Przewód dymowy musi...
- mieć odpowiednie wymiary i proporcje w stosunku do rozmiarów paleniska,
- być szczelny oraz odporny na wysoką temperaturę i wilgoć,
- mieć dobrą izolację cieplną.
Komin murowany czy system kominowy
Przy ustalaniu wymiarów komina trzeba się kierować rozporządzeniem ministra infrastruktury z 12 kwietnia 2002 r., zgodnie z którym przewód dymowy powinien:
- mieć średnicę co najmniej 0,15 m (lub wymiary 0,14 x 0,14 m), gdy ma otwór paleniska o powierzchni przekroju mniejszej lub równej 0,25 m²;
- mieć średnicę 0,18 m (albo wymiary 0,14 x 0,27 m), gdy powierzchnia otworu paleniska jest większa niż 0,25 m²;
Wysokość komina od miejsca podłączenia rury dymowej do przewodu dymowego nie może być mniejsza niż 4 m. Przewód nie powinien się odchylać od pionu, a gdy jest to absolutnie konieczne, odchylenie nie może przekraczać 30° i zdarzyć się więcej niż dwa razy na całej długości. Powinien mieć u podstawy zamykany otwór rewizyjny (wyczystkę), przez który da się wydobyć nagromadzone w nim sadze.
Budując komin od podstaw, najlepiej wybrać gotowe rozwiązanie - system kominowy (gotowy komin ceramiczny lub stalowy z izolacją), ponieważ jest prostsze i szybsze niż murowanie z cegieł tradycyjnego komina i instalowanie w nim stalowego wkładu. W celu ograniczenia strat ciepła komin najlepiej usytuować wewnątrz domu.
Aby istniejący stary komin uczynić odpornym na niszczące działanie skroplin zawartych w spalinach kominków z wkładem, można go poddać renowacji polegającej na umieszczeniu w jego wnętrzu rury ze stali kwasoodpornej lub żaroodpornej. Jej średnica nie może być mniejsza niż 150 mm, dlatego zabieg jest możliwy tylko w kominach o wymiarach większych niż 140 x 140 mm.
