Farby elewacyjne do malowania tynku: akrylowe, silikonowe, silikatowe....
Dlaczego stosować farby elewacyjne? Choćby dlatego, że tynk elewacyjny nie zawsze jest estetyczny i odporny na czynniki atmosferyczne. Bez pomalowania możesz zostawić tynki akrylowe, akrylowo-silikonowe i silikonowe, o ile starannie je położono. Farbą elewacyjną również ujednolicisz kolor tynku.
Autor: HANSE HAUS
Na każdej elewacji pojawią się zanieczyszczenia, ale niektórych farb brud trzyma się mniej kurczowo.
Farby do malowania elewacji
W sprzedaży jest kilka rodzajów farb przeznaczonych do ozdoby i ochrony elewacji. Różnią się one właściwościami, dostępnością kolorów i oczywiście cenami. Ogromna większość farb do malowania elewacji oferowana jest w formie już gotowej do użycia.
Czym powinna charakteryzować się farba elewacyjna
Zawartość spoiwa
Są nim zazwyczaj żywice syntetyczne – akrylowe, silikonowe, winylowe, ale również cement, potasowe szkło wodne lub wapno. Im więcej spoiwa, tym farba elewacyjna ma wyższą jakość. Najłatwiej ocenić to jednak, porównując ceny – im więcej dobrego spoiwa, tym wyższa cena.
Wodoszczelność
Powłoka z farby ma zabezpieczać ścianę przed nadmiarem wilgoci. Ważne, aby chłonność farby była mała, bo w przeciwnym razie elewacja będzie się bardziej brudzić. O tym, jaką chłonność ma farba, informuje współczynnik nasiąkliwości powierzchniowej. Farby tworzące powłoki o małej nasiąkliwości mają współczynnik około 0,05 kg/m²h0,5. Im jest on niższy, tym powłoka jest bardziej odporna na wodę
Paroprzepuszczalność
Producenci określają ją na kilka sposobów. Najczęściej podają, ile gramów wody przeniknie w ciągu doby przez powierzchnię 1 m². Im więcej, tym bardziej paroprzepuszczalna farba. 130 g/m²/24 h – to wartość odpowiednia dla farby o wysokiej przepuszczalności pary wodnej. Często też podaje się współczynnik Sd (zastępczy opór dyfuzyjny). Im mniejsza jego wartość tym wyższa paroprzepuszczalność (najlepsze pod tym względem farby osiągają Sd = 0,05 - 0,11 m). W opisach technicznych farby znaleźć też możemy współczynnik oporu dyfuzyjnego μ. Gdy jego wartość zbliżona jest do 1400-1500, to znak, że farba ma dużą paroprzepuszczalność.
Farby arylowe
Farby akrylowe są najpopularniejsze spośród farb elewacyjnych. Mają niedużą nasiąkliwość i znikomą paroprzepuszczalność. Tworzą elastyczne powłoki odporne na pękanie i łuszczenie. Mogą mieć bardzo intensywne trwałe kolory.
W sprzedaży są też farby lateksowe. Tylko się tak nazywają, gdyż raczej nie zawierają sztucznego kauczuku, czyli lateksu, a jedynie większą ilość żywicy akrylowej. Tworzą wyjątkowo szczelne elastyczne powłoki, bardzo odporne na szorowanie. Farby akrylowe mogą mieć tendencję do porastania glonami.
Użytkownicy zaobserwowali też, że elektryzują się, przez co mogą przyciągać kurz. Na szczęście łatwo się je czyści.
Farby silikonowe
Farby silikonowe sprzedawane głównie jako jeden ze składników systemów ociepleń. Są hydrofobowe, co oznacza, że woda deszczowa nie jest przez nie wchłaniana. Z tego powodu zwykło się nazywać je samoczyszczącymi.
W przypadku farb silikonowych hydrofobowość nie oznacza, że nie są paroprzepuszczalne. Dzięki mikroporowatej strukturze umożliwiają bowiem dyfuzję pary wodnej ze ścian, czyli mówiąc potocznie, pozwalają murom oddychać. Cechuje je świetna przyczepność do podłoża. Zachowują także dużą odporność na mróz i zmiany temperatury.
Pomalowane nimi tynki elewacyjne zyskują nieelektryzującą się powierzchnię, co ułatwia samooczyszczanie z kurzu. Tworzą mniej elastyczną powłokę niż farby akrylowe i są mniej odporne na szorowanie. Farby silikonowe mogą mieć wyjątkowo intensywne kolory, ale te najintensywniejsze są podatne na płowienie.
Autor: Andrzej T. Papliński
Kolory ścian tego domu są intensywnie różowe. Elewacja w połączeniu z niebieskim ogrodzeniem nie pozostanie niezauważona. Na zdjęciu dodatkowo przyciągają wzrok białe rolety i drzwi. Takie kolory ścian to jednak propozycja dla odważnych.
Farby akrylowo-silikonowe
Farby akrylowo-silikonowe łączą zalety farb akrylowych i silikonowych. Są nieco mniej chłonne i bardziej paroprzepuszczalne niż akrylowe.
Farby silikatowe
Farby silikatowe są trwałe, paroprzepuszczalne i odporne na mikroorganizmy. Wyjątkowo solidnie wiążą się z podłożem w wyniku reakcji chemicznej. Z tego względu praktycznie nie można ich usunąć. Wyróżnia je dość duża odporność na brudzenie, którą zawdzięczają temu, że po pomalowaniu nie elektryzują się.
Nie można nimi jednak malować podłoży organicznych, na przykład wykończonych farbą bądź tynkiem akrylowym albo silikonowym. Tynki elewacyjne pomalowane farbami silikatowymi o intensywnej barwie mogą w pierwszym roku użytkowania nieco spłowieć. Podczas malowania nimi trzeba zabezpieczyć ręce i oczy. Mają bowiem odczyn alkaliczny, a więc są żrące.
Farby polikrzemianowe (silikatowo-silikonowe)
Jest to ulepszony rodzaj farb silikatowych, powstały przez wzbogacenie ich żywicami silikonowymi. Te farby elewacyjne są łatwiejsze do nanoszenia. Mają lepszą odporność na wodę i dużą paroprzepuszczalność. Można nimi malować suche, ale nie wysezonowane tynki cementowe i cementowo-wapienne, czyli takie, które ułożono dopiero przed 4-5 dniami.
W przeciwieństwie do farb silikatowych można nimi malować podłoża z farb lub tynków organicznych. Są również mniej żrące niż czysto silikatowe.
Jak przechowywać farby i tynki elewacyjne
- Należy je chronić przed zbyt wysoką i zbyt niską temperaturą. Optymalna to 5-25°C. W innych warunkach mogą zmienić swoje właściwości fizyczne i trzeba będzie je wyrzucić.
- Oczywiście opakowanie musi być szczelnie zamknięte, by jego zawartość nie wyschła.
- Puszki z farbami najkorzystniej jest ustawić denkiem do dołu (musimy mieć pewność, że są szczelnie zamknięte), nie będzie się wtedy tworzył na ich powierzchni kożuch i po otwarciu farba będzie zdatna do użycia.
- Jeżeli przechowywana farba się rozwarstwiła – na jej powierzchni wydzieliła się na przykład warstwa żywicy – nie znaczy to, że nie nadaje się do użycia. Wystarczy ją dokładnie wymieszać, aż stanie się jednorodna.
