Hydroizolacja. Wybieramy folie i membrany do hydroizolacji
Wśród materiałów hydroizolacyjnych prym wiodą papy i masy bitumiczne. Folie traktuje się z większą nieufnością. Poznaj ich właściwości i sprawdź, do czego najlepiej się nadają. Hydroizolacja: przegląd materiałów.
Folie hydroizolacyjne, nazywane też przez niektórych producentów membranami, to produkty powstające z tworzyw sztucznych, sprzedawane w rolkach. Mogą mieć formę długich i szerokich pasów lub plandek o dużej powierzchni. Największą popularnością cieszą się folie hydroizolacyjne i membrany dachowe – paroprzepuszczalne i paroizolacyjne, ale w tym artykule omówimy wyroby do wykonywania izolacji przeciwwilgociowych oraz przeciwwodnych fundamentów, balkonów, tarasów, a także dachów płaskich. Zgodne z normą PN-EN 13967 folie, z których można wykonywać izolację przeciwwodną, mają oznaczenie T. Jeśli oznaczone są literą A, nadają się tylko do izolacji przeciwwilgociowych.
Folie polietylenowe do hydroizolacji płyty fundamentowej i podłogi na gruncie
Folie polietylenowe mają oznaczenie PE. Są najtańsze i stosowane głównie do izolacji poziomych płyt fundamentowych i podłóg na gruncie. W odmianie droższej i mocniejszej (HDPE) polecane są też do hydroizolacji pionowych oraz do poziomej izolacji tarasów, balkonów, podłóg na gruncie, płyt, ław i ścian fundamentowych. W dachach płaskich znajdują zastosowanie jako warstwa separacyjna lub paroizolacyjna, ale nie jako zasadnicza hydroizolacja. Folie polietylenowe dostępne są w kilku grubościach, od 0,2 do 1,2 mm. Do hydroizolacji, nawet przeciwwilgociowych, nie powinno się stosować folii grubości 0,2 lub 0,3 mm, tylko te, które będą miały przynajmniej 0,4 mm – wtedy izolacja będzie o wiele sztywniejsza i mniej podatna na przypadkowe przebicie. Folie PE i HDPE oferowane są w rolkach szerokości 1,2-1,5 m. Pasy mają długość od 10 do 35 m. Mogą być układane przy temperaturze między –5 a +30oC. Niektórzy producenci sprzedają też samoprzylepne folie HDPE, mające z jednej strony naniesiony klej polimerowy. W innych wariantach klej znajduje się tylko wzdłuż krawędzi, żeby można było uszczelniać zakłady między poszczególnymi pasami folii.
Membrany LDPE do izolacji przeciwwodnych ścian fundamentowych i piwnicznych
To rodzaj bardzo mocnych, trudnych do przebicia i jednocześnie elastycznych folii polietylenowych o budowie wielowarstwowej i zbrojonej. Warstw może być nawet osiem, a jako zbrojenie służy tu kompozyt aluminiowy, który chroni też przed promieniotwórczym radonem znajdującym się w gruncie. Mają grubość 0,4 lub 1,5 mm, szerokość dochodzącą nawet do kilku metrów i długość pasów od 20 do 50 m. Membrany tego rodzaju produkuje się z polietylenu o niskiej gęstości. Wykazują bardzo wysoką odporność na chemikalia, w tym na większość rozpuszczalników, benzynę i oleje. Można je stosować przy temperaturze od –40 do +80°C. Membrany LDPE mocuje się łatwo, na krawędziach mają bowiem naniesioną warstwę kleju do łączenia poszczególnych pasów. Styki dodatkowo uszczelnia się taśmą samoprzylepną. Można je też mocować mechanicznie, ale tak, żeby łączniki znalazły się pod zakładem utworzonym przez sąsiedni pas folii. Membrany LDPE stosowane są głównie do wykonywania pionowych izolacji przeciwwodnych ścian fundamentowych i piwnicznych. Układa się z nich ponadto izolację podłóg na gruncie lub płyt fundamentowych oraz izolację dachów płaskich.
Folie z PCW do izolacji poziomej na ławach fundamentowych
Folie z PCW są grubsze od polietylenowych (od 0,6 do 2,0 mm) i oferowane w postaci pasów o szerokości 17, 25, 30, 36,5, 50, 60, 100 cm. Ich długość wynosi zazwyczaj od 20 do 50 m, a szerokość od 21 do 150 cm. Używamy ich przede wszystkim do wykonywania izolacji poziomej na ławach fundamentowych i na szczycie ścian fundamentowych, która zapobiega podciąganiu kapilarnemu wody. Folii z polichlorku winylu nie łączy się z podłożem, tylko wciska w warstwę zaprawy murarskiej. Powierzchnia takiej folii jest zazwyczaj moletowana, co oznacza, że ma płytkie wytłoczenia – aby utrudnić ślizganie się po świeżej zaprawie. Folie PCW w wersjach o większej szerokości mogą być też używane do zabezpieczania przeciwwilgociowego podłóg na gruncie lub płyt fundamentowych. Nic też nie stoi na przeszkodzie, żeby trafiły również na pionowe powierzchnie ścian zagłębionych w gruncie. Trzeba tylko wtedy zadbać o staranne uszczelnienie połączeń między poszczególnymi pasami. Do podobnych zastosowań, ale również do izolacji dachów płaskich, polecane są elastyczne folie PCW-P, które powstają metodą walcowania, z plastyfikowanego, czyli zmiękczonego polichlorku winylu. Takie folie są mocne i jednocześnie elastyczne. Mają grubość od 0,7 do 2 mm. Oferowane są w rolkach szerokości od 0,25 do 1,5 m i mają długość 20 lub 30 m. Można je układać swobodnie, bez dodatkowego mocowania, lub łączyć ich pasy metodą zgrzewania gorącym powietrzem.
