Okna drewniane i okna plastikowe: co decyduje o trwałości okien
Okna muszą wytrzymać niekorzystne działanie śniegu, deszczu, silnego wiatru i palącego słońca oraz mycie detergentami. W pomieszczeniach wilgotnych okna muszą stawić czoła gorącemu i wilgotnemu powietrzu, skroplinom, a często również agresywnym substancjom chemicznym.
Co decyduje o trwałości okien
Okna plastikowe są odporne na działanie wszelkich warunków atmosferycznych i wolno się starzeją. Ich żywotność wydłuża się dzięki zaokrągleniu krawędzi profili, wtedy deszcz łatwiej z nich spływa i nie gromadzi się na uszczelce przyszybowej. Profile są nienasiąkliwe nawet po wielu latach użytkowania.
Trwałość okien plastikowych ocenia się również pod względem jak najdłuższego zachowania pierwotnego koloru. Wiele obaw budzą białe okna, które według obiegowej opinii po kilku latach żółkną. Aby temu przeciwdziałać, profile utrwala się bielą tytanową. Problemy mogą jednak stwarzać okna w ciemnych i intensywnych kolorach, które pod wpływem słońca płowieją.
Praktyczne porady, przykłady z realizacji na forum.muratordom.pl
Autor: Andrzej Szandomirski
Często, chcąc zachować styl i charakter domu, nie mamy wyboru i musimy zamontować w nim określone okna. Do domów drewnianych najlepiej pasują okna drewniane
Autor: Andrzej Szandomirski
Często, chcąc zachować styl i charakter domu, nie mamy wyboru i musimy zamontować w nim określone okna. Do domów drewnianych najlepiej pasują okna drewniane
O trwałości okien drewnianych decyduje konstrukcja profili. Te klejone z listew o odwrotnym układzie słojów dobrze znoszą zmienne warunki wilgotnościowe – naprężenia wewnętrzne powstające pod ich wpływem w drewnie znoszą się wzajemnie i profil pozostaje prosty. Drewno niższej klasy – wyselekcjonowane i wysuszone – po sklejeniu ma lepsze parametry techniczne niż o klasę lepsze drewno lite, które pod wpływem zamakania i schnięcia wypacza się.
Newralgicznymi miejscami okien drewnianych są załomy i krawędzie profilu, które trudno pokrywa się powłokami ochronnymi, więc łatwo je uszkodzić. Dlatego najlepsze profile mają zaokrąglone brzegi, a miejsca połączeń są pokryte dodatkowo grubszą warstwą lakieru.
Okno drewniane jest konstrukcją precyzyjną, lecz nawet to wykonane z drogiego gatunku drewna może okazać się bublem. Najdroższe okna dębowe w krótkim czasie zaczną czernieć i będą niszczone przez owady, jeżeli wykonano je z części bielastej pnia zamiast z jego twardzieli. Okna świerkowe (najtańsze) zrobione ze świerku nizinnego, a nie górskiego, szybko ulegną zawilgoceniu i korozji biologicznej. Z niewłaściwie zaimpregnowanych okien sosnowych, zwłaszcza wystawionych na południowej elewacji, będzie wyciekać żywica.
Pielęgnacja i konserwacja okien
Okna plastikowe są mniej kłopotliwe w konserwacji i pielęgnacji niż drewniane. Wystarczy raz w roku – najlepiej przed zimą – przesmarować uszczelki preparatem pielęgnacyjnym i wyregulować okucia. Ze względu na dużą odporność plastiku na substancje chemiczne do mycia można używać wszelkich dostępnych na rynku preparatów (choć lepsze są te łagodne).
Drobne zarysowania profilu plastikowego – mikrorysy – można pokryć specjalnym mleczkiem pielęgnacyjnym, ale głębsze uszkodzenia nie dają się naprawić. Wprawdzie nie zagrażają one znacząco trwałości okna, ale obniżają jego walory estetyczne.
Okna drewniane wymagają regularnej pielęgnacji. Bardzo łatwo o mikrouszkodzenia powstałe np. wskutek uderzeń gradu – wnikająca w takie pęknięcia woda powoduje zasinienie i powolne niszczenie struktury drewna.
Mniej więcej dwa miesiące po zamontowaniu, a później dwa razy w roku (przed latem i przed zimą), powinno się czyścić je przy użyciu specjalnego zestawu pielęgnacyjnego – środka czyszczącego i mleczka, które wnika w pory i zamyka je przed dopływem wody. Powinno się też unikać czyszczenia silnymi detergentami, rozpuszczalnikami lub pastami, mogą one bowiem zniszczyć powłokę kryjącą.
W ramach drewnianych zawsze jest możliwość naprawienia rysy, którą dość łatwo przeszlifować i zaszpachlować. Okna pomalowane farbami kryjącymi powinno się odnawiać co cztery-pięć lat, a lakierowane co dwa-trzy lata. Daje to możliwość zmiany wyglądu okna – można pomalować je inną farbą lub lakierem. jednak wtedy starą powłokę trzeba zeszlifować.
Przynajmniej raz w roku powinno się posmarować uszczelki gliceryną lub smarem silikonowym, aby zapewnić imelastyczność i odporność na starzenie, oraz wyczyścić okucia smarem lub olejem maszynowym niezawierającym żywic i kwasów.
