Z czego murować ściany? Ceramika, gazobeton, silikaty i keramzytobeton
Do budowy ścian konstrukcyjnych domu jednorodzinnego stosuje się najczęściej beton komórkowy czyli gazobeton, ceramikę, bloczki silikatowe lub keramzytobeton. Poznaj właściwości tych materiałów oraz ich wady i zalety. Dowiedz się, z czego murować ściany.
Materiały do murowania ścian
Gazobeton
Powstaje z piasku, cementu, wapna i wody. Jest to materiał mocno porowaty o bardzo dobrych właściwościach termoizolacyjnych. Oznaczenie klasy gęstości (tak zwanej odmiany) wskazuje, jak ciężki i wytrzymały mechanicznie jest bloczek oraz jakie ma właściwości izolacyjne. Najpopularniejsze są bloczki odmiany 500 lub 600, przeznaczone do wznoszenia ścian konstrukcyjnych i działowych. Te odmiany 500 mają lepsze właściwości izolacji termicznej, bloczki 600 – akustycznej. Najcieplejsze są bloczki odmiany 350 oraz 400. Mogą być używane do budowy ścian jednowarstwowych. Mają jednak mniejszą wytrzymałość, są bardziej podatne na uszkodzenia i słabiej izolują akustycznie. Współczynnik przenikania ciepła betonu komórkowego wynosi 0,075-0,16 W/(m·K) (pierwsza wartość dla odmiany 350, druga – 600). Bloczki gładkie i dokładne są przeznaczone do murowania na zaprawę klejową. Producenci oznaczają je symbolem TLMA lub TLMB. Te, które można murować na grube spoiny mają symbol GPLM. Bloczki mogą mieć na krótszym boku wycięte uchwyty do przenoszenia oraz wyprofilowane pióra i wpusty, dzięki czemu można je łączyć bez konieczności wypełniania spoin pionowych zaprawą. Beton komórkowy jest bardzo łatwy w obróbce. Można go ciąć zwykłą piłą. Jest materiałem bardzo chłonnym, ale też łatwo oddaje wchłoniętą wilgoć.
Ceramika tradycyjna i ceramika poryzowana
Wyroby ceramiczne powstają z gliny. Mogą być wykonane tradycyjnie (masa gliniana uformowana i wypalona) albo poryzowane (do masy dodano trociny lub włókna drzewne, które spłonęły podczas wypalania – tak powstały mikropory poprawiające izolacyjność cieplną). Elementy poryzowane są nieco lżejsze i mają niższy współczynnik przenikania ciepła. Z ceramiki tradycyjnej powstają: cegły pełne, bez otworów, licowe, kratówki, dziurawki, szczelinówki oraz pustaki, na przykład Max, Uni, U, M44.
Ceramika poryzowana to cegły lub pustaki. Izolacyjność cieplna i akustyczna cegieł oraz pustaków o dużych drążeniach szczelinowych zależy od ich wymiarów, a sposób ułożenia w murze decyduje o parametrach ściany. Gdy dłuższy bok szczelin będzie równoległy do lica ściany, mur będzie miał lepszą izolacyjność termiczną. Kiedy pustaki ustawi się tak, że układ szczelin będzie prostopadły do lica ściany, mur będzie lepiej izolował przed hałasem. Współczynnik przenikania ciepła dla ceramiki poryzowanej wynosi 0,12-0,14, a dla ceramiki tradycyjnej 0,2-0,85 W/(m·K). Ceramika, zwłaszcza tradycyjna, jest twarda i podatna na ukruszenia. Trzeba ją ciąć piłą elektryczną.
Silikaty
Cegły i bloczki silikatowe powstają wyłącznie z naturalnych surowców – piasku, wapna i wody. Są ciężkie, ale też twarde (z czasem ich twardość jeszcze wzrasta) oraz odporne na czynniki atmosferyczne. Mają dobrą izolacyjność akustyczną, więc warto rozważyć ich zastosowanie, budując dom w okolicy narażonej na hałas (z tego względu często są wykorzystywane do wznoszenia ścian działowych). Mają wysoki współczynnik przewodzenia ciepła (λ= 0,46- -0,72 W/(m·K)), dlatego ściany zewnętrzne zawsze wymagają ocieplenia. Dobrze akumulują ciepło, więc nagrzane długo zachowują ciepło po wyłączeniu ogrzewania. Mają niewielkie drążenia, a czasem także kanały do poprowadzenia instalacji. Silikaty nie mają bardzo dużych rozmiarów i są dość trudne w obróbce.
Keramzytobeton
Podstawowym jego składnikiem są porowate granulki spienionej i spieczonej gliny wymieszane z cementem oraz wodą. Spieniona glina daje temu materiałowi dobre właściwości cieplne, lekkość i wytrzymałość. Ważną cechą ścian z keramzytobetonu jest bardzo dobra akumulacja ciepła – raz nagrzane długo je zachowują i bardzo powoli oddają. Pustaki mają niewiele drążeń – są ciężkie i dobrze tłumią hałas, mogą mieć także wkładki termiczne ze styropianu – wtedy lepiej izolują przed zimnem (ich współczynnik λ = 0,18 W/(m·K)). Materiały z keramzytobetonu mają bardzo porowatą powierzchnię.
