania dotyczące stosowania kotłów pierwszego typu są znacznie ostrzejsze.
Kotły z otwartą komorą spalania
Zabroniono instalowania ich w pomieszczeniach mieszkalnych, czyli pokojach, sypialniach, a także w mieszkaniach jednopokojowych z wnęką kuchenną. Kubatura pomieszczenia z takim kotłem nie może być mniejsza niż 8 m3. Muszą być w nim zapewnione odpowiednia wentylacja, odprowadzenie spalin (własny komin) i obowiązkowy dopływ powietrza do spalania. Zdarzały się bowiem przypadki zamknięcia kotła w szczelnej szafce. Efekt? Niezupełne spalanie, wydzielanie się tlenku węgla i ryzyko zaczadzenia.
Kotły z zamkniętą komorą spalania
Dopuszczono instalowanie ich w pomieszczeniach mieszkalnych, pod warunkiem że zostaną podłączone do koncentrycznych przewodów powietrzno-spalinowych. Są to dwa współosiowe przewody, w których zewnętrznym jest doprowadzane powietrze do spalania, wewnętrznym zaś - odprowadzane spaliny.
Rozwiązanie to gwarantuje, że w razie nieszczelności przewodu spalinowego spaliny nie przedostaną się do pomieszczenia, tylko dotrą do komory spalania i zostaną usunięte na zewnątrz budynku. Kotły z rozdzielczymi kanałami powietrzno-spalinowymi można umieszczać w innych pomieszczeniach. Kubatura pomieszczeń wyposażonych w kocioł turbo to minimum 6,5 m3.
Koncentryczne przewody powietrzno-spalinowe
Zastosowanie takich przewodów do kotła turbo daje też kolejną możliwość: wyprowadzania spalin przez zewnętrzną ścianę budynku. W wolno stojących budynkach jednorodzinnych moc tak zainstalowanego kotła nie może być jednak większa niż 21 kW. W innych budynkach (na przykład bliźniaczych lub w zabudowie szeregowej) – nie większa niż 5 kW.
Wartości te się nie zmieniły, sprecyzowano natomiast lokalizację wylotów przewodów powietrzno-spalinowych. Muszą się one znajdować wyżej niż 2,5 m ponad poziomem terenu, minimum 0,5 m od najbliższej krawędzi okien i ryzalitów przesłaniających, a odległość między wylotami nie powinna być mniejsza niż 3 m. Wyloty przewodów znajdują się na niewielkiej wysokości, ograniczenia te mają więc wyeliminować ryzyko podtruwania siebie albo sąsiadów spalinami.
Jeżeli przewód powietrzno-spalinowy, zgodnie z zatwierdzoną dokumentacją, zostanie wyprowadzony przez ścianę zewnętrzną budynku i dalej poprowadzony w górę ponad dach, ograniczenie dotyczące mocy kotła turbo nie będzie obowiązywać. Tak ukształtowany przewód będzie traktowany jak komin.
Warto jednak pamiętać o tym, że przewody powietrzno-spalinowe nie powinny być zbyt długie (ich maksymalna długość jest określona dla każdego kotła) i nie można ich prowadzić w sposób dowolny. W domu piętrowym korzystniej jest więc zainstalować kocioł turbo większej mocy na piętrze.
