Strop kanałowy. Montaż, wady i zalety konstrukcji
Szybki i stosunkowo łatwy montaż stropu kanałowego (żerańskiego) to tylko niektóre z jego zalet. Na plus tej konstrukcji zalicza się także jego dźwiękoizolacyjność, czy gładkie powierzchnie, które ułatwiają późniejsze wykończenie wnętrz.
Jakie są zalety stropu kanałowego?
Strop kanałowy popularnie nazywany jest stropem żerańskim. Jego główną zaletą jest możliwość szybkiego obciążenia stropu po ułożeniu płyt. Co więcej w trakcie obciążania nie ma konieczności podbierania ułożonych wcześniej prefabrykowanych elementów. Dużą zaletą stropu kanałowego jest gładka powierzchnia prefabrykatów, co znacznie skraca prace wykończeniowe związane z położeniem tynków we wnętrzu. Warto także wspomnieć o możliwości zmiany układu ścian działowych, które są ustawiane na stropie.
Z czego składa się strop kanałowy?
Płyty kanałowe to prefabrykaty żelbetowe z betonu klasy C20/25 bądź wyższej. Klasę betonu dobiera się w zależności od projektowanej rozpiętości stropu oraz obciążeń. Cechą rozpoznawczą płyt są okrągłe, puste kanały rozmieszczone wzdłuż prefabrykatu. Dzięki pustkom element jest znacznie lżejszy. Grubość płyt kanałowych to 22 – 26 cm, a maksymalna rozpiętość to 7,2 m. Długości płyt zmieniają się co 10 cm. Najczęściej stosuje się prefabrykaty o szerokości 90 – 160 cm. Podczas projektowania konstrukcji należy pamiętać o dodatkowym zbrojeniu, które układa się między płytami. Koniecznym elementem konstrukcji stropu kanałowego jest wieniec, który scali konstrukcję.
Jak wygląda montaż stropu kanałowego?
Niestety, montaż prefabrykowanych płyt kanałowych musi odbywać się przy pomocy ciężkiego sprzętu: dźwigu kołowego lub żurawia wieżowego. Jedynie lekki strop kanałowy typu Smart, podczas montażu, nie wymaga użycia ciężkiego sprzętu. Ten rodzaj stropu układa się przy pomocy lekkiego dźwigu HDS. Co więcej nie wymaga się tu podpór montażowych.
Przeczytaj również: Jak wykonać otwór w stropie
Prefabrykaty układa się na sucho, opierając je bezpośrednio na ścianach. Minimalna głębokość oparcia płyt na murze wynosi 8 cm. Aby wyeliminować zjawisko klawiszowania stropu, przestrzenie między płytami wypełnia się mieszanką betonową z dodatkiem zwiększającym jej wytrzymałość i dokładnie zagęszcza buławą wibracyjną. Dzięki temu beton uzyskuje odpowiednią klasę wytrzymałości. Wieniec betonuje się w prefabrykowanych kształtach typu U lub L, w których umieszcza się zbrojenie.
Czym różnią się stropy kanałowe ze strunobetonu?
Jedną z nowocześniejszych wersji tego typu konstrukcji jest kanałowy strop sprężony. W tym przypadku, prefabrykowane płyty kanałowe są wykonywane ze sprężonego betonu, czyli strunobetonu. Mają one odwrotną strzałkę ugięcia. Oznacza to, że podczas produkcji zbrojenie ( struny) w strefie poddawanej rozciąganiu podczas pracy stropu jest naciągnięte. Płyty tego typu wykonuje się z betonu klasy nie niższej niż C40/50. Kanały w prefabrykowanych płytach mają przekrój kołowy lub owalny. Stropy tego typu mają stosunkowo małą grubość – 15, 20 cm.
Dużą zaletą stropów strunobetonowych jest dźwiękoizolacyjność. Ograniczają one przenikanie dźwięków uderzeniowych i powietrznych. Pozwala to wyeliminować z posadzki warstwę izolacji akustycznej, a co za tym idzie, zmniejszyć grubość i ciężar stropu.
