Jak przykleić płytki klinkierowe? Pielęgnacja preparatów z klinkieru

Płytki klinkierowe zewnętrzne są estetyczne i łatwe do utrzymania w czystości. Ich odpowiedni montaż sprawi, że będą takie przez lata. Producenci proponują różne preparaty do klinkieru, które pomogą zachować jego ładny wygląd. Swoją popularność zdobyły również jako materiał na parapety zewnętrzne.

Parapet z klinkieru można zrobić z płytek, kształtek lub cegieł. Płytki są trwałe, estetyczne i nienasiąkliwe. Płytki klinkierowe wykorzystywane na parapety mają najczęściej grubość od 9 do 13 mm. Grubsze od nich są kształtki, które mogą być pełne (cięższe) lub komorowe (lżejsze). Mają kształt klinowy, który nadaje parapetowi wymagany spadek. Od spodu znajduje się niewielkie podcięcie (kapinos) umożliwiające łatwe odrywanie się kropel deszczu. Mogą mieć różne kolory i szkliwioną bądź nieszkliwioną powierzchnię. Natomiast cegły (pełne lub drążone) są bardzo wytrzymałe i mało nasiąkliwe – maksymalnie 7%. Nie mają kapinosu, dlatego muszą być murowane ze spadkiem 5%.

Parapet z klinkieru

O estetyce i trwałości parapetu z klinkieru decyduje przede wszystkim jego staranne wykonanie. Duże znaczenie ma także rodzaj zastosowanej zaprawy. Do klejenia płytek parapetowych należy stosować mrozoodporne i elastyczne zaprawy cementowe – najlepiej gotową w postaci suchej mieszanki, która wiąże po dodaniu do niej wody. Dobrze, jeśli taka zaprawa klejowa będzie zawierała tras reński, który poprawia jej szczelność oraz zmniejsza ryzyko powstawania przebarwień i wykwitów na klinkierze. Jest to szczególnie ważne, gdy klinkierowa jest cała elewacja – wapienne wykwity otaczające okno nie będą z pewnością jego ozdobą.

Jak zamontować parapet z płytek klinkierowych

Do pracy można przystąpić, gdy temperatura powietrza waha się w granicy 5-25°C. Podłoże należy oczyścić, warto je także zagruntować (producent na opakowaniu zaprawy zwykle podaje polecany przez siebie środek gruntujący) – będziemy mieli wówczas pewność co do jego odpowiedniej przyczepności. Zaprawę klejową należy przygotować według instrukcji znajdującej się na jej opakowaniu. Pierwszą cienką warstwę kontaktową dokładnie wciera się w podłoże kielnią do gładzenia. Na takim podłożu pacą zębatą nakłada się kolejną warstwę – grzebieniową. Na każdą z płytek od spodu nanosi się klej, rozprowadzając go pacą w taki sposób, aby utworzyć rowki prostopadłe do tych znajdujących się w warstwie grzebieniowej. Podczas poziomowania płytek klej zostanie dociśnięty i równomiernie się rozłoży.

Spoinowanie można rozpocząć po 24 godzinach (im temperatura jest niższa, tym dłużej powinno się odczekać). Zaprawa do spoinowania, tak samo jak zaprawa klejowa, powinna być elastyczna i mrozoodporna. Jeśli klej do klinkieru zawiera tras, powinniśmy również wybrać spoinę z trasem. Dzięki temu będzie ona tak samo szczelna jak zaprawa i nie narazi klinkieru na odbarwienia.