Instalacja centralnego ogrzewania. Jak nie dopuścić do jej zapowietrzenia

Zobacz, jak dbać o instalację centralnego ogrzewania. Pamiętaj, że to powietrze zwykle ponosi odpowiedzialność za głośną pracę instalacji c.o., zimne grzejniki, czy korozję jej metalowych elementów.

Zobacz galerię 2 zdjęcia

Autor: Kalbar

Jeśli grzejnik nie grzeje równomiernie całą powierzchnią, ale jest wyraźnie chłodniejszy u góry, to znaczy, że do instalacji dostało się powietrze i trzeba się go czym prędzej pozbyć

Powietrze w instalacji c.o.

Jedną z dróg wnikania powietrza do instalacji jest jej napełnianie. W domach jednorodzinnych używa się do tego zazwyczaj wody wodociągowej z sieci lub z własnego ujęcia, która oprócz związków wapnia i magnezu zawiera również rozpuszczone powietrze. Jego ilość jest tym większa, im woda ma niższą temperaturę i wyższe ciśnienie. 1 l wody zawiera mniej więcej 22 ml rozpuszczonych gazów, które podczas podgrzewania wytrącają się w postaci mikropęcherzyków. O dużej zawartości powietrza w wodzie świadczy jej silne zmętnienie oraz mleczna barwa. Pusta instalacja jest naturalnie wypełniona powietrzem. Kiedy wpuszcza się do niej wodę, ta wypiera je z rur, ale sama też zawiera pewną ilość rozpuszczonego powietrza.

Jak uniknąć zapowietrzenia instalacji centralnego ogrzewania?

Aby w instalacji napełnionej wodą ostatecznie było jak najmniej powietrza, napełnianie musi się odbywać bardzo powoli i z jednoczesnym odpowietrzaniem grzejników, rozdzielaczy oraz najwyższych punktów instalacji. Im rozleglejsza i bardziej rozgałęziona jest instalacja, tym wolniej powinno się ją napełniać. W praktyce oznacza to, że napełnianie jednej kondygnacji powinno trwać około godziny, a w niektórych, bardziej rozbudowanych systemach, na przykład łączących w jednej instalacji ogrzewanie podłogowe i grzejniki płytowe – jeszcze dłużej. Zasada ta dotyczy zarówno pierwszego napełniania nowo wybudowanej instalacji, jak i każdego następnego po jej opróżnieniu w razie remontu lub awarii, a także uzupełniania ubytków wody spowodowanych przeciekami w instalacji, odpowietrzaniem grzejników, czyszczeniem filtrów etc.

Ostrożnie z uzupełnianiem wody

Trzeba też dbać o to, żeby potrzeba uzupełniania wody podczas eksploatacji zdarzała się jak najrzadziej. Jeśli konieczne jest spuszczenie wody z instalacji w celu naprawy uszkodzenia, lepiej nie usuwać z niej całego zładu, tylko za pomocą odwodnień w najniższych punktach instalacji oraz przy rozdzielaczach i grzejnikach opróżnić pojedynczy pion lub pętlę. Wodę spuszczoną z uszkodzonego miejsca warto zebrać do naczynia i po usunięciu usterki ponownie wlać do instalacji przez najwyżej położony grzejnik. Jest już uzdatniona, więc lepsza niż kolejna porcja świeżej, bogatej w tlen wody wodociągowej. Niedopuszczalne jest podłączenie na stałe do instalacji grzewczej instalacji wody uzupełniającej, na przykład z wodociągu lub ze studni. Na rurociągu z wodą uzupełniającą powinny być zamontowane manometr, zawór zwrotny i odcinający oraz wodomierz pozwalający kontrolować ilość wody dopuszczanej, która w zamkniętych instalacjach grzewczych nie może być większa niż 5% całkowitej objętości zładu.