Energia pierwotna, końcowa, użytkowa - wyjaśniamy definicje

Czym nieodnawialna energia pierwotna (EP) różni się od energii końcowej i użytkowej? W prosty sposób wyjaśniamy te pojęcia.

Do określania standardu energetycznego budynków stosuje się trzy podstawowe pojęcia dotyczące energii: energia użytkowa, końcowa i pierwotna.

Nieodnawialna energia pierwotna (EP): definicja

Nieodnawialna energia pierwotna (EP) jest najważniejsza z punktu widzenia obowiązujących przepisów prawa (podanych w warunkach technicznych). To energia zawarta w pierwotnych nośnikach energii, takich jak węgiel kamienny, gaz ziemny czy ropa naftowa. W zapotrzebowaniu na energię pierwotną uwzględnione są straty przy wytwarzaniu i przesyle energii, a także rodzaj nośnika energii. Energia pierwotna może być większa od końcowej o 10% (gdy do ogrzewania używa się gazu) lub o 300% (w przypadku prądu), ale może też być od niej mniejsza (kiedy spala się biomasę lub wykorzystuje OZE).

Jak obliczyć wskaźnik EP

W przypadku domów jednorodzinnych wartość wskaźnika EP oblicza się jako sumę zapotrzebowania na nieodnawialną energię pierwotną do ogrzewania, wentylacji oraz przygotowywania ciepłej wody użytkowej. Nie uwzględnia się zapotrzebowania na energię do oświetlenia, natomiast energia konieczna do chłodzenia zazwyczaj równa się zeru, gdyż budynki jednorodzinne powinny być projektowane w taki sposób, aby latem panowały w nich komfortowe warunki bez potrzeby instalowania aktywnych systemów chłodzenia lub klimatyzacji, które znacząco zwiększają koszty użytkowania.

• Wskaźnik EP. Jak zmniejszyć EP budynku

Energia końcowa (EK)

Energia końcowa (EK) jest najważniejsza dla użytkownika obiektu, dla którego przede wszystkim liczą się koszty eksploatacji budynku. Jest to energia dostarczana do budynku, na przykład z sieci gazowej lub elektrycznej. Uwzględnia dodatkowo nakłady energii niezbędne do pokrycia strat powstałych w instalacjach i urządzeniach, a więc oznacza energię, którą należy kupić i za którą trzeba zapłacić.

Energia użytkowa (EU)

Energia użytkowa (EU) jest najważniejsza z punktu widzenia projektanta budynku. Jest to energia efektywnie wykorzystywana do ogrzewania i wentylacji pomieszczeń oraz przygotowywania ciepłej wody użytkowej. To ona informuje nas o standardzie zastosowanych rozwiązań. Im mniejsze zapotrzebowanie na energię użytkową do ogrzewania i wentylacji (EU_co), tym lepiej zaizolowane przegrody, efektywniejszy system wentylacji i większa szczelność budynku. Projektowanie budynków efektywnych energetycznie polega między innymi na osiąganiu jak najniższego współczynnika EU_co.