Aby kocioł centralnego ogrzewania był sprawny i bezpieczny... O co koniecznie zadbać?
Aby kocioł centralnego ogrzewania był użytkowany bezpiecznie, urządzenie grzewcze musi mieć odpowiednie zabezpieczenia, jak termostat czy zawór bezpieczeństwa. Jeśli nie ma ich w standardowym wyposażeniu, trzeba je dokupić. Podpowiadamy, co sie przydaje, aby spaliny były dobrze odprowadzane, a ciśnienie i tempertura właściwe.
Prawidłowe odprowadzenie spalin
Każdy kocioł centralnego ogrzewania powinien mieć czujnik ciągu kominowego, który wyłączy urządzenie, gdy przewód kominowy jest niedrożny lub zaniknie w nim ciąg. Zamiast czujnika ciągu kominowego w kotle c.o. może być zainstalowane inne urządzenie spełniające tę samą funkcję, na przykład presostat w kotle typu turbo (czyli z zamkniętą komorą spalania).
Odpowiednia temperatura
W wyposażeniu standardowym kotła c.o. powinien być podstawowy termostat, umożliwiający utrzymywanie temperatury centralnego ogrzewania na poziomie ustawionym przez użytkownika. Najczęściej nastawy termostatu zawierają się w przedziale 35°C-90°C.
Kontrolę temperatury w urządzeniu grzewczym umożliwia termometr, w który musi być wyposażony każdy piec centralnego ogrzewania. Nowoczesne urządzenia grzewcze, sterowane elektronicznie mają termometr połączony z systemem sterowania.
Kolejnym podstawowym elementem kotła c.o. jest czujnik zabezpieczający przed przekroczeniem maksymalnej temperatury pracy (STB). Jego zadaniem jest trwałe wyłączenie urządzenia grzewczego, w sytuacji gdy temperatura w nim wzrośnie powyżej określonego poziomu (dla kotła niskotemperaturowego pracującego w instalacji zamkniętej temperatura ta wynosi 100°C). Zabezpieczenie to nie jest regulowane i nie jest termostatem kotła. Stanowi dodatkowe zabezpieczenie w sytuacji, kiedy nie zadziała termostat (na przykład podczas awarii lub błędów w instalacji).
Autor: Andrzej Szandomirski
Gdy kocioł nie jest wyposażony fabrycznie w niezbędne zabezpieczenia, musimy je dokupić i zamontować w odpowiednim miejscu instalacji
Autor: Andrzej Szandomirski
Gdy kocioł nie jest wyposażony fabrycznie w niezbędne zabezpieczenia, musimy je dokupić i zamontować w odpowiednim miejscu instalacji
Bezpieczne ciśnienie
Obowiązkowym wyposażeniem kotłów przeznaczonych do pracy w instalacjach zamkniętych (instalacje tego typu są już standardem w nowych i remontowanych budynkach) jest zawór bezpieczeństwa. Zawór ten zabezpiecza przed niekontrolowanym wzrostem ciśnienia w kotle i instalacji grzewczej. Gdy ciśnienie wody krążącej w instalacji przekracza wartość maksymalną, otwiera się i w ten sposób je redukuje.
Maksymalne ciśnienie w instalacji grzewczej (a tym samym nastawa zaworu bezpieczeństwa) zależy od typu urządzenia i może być różne. Najczęściej wynosi 0,3 MPa.
Ważne jest zapewnienie swobodnego wypływu wody z zaworu bezpieczeństwa, a więc stosowanie odpływów bez kolanek, przewężeń itp. Należy pamiętać o tym, że woda wypływająca z zaworu bezpieczeństwa najczęściej ma wysoką temperaturę i kontakt z nią grozi poparzeniem.
Aby możliwa była kontrola ciśnienia w instalacji, w wyposażeniu kotła obowiązkowo powinien znajdować się manometr.
Większość kotłów dostępnych w sprzedaży jest przystosowana do pracy w instalacjach zamkniętych. Elementem zabezpieczającym taki rodzaj instalacji jest zamknięte naczynie wzbiorcze. Służy ono do kompensacji wahań ciśnienia spowodowanych zmianami objętości wody krążącej w instalacji na skutek zmiany temperatury. Naczynie wzbiorcze może, ale nie musi, być w wyposażeniu standardowym kotła. Jeśli nie jest, trzeba je dokupić.
Urządzenia przeznaczone do pracy w instalacjach zamkniętych muszą mieć dopuszczenie do obrotu wydane przez Urząd Dozoru Technicznego (UDT). Jeśli go nie mają, podlegają indywidualnemu odbiorowi przez inspektora UDT.
Uwaga! W kotłach przeznaczonych do instalacji otwartych (spotykanych w starszych budynkach) naczynie wzbiorcze i zawór bezpieczeństwa nie powinny być instalowane. Kotły przeznaczone do pracy w takich instalacjach muszą mieć certyfikat na Znak Bezpieczeństwa "B" wystawiony przez IGNiG Kraków.
Sprawdź, co w cenie kotła centralnego ogrzewania
Wybierając kocioł c.o., powinniśmy zwrócić uwagę, co jest wliczone w cenę. Zdarza się bowiem, że dopiero gdy już kupimy kocioł, i to po atrakcyjnej cenie, okazuje się, iż do jego prawidłowego działania potrzebna jest jeszcze skomplikowana aparatura sterująca lub dodatkowy osprzęt. Ten nieprzewidziany wydatek może zwiększyć koszty zakupu nawet dwukrotnie.
Instalacje grzewcze: otwarta i zamknięta
Instalacja grzewcza otwarta to taka, która jest połączona z atmosferą przez otwarte naczynie wzbiorcze. Naczynia te umieszcza się najczęściej na poddaszu lub pod sufitem najwyższej kondygnacji. Mają one za zadanie przejmować z instalacji nadmiar wody, który powstaje wskutek zwiększenia objętości właściwej w czasie ogrzewania. Równocześnie w otwartych naczyniach wzbiorczych woda odparowuje, a jej ubytki są znaczne. Trzeba więc uzupełniać wodę krążącą w instalacji. Podczas podgrzewania świeżej wody tworzy się kamień kotłowy i szybciej zachodzą procesy korozji instalacji i urządzeń w niej zamontowanych.
Problemów takich można uniknąć, decydując się na instalację zamkniętą. Zabezpieczona jest zamkniętym naczyniem wzbiorczym, które spełnia takie same zadanie jak otwarte, ale nie ma do niego dostępu powietrze atmosferyczne. Jeśli instalacja jest szczelna, wówczas powstaje mniej kamienia kotłowego i wolniej zachodzą procesy korozji.
Obecnie nowe instalacje centralnego ogrzewania współpracujące z kotłami gazowymi i olejowymi wykonuje się jako zamknięte. Instalacje otwarte można spotkać jeszcze w starych domach, a także przy kotłach na paliwa stałe, które nie mogą pracować w instalacjach zamkniętych.
Każdy kocioł c.o. musi mieć:
- czujnik ciągu kominowego lub urządzenie spełniające tę samą funkcję,
- termostat kotła,
- czujnik zabezpieczający przed przekroczeniem maksymalnej temperatury pracy (STB),
- manometr,
- termometr.
Dodatkowo kotły c.o., które będą pracować w instalacjach zamkniętych, muszą być zabezpieczone zaworem bezpieczeństwa i zamkniętym naczyniem wzbiorczym.
