Czy beton komórkowy nadaje się do budowy ścian jednowarstwowych? W jaki sposób uzyskać ciepłą ścianę zewnętrzną?
Najczęściej spotykanym rozwiązaniem na polskich budowach jest ściana dwuwarstwowa. Czasem jednak warto rozważyć rezygnację z warstwy ocieplenia i wykonać ścianę jednowarstwową. Jakie są jej zalety i czy beton komórkowy jest odpowiednim materiałem na taką przegrodę? Zwłaszcza w świetle nowych, zaostrzonych przepisów, które wejdą w życie już w 2017 roku?
Według regulacji, które będą obowiązywać od 1 stycznia 2017 roku, współczynnik przenikania ciepła dla ścian zewnętrznych nie będzie mógł przekraczać 0,23 W/(m2·K). W roku 2021 nastąpi kolejne zaostrzenie wymagań i wartość graniczna spadnie do 0,20 W/(m2·K). Taki wynik można stosunkowo łatwo otrzymać w ścianach dwuwarstwowych. Przykładowo wystarczy zastosować bloczek z betonu komórkowego o grubości 24 cm i przeciętnej jakości styropian o grubości 12 cm.
Czy ściana jednowarstwowa spełni nowe wymagania?
Ten sam efekt jest jednak możliwy do uzyskania także przy ścianie jednowarstwowej. Stosując bloczek z betonu komórkowego o grubości 40 cm i współczynniku przewodzenia ciepła λ (lambda) równym 0,095 W/(m·K) otrzymamy ścianę o współczynniku U równym 0,227 W/(m2·K). Taka przegroda spełnia zatem wymagania na rok 2017. Możemy się jednak pokusić o podwyższenie poprzeczki i spróbować dostosować się do wymagań już na rok 2021. Jak się okazuje, zadanie to nie jest trudne i sprowadza się jedynie do zastosowania bloczka o grubości 48 cm. W efekcie, nasza ściana będzie charakteryzować się znakomitym współczynnikiem U, wynoszącym 0,191 W/(m2·K).
Beton komórkowy to idealny materiał ścienny do budownictwa jednorodzinnego
Z betonu komórkowego wytwarza się bloczki ścienne, elementy nadprożowe, kształtki U. Dzięki kompleksowości systemowej, z betonu komórkowego można wykonać budynek jednorodny pod względem materiałowym. Bloczki połączone na cienką (o grubości 1÷2 mm) warstwę zaprawy tworzą monolityczną przegrodę przeciwdziałającą ucieczce energii grzewczej, a „ciepłe” elementy nadprożowe eliminują możliwość powstania mostka termicznego w tym wrażliwym miejscu budynku.
Beton komórkowy ma swoją strukturę złożoną z olbrzymiej ilości komórek, w których uwięzione jest powietrze, najlepszy izolator cieplny. W związku z tym w kwestii izolacyjności cieplnej nie ma dla siebie konkurencji. Materiał ten wpisuje się idealnie w trendy związane z budownictwem energooszczędnym. Już teraz spełnia aktualne i przyszłe wymagania dotyczące izolacyjności termicznej ścian zewnętrznych.
Specyficzna struktura betonu komórkowego oprócz wpływu na jego parametry cieplne tworzy również produkt niezwykle łatwy w montażu i obróbce. Niewielka gęstość bloczków z betonu komórkowego sprawia, że elementy te mające nawet sporą objętość i wymiary są stosunkowo lekkie. Podnoszenie, przenoszenie, układanie bloczków nie sprawia wykonawcom większych problemów. Ponadto dzięki małej gęstości łatwo je docinać za pomocą ręcznej piły.
Po co budować ściany jednowarstwowe?
Takie rozwiązanie jest szczególnie polecane inwestorom, którym zależy na skróceniu czasu budowy domu. Ściany z betonu komórkowego muruje się bardzo szybko dzięki użyciu zaprawy cienkowarstwowej, którą można rozkładać w prosty sposób za pomocą specjalnej kielni zębatej. Roboty dodatkowo ułatwia wysoka dokładność wymiarowa bloczków oraz system pióro-wpust, który pozwala zrezygnować ze spoiny pionowej. Również dzięki niewielkiemu ciężarowi bloczków, ekipa murarska będzie pracować szybciej i wydajniej. Jednak w przypadku ściany dwuwarstwowej, skończoną przegrodę należy jeszcze ocieplić. To powoduje wydłużenie czasu budowy i zostawia wykonawcy duże pole do popełnienia błędów. Niepoprawne przymocowanie płyt lub zły dobór elementów systemu ocieplenia spowoduje, że elewacja bardzo szybko będzie wymagała kosztownego remontu.
Gdy natomiast zrezygnujemy z warstwy izolacji termicznej i zastosujemy grubszy bloczek z betonu komórkowego, nasza ściana po wymurowaniu wymaga jedynie otynkowania. W takim wariancie należy jednak zwrócić uwagę na staranne wykonanie spoin, aby mieć pewność, że w każdym punkcie przegroda będzie jednakowo ciepła. Konieczne jest także zadbanie, aby każdy żelbetowy element (wieniec, słupek) był odpowiednio docieplony. W ścianie dwuwarstwowej, izolacja niweluje różnicę w przewodzeniu ciepła pomiędzy żelbetem a materiałem, z którego wykonana jest ściana. W przegrodzie jednowarstwowej, nieocieplony element żelbetowy może stanowić potężny mostek termiczny, który spowoduje niepotrzebne podwyższenie kosztów ogrzewania.
