Podstawowe zasady murowania ścian. Jak budować ściany z pustaków i bloczków
Poznaj najważniejsze zasady murowania ścian jednowarstwowych, dwuwarstwowych i trójwarstwowych. Zobacz, jak budować ściany z bloczków gazobetonowych, pustaków, bloczków silikatowych.
Pierwsza warstwa ścian
Ściany stawiamy na zaizolowanych fundamentach. Bez względu na to, jaką technikę murowania później wykorzystasz, pierwsza warstwa muru powinna być położona na zaprawie tradycyjnej o grubości 2-3 cm. Jej zadaniem jest zniwelowanie ewentualnych nierówności poziomu fundamentu – uzyskanie idealnego poziomu – oraz wyznaczenie przewidzianych w projekcie kątów narożników.
Rozpoczęcie murowania
Stawianie ściany zaczyna się od wyprowadzenia narożników zewnętrznych. Potem trzeba wyznaczyć otwory. Należy unikać docinania bloczków czy pustaków w tych miejscach. Żeby utrzymać ten sam poziom na wszystkich ścianach, stosuje się sznurek murarski rozpięty na gwoździach osadzonych w murze. Przed dalszym murowaniem trzeba odczekać, aż zaprawa zwiąże, żeby nie odkształciła się pod ciężarem kolejnychelementów muru. Następne warstwy bloczków czy pustaków ustawia się już na odpowiedniej zaprawie. Pozycję bloczków położonych w murze można korygować tylko gumowym młotkiem (metalowym można by je poobijać).
Wiązanie muru
Ściany przenoszą obciążenia z dachu i stropów. Muszą być postawione pionowo, a ich elementy wypoziomowane w każdym rzędzie, żeby siły oddziałujące z góry były rozprowadzane równomiernie. Aby mur się nie rozpadł, bloczki gazobetonowe czy pustaki muszą być ze sobą związane, czyli ustawione w kolejnych warstwach z przesunięciem pionowej krawędzi o co najmniej 0,4 wysokości elementu (mniej więcej 5-6 cm). Szczególnie starannie powinny być związane narożniki.
Wyjątkowe właściwości wapna w budownictwie
Drobne ziarna wapna gwarantują szczelność, elastyczność i przyczepność zapraw, dzięki czemu mury i tynki są trwałe. Wapno zapobiega powstawaniu wykwitów, uszczelniając mury i powoduje, że są one bardziej odporne na zawilgocenia. Z racji swojego pochodzenia, wapno jest materiałem naturalnym, ekologicznym i zdrowym. Ogranicza rozwój grzybów i pleśni w pomieszczeniach.
Zbrojenie ścian
Ściany muszą być związane zbrojonymi wieńcami wykonywanymi na wysokości każdego stropu oraz w ściance kolankowej, na której będzie oparty dach. Zbrojenia wymagają także poziome i pionowe elementy konstrukcyjne, takie jak nadproża oraz słupy. W strefie podokiennej ścian murowanych tylko na spoiny poziome zaleca się układać stalowe kratowniczki w spoinach, żeby zapobiec jej pękaniu. Kratowniczki ze stali o małym przekroju umieszcza się w dwóch-trzech warstwach spoin, wysuwając z obu stron po co najmniej 0,5 m poza krawędź otworu okiennego.
Wykonywanie wieńców
Belkę wieńca robi się ze zbrojonego betonu ułożonego w deskowaniu, w kształtkach L, którymi zamyka się zewnętrzną krawędź stropu, lub w kształtkach U (na przykład pod murłatą). Wieniec z betonu jest mostkiem termicznym. W ścianach jednowarstwowych trzeba go ocieplić co najmniej 6-8 cm wełny lub styropianu i obmurować od zewnątrz elementami grubości 7-8 cm. W ścianach dwu- i trójwarstwowych wystarczy taka izolacja jak w pozostałej części ściany.
Budowa nadproży
Nadproża najwygodniej jest zbudować z elementów systemowych zawierających gotowe zbrojenie. Rozpiętość gotowych nadproży jest ograniczona, dlatego duże, na przykład nad bramą garażową, robi się z żelbetu ułożonego w deskowaniu przygotowanym podobnie jak w wieńcach.
Zaprawy do murowania
Elementy muru można łączyć tradycyjną zaprawą murarską z cementu, wapna, piasku i wody przygotowywaną w betoniarce na placu budowy. Taka spoina ma grubość 0,8-1,5 cm, jest zimna (współczynnik przenikania ciepła = 0,8 W/(m·K)), więc stanowi mostek cieplny. Nadaje się do każdego rodzaju materiałów. Gdy murujesz z małych elementów, nawet 8% ściany może stanowić gruba zaprawa. Warto więc wziąć pod uwagę zastosowanie zaprawy ciepłochronnej. Jeśli zależy ci na poprawieniu parametrów cieplnych ściany, można kupić gotowe zaprawy ciepłochronne (z dodatkiem perlitu, keramzytu lub styropianu). Ich współczynnik jest zdecydowanie lepszy, zwykle wynosi 0,16 W/(m·K). Ją także układa się grubą warstwą. Niektóre elementy murowe (dokładne bloczki z betonu komórkowego, silikatów oraz szlifowane wyroby ceramiczne) można także łączyć na cienką spoinę (1-3 mm), tak zwaną zaprawą klejową. Układa się ją tylko w poziomych warstwach, gdy bloczki są łączone na pióro i wpust, ale musi być stosowana także jako pionowa, gdy łączymy elementyo gładkich bokach lub docinane – pozbawione wyprofilowanego styku. Na cienką spoinę warto wznosić zwłaszcza ściany jednowarstwowe. Zaprawę klejową nanosi się specjalną kielnią ząbkowaną oferowaną przez producenta materiałów murowych.
