Tynki gipsowe - zalety i wady

2009-09-14 2:00

Tynki gipsowe utrzymują mikroklimat przyjazny człowiekowi – gips wchłania nadmiar wilgoci i oddaje ją, gdy w pomieszczeniu jest zbyt sucho.

Autor: Mariusz Bykowski Zalety tynków gipsowych

Układanie tynków gipsowych - kiedy zacząć

Najkorzystniejszy jest okres od wiosny do jesieni. Prace można rozpocząć dopiero po trzech-czterech miesiącach od zakończenia budowy domu. Ściany muszą osiąść. Szczególny przypadek stanowią podłoża z betonu. Nie powinny być wykańczane tynkiem gipsowym, jeżeli od ich wykonania nie minęły jeszcze dwa miesiące. Tynkarzy możemy wzywać dopiero wtedy, gdy zakończone są wstępne prace instalacyjne – rozprowadzono przewody i zrobiono przyłącza. Powinny być już wstawione drzwi zewnętrzne, okna oraz ościeżnice drzwi wewnętrznych. Wiosną i jesienią we wnętrzach powinno już działać ogrzewanie.

Układanie tynków gipsowych - gdzie?

Tynki gipsowe można układać wyłącznie wewnątrz domu. Nadają się one na wszystkie podłoża, pod warunkiem że mają one wystarczającą nośność. Wiele osób zadaje sobie pewnie pytanie, czy tynk gipsowy może być układany również w łazience. Tak, o ile wilgotność powietrza nie będzie tam przekraczała 70% i nie będzie się utrzymywać ciągle. Tynk gipsowy chłonie wilgoć, ale też szybko ją oddaje, gdy powietrze staje się bardziej suche. Działa więc jak bufor. Tynki gipsowe nie powinny być natomiast stosowane w miejscach, gdzie będą nieustannie narażone na uszkodzenia mechaniczne – w garażach, warsztatach itp. Tu lepiej sięgnąć po mniej atrakcyjny wizualnie, ale trwalszy tynk cementowo - wapienny.

>>> Sprawdź też: tynkowanie ścian wnętrznych - 9 zasad

Zalety	Wady
są łatwe do układania. Nanosi się je szybko, tylko jedną warstwą. 150 m² da się wykończyć w ciągu jednego dnia; nie jest już konieczne wykańczanie ścian gładzią, gdyż ich powierzchnia sama w sobie jest bardzo gładka; są białe. Jeśli będziemy malować jasną farbą, jej zużycie będzie mniejsze; mają dobrą izolacyjność termiczną. Ich współczynnik przewodzenia ciepła l jest bardzo niski – dochodzi do 0,25 W/(m.K). Wiadomo zaś, że im niższy, tym korzystniejszy; są zdrowe. Potrafią regulować poziom wilgotności pomieszczeń, poprawiając mikroklimat we wnętrzach; nie hamują przepływu pary wodnej przez ściany; chronią przed rozprzestrzenianiem się ognia. 2-centymetrowa warstwa tynku wytrzyma działanie ognia przez mniej więcej 20 minut; nadają się do dekoracyjnego fakturowania.	są mniej wytrzymałe pod względem mechanicznym od tynków, których głównym spoiwem jest cement; nie są odporne na wodę i stałe zawilgocenie. Gdy poziom wilgotności powietrza przekroczy 80%, gips zaczyna tracić swoją wytrzymałość; stal niezabezpieczona antykorozyjnie w zetknięciu z gipsem zaczyna rdzewieć.

Zalety

Wady

są łatwe do układania. Nanosi się je szybko, tylko jedną warstwą. 150 m² da się wykończyć w ciągu jednego dnia;
nie jest już konieczne wykańczanie ścian gładzią, gdyż ich powierzchnia sama w sobie jest bardzo gładka;
są białe. Jeśli będziemy malować jasną farbą, jej zużycie będzie mniejsze;
mają dobrą izolacyjność termiczną. Ich współczynnik przewodzenia ciepła l jest bardzo niski – dochodzi do 0,25 W/(m.K). Wiadomo zaś, że im niższy, tym korzystniejszy;
są zdrowe. Potrafią regulować poziom wilgotności pomieszczeń, poprawiając mikroklimat we wnętrzach;
nie hamują przepływu pary wodnej przez ściany;
chronią przed rozprzestrzenianiem się ognia. 2-centymetrowa warstwa tynku wytrzyma działanie ognia przez mniej więcej 20 minut;
nadają się do dekoracyjnego fakturowania.

są mniej wytrzymałe pod względem mechanicznym od tynków, których głównym spoiwem jest cement;
nie są odporne na wodę i stałe zawilgocenie. Gdy poziom wilgotności powietrza przekroczy 80%, gips zaczyna tracić swoją wytrzymałość;
stal niezabezpieczona antykorozyjnie w zetknięciu z gipsem zaczyna rdzewieć.

Warto wiedzieć

Tynk gipsowy według normy

Wytyczne dotyczące rodzajów tynków znajdziemy w europejskiej normie EN 13279-1:2004 i jej polskim odpowiedniku PN-EN 13279-1:2005. Norma ta wyróżnia siedem rodzajów tynków gipsowych (nie wszystkie są dostępne na naszym rynku). Oto one:

B1 – tynk gipsowy zwykły zawierający co najmniej 50% gipsu i maksymalnie 5% wapna;
B2 – tynk na bazie gipsu zawierający mniej niż 50% gipsu i maksymalnie 5% wapna;
B3 – tynk gipsowo-wapienny;
B4 – tynk gipsowy lekki zawierający ponad 50% gipsu;
B5 – tynk lekki na bazie gipsu zawierający mniej niż 50% gipsu;
B6 – tynk lekki gipsowo-wapienny;
B7 – tynk o zwiększonejtwardości zawierający ponad 50% gipsu.

Norma uwzględnia też kilka rodzajów tynków i wyrobów gipsowych specjalnego przeznaczenia (u nas w większości niedostępne lub sprowadzane na zamówienie). Są to między innymi: