Łazienka w piwnicy. Jak doprowadzić tam instalację wodną?

2015-12-09 11:25

Piwnica to dobre miejsce na zbudowanie sauny, WC, łazienki. Aby jednak pralnia, sauna lub łazienka w piwnicy należycie funkcjonowały, konieczne jest dprowadzenie instalacji wodnej. Sprawdź jak to zrobić.

Pralnia w piwnicy
Autor: Andrzej Szandomirski Piwnica to dobre miejsce na urządzenie pralni. Trzeba do niej doprowadzić rury z zimną i ciepłą wodą oraz zrobić podejścia kanalizacyjne. Przyda się kratka odpływowa w podłodze

W piwnicy często znajduje się co najmniej jedno ujęcie wody, na przykład kran w kotłowni czy pralni, a także kratka odpływowa w podłodze lub zlew. To jednak zwykle nie wystarczy, jeżeli postanowisz w piwnicy urządzić pomieszczenia, na które brakuje ci miejsca na wyższych kondygnacjach. Bez względu na to, jaki rodzaj aktywności tu zaplanujesz, warto wygospodarować miejsce na WC z miską ustępową oraz umywalką z zimną i ciepłą wodą, żeby w razie potrzeby nie wspinać się do łazienki na piętrze. Jeśli zdecydujesz się na saunę albo pokój do ćwiczeń, dobrze w ich sąsiedztwie zainstalować także natrysk. Łazienka z wanną lub prysznicem będzie potrzebna również wtedy, gdy w piwnicy wygospodarujesz pokój dla gości.

Instalacja wodna w piwnicy

Kiedy dom jest podpiwniczony, zwykle w wydzielonym pomieszczeniu gdzieś w piwnicy (na przykład w kotłowni) znajduje się wodomierz. Za wodomierzem po stronie instalacji wewnętrznej jest przewód główny, od którego biegną rury z zimną wodą do poszczególnych punktów poboru w domu. Tu można zrobić odgałęzienie, którym woda wodociągowa (albo z indywidualnego ujęcia) zostanie doprowadzona do przyborów sanitarnych w piwnicy. Można uprościć sprawę i dostarczać do nich tylko zimną wodę, a po to, żeby mieć także ciepłą, zainstalować przy baterii indywidualne podgrzewacze elektryczne. Jeżeli woda dla całego domu jest podgrzewana w kotle lub innym wspólnym podgrzewaczu i chcesz, żeby była z niego dostarczana także do kranów w piwnicy, od kotła (podgrzewacza) trzeba poprowadzić przewód z podgrzaną wodą do wszystkich planowanych miejsc jej poboru (umywalki, natrysku, wanny itp.).

Jakie rury wybrać

Rury z wodą można rozprowadzić systemem trójnikowym, czyli odgałęzienia przewodów do poszczególnych baterii łączyć z głównym przewodem poziomym za pomocą trójników. Można też w szafce pod tynkiem zainstalować rozdzielacz, do którego zostanie doprowadzony przewód główny, i od niego poprowadzić osobne przewody do poszczególnych punktów poboru, ale warto to zrobić tylko wtedy, gdy będzie ich co najmniej kilka, na przykład spłuczka i baterie do umywalki oraz wanny i/lub natrysku. Najlepiej użyć takich samych rur, z jakich jest zrobiona istniejąca instalacja, chyba że wykonano ją bardzo dawno z materiałów, których dziś już się nie stosuje. W takim przypadku lepiej użyć rur z tworzywa niż miedzianych, bo ich łączenie z innymi materiałami nie ma żadnych negatywnych konsekwencji.

Zasady montażu rur

Rury z wodą mają średnicę mniejszą niż 20 mm. Układa się je tak jak te do centralnego ogrzewania – w bruzdach w tynku lub w podłodze w warstwie wylewki, jeśli pozwoli na to wysokość pomieszczeń. Przewody z wodą (ciepła nad zimną) należy prowadzić pod gazowymi i poniżej kabli elektrycznych. Jeżeli mają biec w podłodze, trzeba użyć giętkich ze zwoju, żeby między rozdzielaczem a punktem poboru nie było połączeń, które kiedyś mogłyby zacząć przeciekać, i prowadzić je w peszlu w celu zabezpieczenia przed uszkodzeniami mechanicznymi. Końce rur muszą się znaleźć w pobliżu miejsc poboru na odpowiedniej wysokości nad podłogą (bez posadzki). Zależy ona od tego, do czego rury doprowadzają wodę: 

  • 50-60 cm – do baterii sztorcowej na umywalce; 
  • 25-35 cm nad umywalką – do baterii ściennej umywalkowej; 
  • 110-130 cm – do prysznica; l 70-80 cm – do spłuczki WC; 
  • 10-18 cm nad wanną – do baterii ściennej wannowej.

Zimna woda powinna być podłączona z prawej, ciepła – z lewej strony.

Urządzenie rozdrabiająco-przepompowujące
Autor: Andrzej Szandomirski Jeśli przewód kanalizacyjny jest zbyt wysoko, albo podejście musi być bardzo długie, może być potrzebne urządzenie rozdrabniająco-przepompowujące

Kanalizacja w piwnicy, gdy jest odpływ

Jeśli w piwnicy znajdowały się wcześniej jakiekolwiek odpływy kanalizacyjne (na przykład ze zlewu w kotłowni lub z kratki w jej podłodze) i ścieki odpływały z nich grawitacyjnie do ułożonego pod podłogą piwnicy przewodu odpływowego oraz dalej do kanału ściekowego w ulicy albo do szamba, nie powinno być dużego problemu z usuwaniem ścieków z dodatkowych przyborów sanitarnych, które zamontujemy w piwnicy. Odpływy z tych przyborów można podłączyć bezpośrednio do istniejącego pionu, ale należy zadbać o to, by miały odpowiednią długość (maksymalnie 1 m – odpływ z miski ustępowej, nie więcej niż 3 m – z innego dowolnego urządzenia sanitarnego). Muszą być poprowadzone ze spadkiem 2-3% od syfonu przy urządzeniu sanitarnym do miejsca włączenia do pionu.

Kanalizacja w piwnicy, gdy brak odpływu

Gdy tak się nie da, można spróbować zrobić osobne podejścia i włączyć je bezpośrednio do przewodu odpływowego. Trzeba w tym celu rozkuć podłogę piwnicy, dostać do przewodu biegnącego pod nią i w odpowiednim miejscu wstawić trójnik. Powyżej urządzenia sanitarnego należy zainstalować zawór napowietrzający do wentylacji podejścia, aby zapobiec wysysaniu wody z jego syfonu i wydostawaniu się tą drogą nieprzyjemnych zapachów z kanalizacji. Zawór będzie pełnił taką funkcję, jaką normalnie pełni wywiewka zamontowana na końcu pionu kanalizacyjnego, jeżeli jest on wyprowadzony ponad dach domu. Podejścia do dodatkowych urządzeń sanitarnych w piwnicy trzeba zrobić z rur z tworzywa sztucznego, na przykład PCW lub polipropylenu, o średnicy:

  • 40 mm – do umywalki i bidetu;
  • 50 mm – do zlewozmywaka i wanny; 
  • 70 mm – wspólne do kilku przyborów lub pion albo odpływ, jeśli nie odprowadza ścieków z miski ustępowej;
  • 100 mm – do miski ustępowej albo pion.
Czy artykuł był przydatny?
Przykro nam, że artykuł nie spełnił twoich oczekiwań.