Podłoga w jodełkę z różnych materiałów. Czy podłoga w jodełkę jest modna?
Tradycyjne posadzki w jodełkę są wykonywane z drewnianych klepek, ale dzisiaj ten piękny wzór spotyka się również w wersjach z paneli, płytek ceramicznych czy na wykładzinach. Podłoga z innych materiałów często doskonale imituje rysunek i fakturę drewna i dopiero przy bliższym przyjrzeniu się można dostrzec, że z drewnem ma niewiele wspólnego.
Autor: DECORA
Jodełka angielska ułożona z klepek czy paneli jest ozdobą każdego wnętrza i pasuje do wszystkich stylów wystroju
Spis treści
- Angielska, francuska, węgierska
- Rysunek z natury
- Modna jodełka - galeria zdjęć
- Jodełka z paneli
- Jodełka z ceramiki
- Elastyczna jodełka
- Oznaczenia, które ułatwią wybór paneli
Jodełka pochodzi z francuskich pałaców królewskich i jest uznawana za jeden z najpiękniejszych wzorów wykończenia podłóg drewnianych. To wzór ponadczasowy, zawsze modny. Urok i elegancję jodełki najlepiej podziwiać w przestronnych pomieszczeniach, dlatego architekci i projektanci wnętrz polecają ją do salonów i dużych jadalni. Wyeksponowana na dużej powierzchni optycznie powiększa wnętrze. Na mniejszej nie ma wystarczająco dużo miejsca na ekspozycję wzoru, a jego układ powoduje, że wydaje się ono jeszcze mniejsze i niższe niż jest w rzeczywistości.
Z technicznego punktu widzenia nie ma przeszkód do zastosowania wzoru jodełki również w małych wnętrzach. Aby jednak wykorzystać jego dekoracyjność, można na przykład ułożyć go jako przedłużenie posadzki z pomieszczenia sąsiadującego przez drzwi. To stworzy iluzję większej przestrzeni dla ekspozycji układu elementów. Innym sposobem na jodełkę w mniejszych pokojach jest wybór jasnej wersji posadzki. Ten zabieg rozświetli wnętrze i optycznie je powiększy.
Angielska, francuska, węgierska
Tradycyjną posadzkę w jodełkę wykonuje się z drewnianych deszczułek, nazywanych też klepkami. To podłużne elementy długości 200-500 mm, szerokości 30-100 mm i grubości 16-22 mm. Współcześnie są spotykane też cieńsze klepki o grubości 8-14 mm, nazywane lamelami – posadzki z nich wykonane to parkiety lamelowe lub lamparkiety.
Klepki mocuje się trwale do podkładu podłogowego. Do podłoży drewnianych tradycyjnie stosuje się do tego specjalne gwoździe, a na podłożach mineralnych kleje (dzisiaj używa się ich także na podłożach drewnianych). Połączenie z podkładem musi być elastyczne ze względu na „pracę” drewnianych elementów, które zmieniają swoje wymiary pod wpływem wilgoci.
Wzór jodełki występuje w trzech odmianach: klasycznej, zwanej angielską, francuskiej, nazywanej chevronem, i węgierskiej. Do ich wykonania stosuje się klepki o różnych kątach przycięcia węższych krawędzi. Jodełkę klasyczną montuje się z elementów o bokach przyciętych pod kątem prostym. W jodełce francuskiej krawędzie boczne przycina się pod kątem 45°, a w węgierskiej – pod kątem 60°. Dzięki temu na podłodze powstaje odmienny wzór, który podkreślają linie połączeń elementów w formie strzałek o różnym kącie rozwarcia. Jodełkę angielską można także układać, łącząc klepki po dwie lub trzy, a francuską i węgierską łączyć z elementami ułożonymi w inny sposób, na przykład pasami desek lub deszczułek układanych prosto. Dodatkowo do tych wariantów ułożenia dochodzi jeszcze możliwość połączenia elementów w różnych odcieniach, a nawet kolorach, co stwarza naprawdę wiele możliwości aranżacji podłogi.
Parkiet drewniany ułożony w jodełkę nie tylko ładnie wygląda, lecz także jest bardzo trwały. Sposób ułożenia wpływa korzystnie na rozproszenie naprężeń podczas zmiany wymiarów elementów pod wpływem wilgoci i temperatury. Taka powierzchnia nawet po dłuższym czasie wygląda jak nowa.
Rysunek z natury
Posadzki drewniane są niepowtarzalne. Nie ma dwóch identycznych deszczułek, więc każda podłoga z nich ułożona będzie wyglądać inaczej.
Na posadzki drewniane wykorzystywane jest drewno drzew rosnących w naszej strefie klimatycznej: dębu, jesionu, buka, brzozy, klonu, jawora, olchy, orzecha, wiązu, grabu, czereśni, wiśni, a także drewna drzew egzotycznych, takich jak merbau, jatoba, jarrah, kambala, iroko, kempas, mahoń. W zależności od zastosowanego gatunku podłoga może mieć różne barwy w odcieniach żółci, czerwieni, pomarańczu i brązu. Kolor elementów drewnianych można też zmieniać, stosując szlachetne bejce, które go pogłębią, uwidocznią rysunek słojów lub nadadzą nieco inny odcień. Ten sposób jest często stosowany do uszlachetniania drewna przez nadanie mu szczególnej kolorystyki, charakterystycznej dla innych rzadszych odmian tego samego gatunku lub uzyskania barwy innego gatunku drewna.
