Jak dobrze zbudować oczyszczalnię z drenażem rozsączającym?
Jeśli tylko pozwalają na to warunki gruntowo-wodne, warto wybrać oczyszczalnię z drenażem rozsączającym. Jest tania, łatwo ją zbudować i zapewnia wysoki stopień oczyszczania ścieków. Oferta takich oczyszczalni jest największa, dlatego stosunkowo łatwo dobrać odpowiednią do własnych potrzeb i możliwości. Zobacz, na co zwrócić uwagę budując oczyszczalnię z drenażem...
Autor: Piotr Mastalerz
Rury drenażowe układa się w równoległych ciągach, obsypuje żwirem, przykrywa geowłókniną, a potem warstwą ziemi
Budowa drenażu rozsączającego
Drenaż robi się z rur z tworzywa o średnicy około 110 mm. Orientacyjnie przyjmuje się 12 m rury na mieszkańca, więc łączna długość drenażu zależy od liczby stałych użytkowników oczyszczalni. Najczęściej układa się od dwóch do czterech równoległych ciągów drenażu, o długości nie mniejszej niż 5 m (aby osiągnąć odpowiedni stopień oczyszczenia) i nie większej niż 20-25 m.
Rury drenarskie układa się w wykopie o szerokości około 50 i głębokości mniej więcej 75 cm na 35-centymetrowej warstwie żwiru i tłucznia. Należy zachować spadek 0,5-1,5% w kierunku przepływu ścieków, a w terenie pagórkowatym drenaż umieścić na wzniesieniu. Rury przysypuje się kilkucentymetrową warstwą żwiru i przykrywa geowłókniną w celu zabezpieczenia przed dostawaniem się do żwiru drobnych cząstek ziemi zatykających przestrzenie pomiędzy jego ziarenkami i uniemożliwiających przesączanie się ścieków. Całość przykrywa się warstwą ziemi.
Autor: Piotr Mastalerz
Rury drenażowe układa się w równoległych ciągach, obsypuje żwirem, przykrywa geowłókniną, a potem warstwą ziemi
Na początku drenażu montuje się studzienkę rozdzielaczową rozdzielającą ścieki dopływające z osadnika gnilnego do poszczególnych nitek drenażowych, na końcu – kominki napowietrzające (lub jeden zbiorczy dla wszystkich nitek drenażowych) zwane też studzienkami napowietrzającymi.
Wentylacja oczyszczalni z drenażem
Wentylacji znajdującej się na końcu drenażu (kominków) nie wolno mylić z wentylacją przez pion kanalizacyjny. W każdej oczyszczalni z drenażem rozsączającym muszą być i jedna, i druga. Kominki napowietrzające doprowadzają bowiem powietrze konieczne do prawidłowego oczyszczania ścieków.
Kominek (lub kominki) i studzienkę rozdzielającą trzeba wypoziomować. Po zamontowaniu nie powinny wystawać ponad poziom terenu (ich pokrywy powinny być z nim zrównane). W pokrywie studzienki napowietrzającej instaluje się wywiewkę wystającą około 0,5 m nad poziom terenu. Dzięki niej powietrze może się bez problemu dostać do układu drenów również jesienią i zimą, gdy ziemia jest przykryta liśćmi lub śniegiem.
Drenaż rozsączający inaczej
Tradycyjny drenaż można zastąpić systemem z połówek kręgów betonowych, które układa się w taki sposób, aby tworzyły tunel nad rurami rozprowadzającymi ścieki. Dzięki temu ścieki są lepiej natleniane, a w konsekwencji lepiej oczyszczone.
Zamiast na warstwie żwiru drenaż rozsączający można też ułożyć na tak zwanych skrzynkach rozsączających, czyli specjalnych modułach z tworzywa. Układa się je w rzędzie, jedna za drugą i przymocowuje do nich drutem rurę drenażową. Całość przykrywa się geowłókniną, a następnie zasypuje gruntem rodzimym. Dzięki specjalnej konstrukcji modułów błona biologiczna może się rozwijać na dużej powierzchni i być dobrze natleniana. Jeden moduł może przyjąć około 125 l ścieków na dobę. Moduły rozsączające można układać w każdym gruncie. Szerokość wymaganej powierzchni filtracyjnej zależy od jego rodzaju i wynosi od 0,6 m na żwirze lub piasku do około 5 m na glinie.
Podczyszczanie, oczyszczanie i rozprowadzanie...
Ścieki podczyszczone w osadniku gnilnym, przepływając przez drenaż rozsączający, podlegają dalszemu biologicznemu oczyszczaniu, tym razem jednak z dostępem tlenu. Na powierzchni porowatego gruntu (żwiru) następuje adsorpcja zanieczyszczeń i powstaje tak zwana błona biologiczna. Tworzące ją mikroorganizmy rozkładają zanieczyszczenia na związki rozpuszczalne w wodzie i gazowe.
Po przejściu wszystkich wymienionych etapów oczyszczania ścieki są na tyle czyste, że można je odprowadzić wprost do gruntu.
W odpowiedniej odległości
Ułożenie ciągów drenarskich o długości wystarczającej do skutecznego oczyszczania ścieków wymaga niemałej powierzchni. Dodatkowo jeszcze drenaż musi być odpowiednio oddalony od innych obiektów na działce:
- 30 m od studni (również na sąsiedniej działce);
- 3 m od budynku, drzew i dużych krzewów;
- 2 m od granicy działki i drogi;
- 1,5 m od rur z gazem i wodą;
- 0,8 m od kabli elektrycznych.