Membrany dachowe z PCW do izolacji dachów płaskich
Membrany dachowe z PCW stosuje się do izolacji i jednocześnie krycia dachów płaskich. Są to membrany zbrojone tkaną siatką poliestrową, dzięki czemu mają większą odporność na rozerwanie, co jest istotne w przypadku dachów, po których niekiedy trzeba chodzić, aby dokonać przeglądu lub naprawy albo usunąć z niego śnieg. Membranę taką mocuje się mechanicznie – kołkami teleskopowymi, rozmieszczanymi wzdłuż krawędzi pasów. Pas sąsiedni układa się na zakład szerokości około 10 cm, więc łączniki zostają osłonięte od góry i nie będzie dochodzić do przecieków, zwłaszcza że zakłady są dodatkowo zgrzewane gorącym powietrzem. Może być też przytwierdzana całą powierzchnią do podłoża, do czego służy klej PCW. Membrany takie są też wykorzystywane do szybkiej renowacji zniszczonych izolacji na dachach płaskich. Oferowane są w systemach obejmujących wszelkie niezbędne akcesoria montażowe i wykończeniowe. Membrana z PCW ma grubość 1,2 lub 1,5 mm i ciężar około 2 kg/m2. Szerokość pasów wynosi 1 lub 2 m. Cechuje ją wysoka elastyczność, dzięki czemu dobrze dostosowuje się do różnych kształtów podłoża. Nie ulega zniszczeniu w wyniku długotrwałego działania promieni UV, więc jej żywotność oceniana jest na minimum 30 lat. W razie konieczności łatwo się ją demontuje.
Membrany EPDM
EPDM to syntetyczny kauczuk etylenowo-propylenowodienowy. Wykonane z niego membrany mają postać plandek. Mogą być zbrojone siatką polimerową lub siatką z włókna szklanego. Są też oferowane w wersji samoprzylepnej. Wówczas ich spodnia powierzchnia powleczona jest masą klejącą. Membrana może być też jedno- lub obustronnie moletowana (delikatnie wytłaczana). Jej grubość wynosi od 0,75 do 3 mm. Długość pasów to standardowo 20 m, szerokość może sięgać kilku metrów. Stosuje się je do izolacji płyt podłogowych lub dachów płaskich. W wielu przypadkach jedna plandeka wystarczy na jedną płaszczyznę i tworzy wtedy całkowicie jednorodną powłokę, bez żadnych łączeń. EPDM to tworzywo wyjątkowo mocne, a jednocześnie bardzo elastyczne. Jego rozciągliwość dochodzi do ponad 300%. Dobrze znosi zarówno bardzo niską, jak i bardzo wysoką temperaturę. Ma tak zwaną „pamięć materiałową”, co oznacza, że po rozciągnięciu zawsze powraca do poprzedniego kształtu. Dzięki niskiemu współczynnikowi rozszerzalności cieplnej powłoki z EPDM po ułożeniu nie mają tendencji do marszczenia się pod wpływem wahań temperatury. Podczas prac izolacyjnych należy pamiętać, że membrany EPDM nie powinny wchodzić w kontakt z benzyną, olejami, rozpuszczalnikami organicznymi oraz substancjami bitumicznymi.
Folia kubełkowa do hydroizolacji fundamentów
Wytwarzane są z polietylenu o dużej gęstości (HDPE). Czasami wzmocnione są siatką z włókna szklanego, polipropylenu lub poliestru albo połączone z włókniną drenującą. Grubość folii wynosi zwykle 0,5 lub 0,6 mm (nawet 0,85 mm), a wysokość kubełków waha się między 3 a 20 mm. Standardowa szerokość to 1,5, 2, 2,4 lub 3 m, a długość – 20 m. Osłania się nimi warstwy izolacji przeciwwodnych i termicznych przed uszkodzeniami mechanicznymi. Te o dużej wysokości kubełków stosowane bywają też jako warstwa drenująca w dachach zielonych, na których zamiast pokrycia znajduje się ziemia, w której zakorzenione są specjalnie dobrane rośliny. Folia kubełkowa chroni też wówczas warstwę żyzną przed przesuwaniem się, gdy połać dachu ma nachylenie. Folię kubełkową można też stosować do wykonywania poziomej izolacji przeciwwilgociowej na ławach bądź na ścianach fundamentowych. Folii z siatkami używa się głównie do wykonywania izolacji przeciwwilgociowych piwnic, ale po wewnętrznej stronie ścian. Dzięki siatce zapewniona jest dobra przyczepność tynku, a wytłoczenia umożliwiają wentylację i osuszanie ściany. Folie kubełkowe z włókninami drenującymi wykorzystuje się do zabezpieczania fundamentów oraz ścian fundamentowych i piwnicznych oraz jako ich drenaż. Niestety, zwykłe folie kubełkowe nie wszędzie są dobrym rozwiązaniem. Nie powinieneś ich stosować bezpośrednio na ściany zaizolowane masami hydroizolacyjnym, na przykład typu KMB, bo przetłoczenia dopchnięte przez grunt mogą zniszczyć ich warstwę. Wyjątkiem będzie tu jednak folia kubełkowa połączona fabrycznie z włókniną drenującą.
