Gdy centralne ogrzewanie nie działa jak należy
Jeżeli centralne ogrzewanie szwankuje, być może niebędna się okaże wymiana instalacji. Jeśli masz instalację grzewczą otwartą, grawitacyjną, skorodowaną, ze starymi żeliwnymi grzejnikami i "przedpotopowym" kotłem, najlepiej wymienić ją w całości. Zobacz, jakie prace remontowe wykonać i kiedy jest na nie najlepszy moment...
Co zrobić, aby kocioł c.o. był wydajny?
Kocioł będzie pracował ekonomicznie, jeśli zostanie wyposażony w układ automatycznej regulacji zapewniający utrzymanie zadanej temperatury w pomieszczeniach bez względu na zmiany czynników zewnętrznych. Zależnie od rodzaju domu, instalacji i kotła można zastosować różne rodzaje regulatorów: termostat pokojowy, termostat pokojowy z programatorem lub regulator pogodowy.
Autor: Wiktor Greg
Jeśli nowy kocioł będzie zasilany gazem lub olejem, to stare otwarte naczynie wzbiorcze nie będzie już potrzebne. Zastąpi je przeponowe
Instalacja centralnego ogrzewania z pompą
Przed kilkudziesięciu laty małe instalacje grzewcze nie miały pomp. Woda krąży w nich pod wpływem naturalnej siły wyporu (nazywa się je grawitacyjnymi). Tak zwane ciśnienie czynne w instalacji tego typu jest niewielkie, więc konieczne są w niej rury o dużej średnicy, by przepływająca nimi woda napotykała jak najmniejszy opór. Z czasem, gdy zarastają kamieniem kotłowym, przepływ wody staje się utrudniony i niektóre grzejniki mogą pozostawać zimne mimo normalnej pracy kotła.
Dzisiaj standardowym wyposażeniem instalacji grzewczych są pompy obiegowe. Jeśli do tej pory takiej nie mieliśmy, warto ją zamontować. Pozwoli to uniknąć zimnych grzejników, można będzie także wymienić rury na nowe o mniejszej średnicy i poprowadzić je niemal w dowolny sposób, bez obawy o związane z tym straty ciśnienia. Możliwe staje się również zamontowanie zaworów regulacyjnych i filtra zanieczyszczeń. Te urządzenia stawiają duży opór przepływającej wodzie, więc trudno je zastosować w instalacji grawitacyjnej, czyli bez pompy obiegowej.
Autor: Wiktor Greg
Jeśli nowy kocioł będzie zasilany gazem lub olejem, to stare otwarte naczynie wzbiorcze nie będzie już potrzebne. Zastąpi je przeponowe
Kiedy instalację centralnego ogrzewania trzeba „zamknąć”
W starych instalacjach c.o. do zabezpieczenia przed wzrostem ciśnienia spowodowanym zwiększaniem się objętości podgrzewanej wody mogło być zastosowane otwarte naczynie wzbiorcze. Poprzez takie naczynie woda wypełniająca instalację ma stały kontakt z powietrzem. Powoduje to przyspieszoną korozję elementów systemu.
Jeśli dodatkowo ubytki wody spowodowane jej odparowaniem z naczynia wzbiorczego uzupełnia się wodą z kranu, proces korodowania i zarastania rur kamieniem kotłowym zostaje jeszcze bardziej przyspieszony.
Dlatego gdy instalacja grzewcza jest otwarta, warto przerobić ją na zamkniętą, czyli zabezpieczoną przeponowym naczyniem wzbiorczym i zaworem bezpieczeństwa. Jest to konieczne, gdy w wyniku modernizacji instalacja ma być zasilana przez kocioł gazowy lub olejowy.
Kotły wiszące i niektóre modele stojących (na przykład zintegrowane z zasobnikiem do c.w.u.) mają naczynie przeponowe fabrycznie zainstalowane wewnątrz obudowy. Do niedawna takie rozwiązanie było niedopuszczalne w instalacjach zasilanych przez kotły na paliwa stałe. Zmienione w 2009 r. Warunki techniczne, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, dopuszczają taką możliwość, jeśli kocioł ma moc nominalną do 300 kW i jest wyposażony w urządzenie do odprowadzania nadmiaru ciepła (bufor ciepła). Warto to mieć na uwadze, gdy szukamy nowego.
Czy podczas remontu instalacji grzewczej można nie wymieniać rur
Można, jeśli są w dobrym stanie i nadają się jeszcze do eksploatacji. Ich przydatność do dalszej pracy powinien ocenić doświadczony instalator. Zarośnięte kamieniem, ale nieskorodowane rury można zostawić. Po przepłukaniu ich i zamontowaniu pompy obiegowej instalacja powinna działać bez problemu nawet mimo zmniejszonego przez kamień przekroju przewodów.
Z jakich rur nowa instalacja c.o.
Przed wymianą centralnego ogrzewania i całej instalacji warto zrobić projekt i wykonać obliczenia hydrauliczne (między innymi określić średnicę rur). Nowoczesne instalacje grzewcze projektuje się zazwyczaj jako pompowe z rur miedzianych lub rur z tworzywa o mniejszej niż kiedyś średnicy. System (rury i złączki) użyty do zrobienia nowej instalacji powinien mieć aprobatę COBRTI Instal dopuszczającą go do stosowania w instalacjach sanitarnych. Podczas montażu trzeba przestrzegać zaleceń producenta systemu.
Jeżeli wymienia się tylko fragment instalacji c.o., nie należy mieszać materiałów, na przykład łączyć rury stalowej z miedzianą, ani – w obiegu grawitacyjnym – nie wolno zmniejszać średnicy rur.
Podczas remontu nową instalację często prowadzi się po wierzchu ścian lub w bruzdach. Lepiej nadają się do tego rury sztywne stalowe lub z miedzi. Do rozprowadzenia pod podłogą bezpieczniej będzie wybrać rury giętkie ze zwoju. Odcinek od rozdzielacza do grzejnika będzie można wykonać z jednego kawałka rury. W ten sposób uniknie się konieczności łączenia rur pod posadzką. Miejsca połączeń bardziej niż inne są narażone na powstanie przecieków.
Rury instalacyjne koniecznie w otulinie
Istotnym elementem modernizacji instalcji c.o. jest zaizolowanie rur. Bezwzględnie powinno się izolować na całej długości rury z ciepłą wodą użytkową, a rury centralnego ogrzewania przynajmniej w miejscu, w którym przechodzą przez nieogrzewane pomieszczenia.
Może się wydawać, że nie ma sensu izolowanie rur w pomieszczeniach ogrzewanych, bo i tak oddane ciepło w nich pozostanie, więc się nie zmarnuje. Trzeba jednak pamiętać, że przepływ wody w rurach nie jest regulowany zaworami termostatycznymi zamontowanymi przy grzejnikach. Zatem jeśli w pomieszczeniu jest ciepło i nie ma potrzeby ogrzewania go, zawór termostatyczny zamknie dopływ wody do grzejnika, ale i tak ciepło z instalacji będzie przenikać do pomieszczenia przez ścianki niezaizolowanych rur, a to oznacza straty energii.
