Wylewki cementowe i anhydrytowe, czyli podkłady podłogowe układane na mokro
Warstwa podłogi układana bezpośrednio pod posadzką nazywa się podkładem podłogowym lub – popularnie – wylewką, szlichtą albo jastrychem. Najpopularniejsze są podkłady podłogowe układane na mokro, czyli wylewki cementowe i anhydrytowe (gipsowe), w tym wylewki samopoziomujące.
Podkład podłogowy
Podkład podłogowy (popularnie zwany wylewką, szlichtą albo jastrychem) układany bezpośrednio pod posadzką musi być idealnie równy i wytrzymały. Od jakości wylewki zależy bowiem to, czy ułożona na niej posadzka będzie trwała i elegancka. Wytrzymałość na ściskanie jastrychu powinna wynosić w pomieszczeniach mieszkalnych 12 MPa, a w garażu 20 MPa.
Wylewka cementowa
Tradycyjne wylewki cementowe przygotowuje się na placu budowy z cementu, piasku i wody. Mają konsystencję gęstoplastyczną lub półsuchą. Podkłady półsuche dzięki mniejszej zawartości wody mają większą wytrzymałość niż zaprawy tradycyjne, a ze względu na mniejszy skurcz są mniej narażone na pęknięcia. Do podkładów przygotowywanych na budowie mogą być dodawane środki przyspieszające wiązanie, uplastyczniające lub uszczelniające. Podkłady cementowe mogą być również zamawiane w betoniarni, a stamtąd dostarczane na plac budowy, co znacznie skraca czas robót. Jest też gwarancją tego, że podkład będzie miał właściwe parametry.
Wylewki samopoziomujące
Podkłady z gotowych zapraw (sprzedawanych w workach) mogą mieć konsystencję gęstoplastyczną, półsuchą lub półpłynną. Te ostatnie to wylewki samopoziomujące, które rozlewają się po podłożu, tworząc samopoziomujący się podkład. Ilość wody, jaką należy dodać do zaprawy, określa producent i zaleceń tych należy ściśle przestrzegać. Fabrycznie przygotowane zaprawy zawierają różne dodatki, na przykład przyspieszające wiązanie, plastyfikujące, oraz domieszki włókien szklanych i polipropylenowych, które zapobiegają pękaniu podkładu, czyli pełnią funkcję zbrojenia. Zastosowanie wyrobów gotowych jest korzystniejsze, bo ich właściwości są sprawdzone i powtarzalne – nie wchodzą w grę różnice mogące powstać na skutek niedokładnego doboru proporcji.
Wylewka anhydrytowa (wylewka gipsowa)
Wylewki anhydrytowe są produkowane z gipsu, a właściwie jego odmiany zwanej anhydrytem. Można je stosować pod wszystkie typy okładzin podłogowych, ale tylko w pomieszczeniach suchych, bo nie są odporne na wilgoć. Są za to elastyczne – nie pękają i nie kruszą się pod wpływem zmian temperatury, dlatego można je stosować na podłogach z ogrzewaniem podłogowym. Nie trzeba ich zbroić, nie potrzebują też tak gęstej sieci dylatacji jak wylewki cementowe (w pomieszczeniach do 50 m2 i przekątnej poniżej 10 m wystarczą dylatacje obwodowe). Można z nich układać podkłady pływające na ociepleniu, zespolone z podłożem i na folii. Ich grubość wynosi od 0,5 do 7 cm. Wszystkie podkłady gipsowe mają właściwości samopoziomujące, a ich powierzchnia jest gładka i dobrze wypoziomowana. Orientacyjna wytrzymałość jastrychów anhydrytowych na ściskanie wynosi 20 MPa, tradycyjnych podkładów cementowych – około 25 MPa, a półsuchych – około 35 MPa.