Wzór jodełki można uwydatnić przez zróżnicowanie kolorystyczne elementów. Możliwości aranżacji są w zasadzie nieograniczone i zależą tylko od fantazji i pomysłowości projektanta. Dzięki różnorodności gatunków i sposobów wykańczania drewno jest materiałem, który można dopasować zarówno do wnętrz tradycyjnych, jak i na wskroś nowoczesnych, minimalistycznych, w których są idealne warunki do wyeksponowania wzoru ułożenia. Kolorystyka drewna i rysunek słojów tworzą we wnętrzach nastrój harmonii i spokoju, a ciepło emanujące z drewnianych powierzchni nadaje pomieszczeniom przytulność.
Naturalne piękno podłóg z litego drewna sprawia, że ich charakterystyczny wzór i kolor pojawia się na powierzchniach elementów posadzek z innych materiałów.
Modna jodełka - galeria zdjęć
Autor: DECORA
Jodełka angielska ułożona z klepek czy paneli jest ozdobą każdego wnętrza i pasuje do wszystkich stylów wystroju
Jodełka z paneli
To gotowe fabrycznie prostokątne elementy o długości 800-2000 mm i szerokości 150-400 mm. Na krawędziach mają wyprofilowane zamki. Są bardzo popularne, a swój sukces zawdzięczają uniwersalności zastosowań oraz nieskomplikowanemu i szybkiemu montażowi – wystarczy je często tylko dopasować, ułożyć i niektóre dociąć. Układa się z nich podłogi pływające, ale także klejone do podłoża. Niewielka grubość paneli i sposób montażu sprzyjają ich użyciu do renowacji starych podłóg. Częstym zabiegiem jest ich montaż na starej zniszczonej posadzce, ale pod warunkiem że jest równa, nie ma ubytków i dobrze trzyma się podłoża.
Panele mają budowę wielowarstwową i w zależności od materiału, z jakiego są zbudowane, dzielą się na drewniane, laminowane i winylowe.
Panele drewniane to naturalny zamiennik klepek parkietowych. Dają możliwość zastosowania bardzo oryginalnych gatunków drewna w przystępnych cenach. Wierzchnia, dekoracyjna warstwa okleiny z drewna ma grubość 2-6 mm. Takie panele są w większości zabezpieczone fabrycznie powłoką ochronną: lakierem, olejem lub woskami. Można je odnawiać jednokrotnie lub kilka razy, w zależności od grubości wierzchniej okleiny.
Uwaga! Handlowe określenie klasy drewnianych elementów podłóg nie oznacza jakości wykonania ani właściwości technicznych, ale charakteryzuje wygląd zewnętrzny elementów, jednolitość barwy oraz usłojenia. Tradycyjnie stosuje się cyfry rzymskie I, II, III. Kiedyś były też IV i V, ale te wartości zastąpiło dzisiaj określenie „pozaklasowe”. Elementy bez sęków o prawie jednolitej barwie i równomiernym, prostoliniowym usłojeniu to klasa I, do której określania producenci używają obecnie nazwy premium lub select. Produkty z II, czyli dzisiaj określane jako natural lub natur, mogą się różnić kolorem i mają bardziej pofalowane słoje. W klasie III, nazywanej country i rustic, dopuszcza się występowanie sęków do 6 mm średnicy.
Panele laminowane są zbudowane z trzech zasadniczych warstw – podkładu z żywicy, rdzenia z płyty drewnopochodnej lub korka oraz lica z powłoki dekoracyjnej złożonej z papieru lub folii ozdobionych nadrukiem imitującym na przykład drewno i odpornej na ścieranie przezroczystej powłoki z żywic polimerowych.
Panele winylowe to wielowarstwowe elementy z tworzyw sztucznych. Są trzy zasadnicze typy, różniące się materiałem rdzenia: LVT ze zwykłego PCW, EPC ze spienionego PCW oraz SPC z kompozytu tworzywa z materiałem mineralnym. Folia warstwy dekoracyjnej może być naniesiona na wytłoczenia imitujące fakturę na przykład drewna.
Paneli laminowanych i winylowych w odróżnieniu od drewnianych nie można odnowić. Te o najwyższych parametrach odporności na uderzenia, ścieranie i zarysowania są stosowane nawet w miejscach o dużym obciążeniu ruchem i zanieczyszczeniami. Panele winylowe są dodatkowo odporne na wilgoć i wodę, więc można je stosować w kuchniach i łazienkach. Są też odporne na zaplamienie i wysokie temperatury. Poplamione gorącym tłuszczem czy niedopałkiem papierosa zmywa się bez problemu wodą z dodatkiem środka do mycia.
