Najważniejsze zasady budowy kominka
Budowa kominka zawsze zależy od miejsca, w którym ma być on ustawiony we wnętrzu. Mimo to, zawsze musisz przestrzegać kilku podstawowych zasad, które mają wpływ na wybór odpowiedniego wkładu kominkowego oraz możliwe sposoby obudowy kominka.
Autor: Andrzej Szandomirski
Budowa kominka to poważne przedsięwzięcie. Trzeba bardzo dokładnie wykonać obudowę kominka
Aby kominek działał sprawnie, musisz zadbać o odpowiednio duży kanał dymowy, odprowadzający spaliny znad komory paleniskowej. Powinien to być oddzielny kanał o minimalnych wymiarach 21 x 21 cm i wysokości nie mniejszej niż 8 m - mierzonej od miejsca wlotu spalin do ich wylotu na zewnątrz. Ponadto, aby drewno w kominku dobrze się paliło, a dym nie wydostawał się do pomieszczenia, trzeba zachować również odpowiednie proporcje wymiarów elementów kominka: komory paleniskowej, otworu zwanego gardzielą i komory dymowej.
Jak zacząć budowę kominka
Podstawowym elementem kominka jest komora paleniskowa. Wymiary komory paleniskowej musisz dostosować do wielkości pomieszczenia. Szerokość otworu komory nie powinna być mniejsza niż 70 cm, a powierzchnia jej otworu równa około 1/50 powierzchni pomieszczenia. Jeśli na przykład pokój kominkowy ma powierzchnię 30 m2, optymalne wymiary otworu komory paleniskowej wynoszą:
- szerokość 92 cm,
- wysokość 72 cm.
Natomiast głębokość powinna wynosić mniej więcej połowę jej szerokości, jednak nie mniej niż 40 cm. Dobierając wymiary kominka, warto uwzględnić wymiary cegieł, aby ograniczyć ich przycinanie. Tylna ściana komory paleniskowej powinna być nachylona w kierunku otworu pod kątem około 80°, a ścianki boczne ustawione ukośnie do otworu komory i ściany tylnej, tak aby ciepło kierowane było do pomieszczenia.
Wkład kominkowy - przygotowanie przestrzeni
Nad komorą paleniskową należy wykonać przesklepienie z gardzielą, która połączy ją z komorą dymową, a następnie z kanałem dymowym. Wielkość gardzieli powinna być dobrana do wielkości otworu komory paleniskowej – nie mniejsza niż 1/10 jego powierzchni. Najlepiej jeśli jest to szczelina o wymiarze 12 cm przez całą szerokość paleniska. W gardzieli powinien być zainstalowany szyber do regulacji odpływu spalin. Bardzo ważna dla właściwego działania kominka jest prawidłowo wykonana komora dymowa, będąca poszerzeniem dolnej części kanału dymowego i przejmująca dym znad paleniska.
Szerokość i głębokość komory dymowej powinny być takie same jak komory paleniskowej (w naszym przykładzie 92 x 45 cm). Wysokość należy przyjmować pomiędzy 45 a 55 cm (zależnie od wielkości kominka i jego ustawienia w stosunku do kanału dymowego), uwzględniając to, że nachylenie ścianki czołowej komory dymowej powinno wynosić około 60°. W naszym przykładzie trzeba przyjąć wysokość tej komory równą 50 cm.
Budowa kominka bez tajemnic
Do budowy kominka można użyć cegły ceramicznej, kształtek z piaskowca, a także cegły cementowo-glinianej. Ściany komory paleniskowej najlepiej wyłożyć płytkami szamotowymi na zaprawie szamotowej. Cegłę ceramiczną przed użyciem należy namoczyć, aby nie odciągała wody z zaprawy przed jej związaniem. Przy murowaniu kominka nie należy się spieszyć. Warstwy cegieł trzeba układać powoli, aby do czasu ułożenia następnej warstwy zaprawa w poprzedniej mogła związać. Elementy kominka stykające się z ogniem i dymem: palenisko, komora dymowa, kanał dymowy, powinny być murowane na pełną spoinę.
Dosuszanie kominka można rozpocząć nie wcześniej niż 7 dni od zakończenia prac, spalając z przerwami niewielkie ilości wiórków drewnianych, nie dopuszczając jednak do nadmiernego rozgrzania. Eksploatację nowego kominka można zacząć nie wcześniej niż miesiąc od zakończenia wszystkich prac.
