Farby zewnętrzne do tynkowanej elewacji - co wybrać
Farby zewnętrzne do malowania elewacji chronią i zdobią. Muszą być wytrzymałe i mieć trwały kolor. Powinny dobrze wyglądać przez wiele lat. Im rzadziej trzeba powtarzać malowanie ścian, tym lepiej. Od rodzaju farby zewnętrznej zależy, czy możesz ją stosować na świeże tynki, czy nie.
Rodzaje farb zewnętrznych elewacyjnych
Farby zewnętrzne elewacyjne dzielą się na dwie grupy. Pierwszą z nich stanowią farby organiczne, którymi można pokrywać podłoża mineralne i organiczne. Farb tego typu nie wolno nanosić na świeże tynki.
Druga grupa to farby nieorganiczne (mineralne), które można nakładać na świeże, jeszcze wilgotne tynki (na tradycyjne po upływie około tygodnia, a na cienkowarstwowe już dzień po ich ułożeniu).
Farby zewnętrzne organiczne
Farby zewnętrzne organiczne to najpopularniejsze wyroby. Można je podzielić na trzy grupy w zależności od spoiwa stanowiącego ich podstawowy składnik:
- Farby silikonowe - to wyroby paroprzepuszczalne, pozwalają więc ścianom na oddychanie. Chronią przed wnikaniem wody z zewnątrz i są odporne na substancje chemiczne zawarte w powietrzu, spaliny, kwaśne deszcze. Są wodorozcieńczalne i tworzą elastyczne powłoki odporne na zabrudzenia. Można nimi malować podłoża mineralne (tynki), elewacje z warstwą starej farby i obiekty zabytkowe.
- Farby akrylowe - te farby charakteryzuje bardzo dobra przyczepność do podłoża, elastyczność, odporność na zabrudzenia i zmywanie wodą. Mają niską przepuszczalność pary wodnej i gazów. Farby akrylowe nadają się do odnawiania starych elewacji. Można też malować nimi wszelkie podłoża mineralne, nakładać je na warstwy starej farby, tynki cementowe i cementowo-wapienne. Nie wolno ich stosować na podłożach silikatowych oraz tynkach wapiennych.
- Farby silikonowo-akrylowe - bardzo rzadko stsowane.
Autor: Andrzej Szandomirski
Farby zewnętrzne powinny być nie tylko trwałe, ale i podkreślające styl domu. Kolorem można zaznaczać wybrane fragmenty elewacji, na przykład wyróżnić wyższą kondygnację
Farby zewnętrzne nieorganiczne
To farby zewnętrzne mniej popularne od farb organicznych.
Wśród nich wyróżniamy:
- Farby silikatowe (krzemianowe) - cechuje je: paroprzepuszczalność, trwałość, odporność na agresywne składniki tynków mineralnych oraz na rozwój bakterii i pleśni. Powłoki z tych farb oddają fakturę malowanej powierzchni. Farby mają bardzo dobre właściwości kryjące, które powodują, że po naniesieniu jasnej farby na ciemniejszy od niej tynk nie ma na niej przebarwień. Są odporne na zabrudzenia i nadają się do pokrywania wilgotnych podłoży (można nimi malować tynki cienkowarstwowe już następnego dnia, tradycyjne po 7-10 dniach od ich naniesienia). Można nimi także odnawiać warstwy starej farby nieorganicznej. Nie należy ich stosować na podłoża wcześniej pomalowane farbami organicznymi.
- Farby wapienne - mają dobrą paroprzepuszczalność, ale bardzo chłoną wodę, a ich powierzchnia jest pozbawiona połysku. To farby przeznaczone przede wszystkim do odnawiania elewacji obiektów zabytkowych, szczególnie takich, na których odtworzono historyczny tynk.
- Farby cementowe - cechuje je duża paroprzepuszczalność i nasiąkliwość, mimo której są odporne na wodę. Można nimi pokrywać tradycyjne tynki i powierzchnie pokryte już warstwą starej farby.
