Instalacja systemu rynnowego. Montaż rynien krok po kroku
Chociaż instalacją orynnowania powinien zająć się dekarz, warto abyś wiedział, jak powinny przebiegać poszczególne prace. Pozwoli ci to ocenić, czy rynny i rury spustowe są mocowane zgodnie z zasadami.
Rynny są po to, aby woda spływająca z połaci dachowych nie lała się po ścianach i nie zalewała terenu wokół budynku. Jeśli system rynnowy nie zostanie poprawnie zamocowany, deszczówka może spływać zbyt wolno lub przelewać się poza rynny. Orynnowanie może też szybko stracić szczelność lub w przypadku rynien stalowych – skorodować. Ogólne warunki montażu zalecają, by prace odbywały się przy temperaturze powietrza nie niższej niż 5oC. Dni upalne też nie są wskazane.
Montaż haków rynnowych
Haki, nie ważne czy będą mocowane do krokwi, czy do deski okapowej, muszą wystawać poza dolną krawędź pokrycia na 1/2 lub 2/3 swojej szerokości. Pierwszym krokiem jest montaż haków skrajnych – w odległości nie większej niż 10-15 cm od narożników lub krańców połaci. Trzeba między nimi rozpiąć sznur lub żyłkę i ustalić pozycję pozostałych. Muszą zapewnić rynnom spadek w kierunku rury spustowej (3 mm na 1 m orynnowania). Haki mocuje wzdłuż napiętego sznurka, w odstępach co 60 cm.
Montaż rynien
Rynny z PCV łatwo się docina, używając zwykłej piły. To ważna informacja, bo skracania będzie sporo. Rynny muszą być bowiem tak docięte, aby miejsca ich łączenia wypadały w pobliżu haków, dokładnie nie dalej niż 15 cm od haka (odnosi się to również do sztucerów). Montaż zaczyna się od sztucera, czyli elementu kierującego wodę z rynny do rury spustowej. Będzie się on zatem znajdował w najniższym punkcie orynnowania danej połaci. Musi być sztywno przymocowany do konstrukcji dachowej. Założona na niego od góry rynna musi mieć wcześniej wykonany otwór o średnicy równej średnicy rury spustowej. Tu też przyda się piła. Rynnę z rynną da się szczelnie połączyć dzięki specjalnym łącznikom. Pamiętaj, że każdy łącznik, przed umieszczeniem w nim rynien musi być spryskany środkiem poślizgowym. Dzięki temu rynny będą mogły wykonywać drobne ruchy spowodowane zmianami temperatury. Podczas montażu rynien pamiętaj, że jeśli utworzony odcinek orynnowania wzdłuż jednej połaci przekracza 20 m, trzeba podzielić go na dwie części, które zostaną zespolone złączką dylatacyjną. Ostatnią rynnę przy krawędzi połaci trzeba zatkać zaślepką wyposażoną w uszczelkę. Wewnętrzne lub zewnętrzne narożniki zostaną użyte do połączenia rynien schodzących się pod kątem 90o.
Montaż rur spustowych
Wzdłuż miejsca, gdzie będą montowane rury spustowe trzeba przymocować ich uchwyty. W ścianach wierci się więc otwory (w rozstawie 1,8 m) i umieszcza w nich plastikowe kołki. Następnie wkręca się metalowe dyble i mocuje do nich obejmy rur. Rury łączy się wzajemnie wtykając jeden odcinek w drugi (dzięki rozszerzonym kielichowo końcówkom, czyli mufom) i umieszcza w obejmach. Należy je tak docinać, aby miejsce łączenia dwóch odcinków znajdowało się nad obejmą. Na koniec pozostaje skręcić obejmy, aby dobrze przytrzymywały rury na swoim miejscu. Ścisk nie może być jednak za duży, bo rury muszą mieć zapewnioną możliwość nieznacznego odkształcania się w wyniku zmian temperatury. Jeśli dach ma okap, to rury nie znajdą się tuż pod sztucerem. Trzeba zatem zastosować skośnie ustawiony łącznik, będący dociętym fragmentem rury. Jego połączenie z rurą i sztucerem zapewnią wtedy dwa kolanka. Zakończeniem odcinka rur spustowych będzie kolano zwane wylewką, kierujące deszczówkę do studzienki chłonnej lub innego miejsca odpływu. Kolano powinno znaleźć nie niżej niż 30 cm od poziomu gruntu.
Połączenie z kanalizacją
Po zamontowaniu systemu rynnowego trzeba jeszcze podłączyć rury spustowe z kanalizacją. Służy do tego tak zwany osadnik uniwersalny. To element montowany u wylotu rury spustowej. Jego dolny fragment należy połączyć z kolanem elastycznym, który prowadzi do rur kanalizacji podziemnej. Następnie, w klapie osadnika trzeba wyciąć otwór i umieścić w nim klapkę pod rurę. Zanim rura trafi jednak w odpowiednie miejsce, należy na jej koniec założyć mufę.
Montaż rynien stalowych
Ogólne zasady są tu bardzo podobne, jak w przypadku rynien z tworzywa. Trzeba tu stanowczo podkreślić, że rynien stalowych nie wolno ciąć pilarką elektryczną ani szlifierką kątową, żeby powstające wówczas iskry nie przedziurawiły warstw ochronno-dekoracyjnych i nie stworzyły ognisk korozji. Polecane są brzeszczoty ręczne lub elektryczne nożyce (nibblery). Różnice w montażu rynien nie są wielkie. Na przykład otwór w rynnie, która ma być połączona ze sztucerem powinien być trochę mniejszy niż wynosi średnica rury spustowej. Jego krawędzie trzeba bowiem pozaginać w dół. Poszczególne odcinki rynien scala się ze sobą za pośrednictwem nieco inaczej zbudowanych łączników klamrowych lub łączników na haku. Instalacja rur spustowych jest identyczna jak w przypadku systemów rynnowych z PCV.
Test szczelności
Jak ekipa zakończy montaż systemu rynnowego, trzeba dokonać testu jego szczelności. W tym celu zatyka się wszelkie odpływy i napełnia rynny wodą do około 3/4 wysokości. Jeśli nie zaobserwuje się żadnych przecieków, pracę można uznać za zakończoną