Jodełka z paneli, ze względu na duże wymiary elementów, najlepiej będzie wyglądała na dużej powierzchni podłogi. Ten materiał i wzór nadają się do wysokich otwartych salonów urządzonych w nowoczesnym stylu. Doskonale sprawdzi się także w długim korytarzu, gdzie wzór jodełki zajmie całą szerokość. Taki układ można uatrakcyjnić zastosowaniem paneli w odmiennych odcieniach drewna. Ciekawym rozwiązaniem jest też panelowa jodełka z laminatów lub winylu o dekoracji imitującej inny materiał, na przykład kamień. Taki wzór będzie dobrze się prezentował w otwartej kuchni połączonej z jadalnią.
- Wzory pakietu: czy każde drewno da się ułożyć w jodełkę, kwadraty czy drabinkę
- Podłogi drewniane. Co wybrać: parkiet, deski, korek?
Jodełka z ceramiki
Płytki ceramiczne o formie wydłużonych prostokątów nadają się doskonale do ułożenia w jodełkę. Producenci oferują je nawet w formie ze ściętymi krawędziami do ułożenia francuskiej odmiany wzoru. Wierzchnia warstwa takich płytek ma często wzór imitujący fakturę i rysunek drewna, a podłoga z nich ułożona wygląda jak drewniana. Jedynie fugi między płytkami mogą zdradzić rzeczywisty materiał.
Wzór jodełki z płytek, które nie przypominają deseczek, to też ciekawy pomysł wykończenia podłogi. Można w ten sposób stworzyć oryginalny wzór na całej podłodze lub tylko aplikacje na jej części.
Ceramiczne okładziny podłogowe dzielą się ze względu na materiał użyty do wypału na płytki kamionkowe (terakota, klinkier) i z gresu porcelanowego. Są to materiały o wysokiej wytrzymałości mechanicznej, niskiej ścieralności i wysokiej odporności na działanie kwasów i zasad. Gres porcelanowy jest najmniej nasiąkliwy ze wszystkich materiałów ceramicznych. Jest również najbardziej odporny na ścieranie i charakteryzuje się znakomitą wytrzymałością i odpornością chemiczną.
Elementy z ceramiki są stosowane tradycyjnie do wykończenia podłóg w łazienkach i kuchniach, gdzie wykorzystywana jest ich odporność na wilgoć a także chemiczną i mechaniczną. Jodełka z płytek ze wzorem imitującym drewno będzie się dobrze prezentować także w dużych pomieszczeniach mieszkalnych. Warto pomyśleć o tym materiale w jadalni połączonej z salonem i otwartą kuchnią. Tutaj poza dekoracyjnością wzoru można wykorzystać jedną z najważniejszych zalet płytek ceramicznych, czyli łatwość utrzymania w czystości.
Elastyczna jodełka
Wykładziny były kiedyś jednym z najbardziej popularnych materiałów wykończeniowym podłóg w domach i mieszkaniach. Dzisiaj częściej stosuje się je w obiektach użyteczności publicznej, biurach. Są wykładziny elastyczne i dywanowe, a podział ten jest w pewnym sensie także związany z miejscem zastosowania. Wykładziny elastyczne są odporne na obciążenia mechaniczne i łatwe do wyczyszczenia, więc układa się je w korytarzach, przedpokojach i kuchniach. Wykładziny dywanowe, ciepłe i przyjemne w dotyku, są elementem wykończenia w pokojach i sypialniach. Dzięki swej grubości tuszują w pewnych granicach nierówności podłoża, dzięki czemu nadają się do montażu na starych i nieco zniszczonych podłożach.
Wzór jodełki jest bardzo popularny na elastycznych wykładzinach winylowych. Jest on naniesiony na folię warstwy dekoracyjnej i zabezpieczony odpornymi na ścieranie i zarysowania powłokami z przezroczystych powłok polimerowych, na przykład z poliuretanu. Jodełka występuje także na wykładzinach dywanowych. Ma najczęściej formę powtarzalnego motywu geometrycznego, którym pokryta jest cała powierzchnia.
Oznaczenia, które ułatwią wybór paneli
Klasa odporności na ścieranie. To parametr, do którego określenia stosuje się tzw. testy Tabera, pokazujące, ile obrotów testowej tarczy wytrzyma powłoka bez zarysowań i zmian barwy.
Panele AC4 wytrzymują 4000 obrotów, a AC5 i AC6 odpowiednio 6000 i 8500 obrotów. Z tymi wartościami powiązana jest klasa użyteczności, bezpośrednio określająca miejsce, w którym panele mogą być ułożone. Jest sześć klas: 21, 22, 23, 31, 32 i 33. Dwójka na początku to przeznaczenie do domów, trójka – obiekty publiczne. Kolejna cyfra to stopień natężenia ruchu: 1 – niski, 2 – średni, a 3 – wysoki. Panelu z oznaczeniem 21 można użyć w domu w sypialni, gabinecie lub innym pokoju, po którym chodzi się tylko czasami. Panele o najwyższej wartości 33 można stosować na korytarzach biur i urzędów, więc w domach z powodzeniem będą służyć w przedpokojach czy jadalniach nawet kilkadziesiąt lat.
