Nietypowe ściany działowe z płyt g-k. Ściany łukowe i regały z płyt
Z płyt gipsowo-kartonowych buduje się nie tylko ściany działowe, lecz również zintegrowane z nimi wnęki na oświetlenie, półki, a nawet całe regały. Zobacz jak wykonuje się łuki, półki lub ściany ażurowe z płyt g-k.
Autor: Andrzej Szandomirski
Nietypowa wnęka, ściana wygięta w łuk, kolor taki jak na murze – to tylko część możliwości płyty gipsowo-kartonowej
Sucha zabudowa z płyt gipsowo-kartonowych pozwala na realizację różnych pomysłów aranżacyjnych. Ściana, która jest jednocześnie meblem, znakomicie sprawdza się we współczesnych minimalistycznych wnętrzach. Taki „wyrastający ze ściany” mebel jest tańszy niż pełniąca podobną funkcję zabudowa zrobiona na zamówienie i wykonana z płyt meblowych lub drewna. Gdy znudzi się rodzaj wykończenia płyty g-k, możesz ją przemalować na inny kolor. Konstrukcje z g-k są lekkie (ważą od 25 kg/m2), można je więc postawić w dowolnym miejscu na stropie, również bezpośrednio na wylewce. Są budowane szybko i bez uciążliwego murowania. Po płyty g-k chętnie sięgasz, zagospodarowując kuchnie i łazienki, a także aranżując ściany, przy których znajduje się wezgłowie łóżka, kominek albo telewizor. Pomagają też wyeksponować wybrany element wnętrza. Dzięki takiej zabudowie możesz zrezygnować z niektórych mebli oraz sprytnie ukryć instalacje. Płyty można też wyginać i nadawać im różne krzywizny. Powierzchnię przegród-mebli z g-k najczęściej wykańcza się farbą lub tapetą, tak jak pozostałe ściany. Te w łazienkach obkłada się glazurą.
Wytrzymałość ścian działowych z płyt g-k
Budowanie ścianek-mebli z płyt gipsowo-kartonowych przypomina stolarstwo, tyle że zamiast drewna wykorzystuje się słupki i płyty. Ważne są nie tylko wiedza i doświadczenie wykonawcy, lecz także jego pomysłowość i otwarta głowa. Również ze względu na bezpieczeństwo konstrukcji należy postawić na dobrego rzemieślnika. Konstrukcje z płyt g-k to tak zwane prace zanikowe, to znaczy, że po ułożeniu i wykończeniu płyt nie widać, co znajduje się pod nimi i jak wyglądał ruszt. Zanim ściany zostaną obłożone płytami, trzeba więc sprawdzić (a nawet zrobić dokumentację fotograficzną), czy szkielet wykonano prawidłowo. Taka ścianka niejednokrotnie musi utrzymać telewizor lub ciężki głośnik. Wytrzymałość na obciążenie musi więc być przewidziana z pewnym zapasem. Dobry monter suchej zabudowy potrafi dobrać do wizji inwestora lub projektanta profile o odpowiednich wymiarach oraz ułożyć je w optymalny sposób. Wtedy po przykręceniu płyt cała konstrukcja jest sztywna. Wytrzymałość tych konstrukcji zależy zarówno od profili, jak i od układu oraz kształtu płyt.
Regał z płyt gipsowo-kartonowych
Najczęściej jako elementy konstrukcyjne stosuje się tu profile otwarte UW. Tych o wielkości 50 mm używa się do mniejszych półek i wnęk. Jeżeli półka ma odstawać od ściany mniej więcej 30 cm, lepiej sięgnąć po profil 75 mm (wówczas wraz z płytami będzie ona miała grubość 10 cm). Tam, gdzie przewidujesz szczególne obciążenia, można zastosować wzmocnione profile UA lub dodatkowe słupki CW stabilizujące konstrukcję. Półki wspornikowe obciążają ścianę podobnie jak balkon, dlatego ich newralgicznym miejscem jest połączenie ze ścianą. Spoiny przy takich półkach należy dokładnie zaszpachlować od spodu – usztywni to całą konstrukcję. W tym celu półki poziomuje się, podpiera i w takiej pozycji całkowicie wypełnia szczelinę masą szpachlową. W wielu projektach wnętrz pojawiają się ścianki lub słupy wolno stojące niepołączone z sufitem. Bez odpowiedniego zakotwienia taka ściana może się przewrócić. Przegroda bez mocowania w stropie musi być bardzo dobrze zakotwiona do podłoża. Najczęściej do zbudowania takiego rusztu wykorzystuje się ustawione co 2 m słupy z rury o przekroju kwadratowym. U góry często są one zwieńczone profilem UA.
Ścian łukowa
Z płyt g-k można zbudować efektowne, miękko wygięte fragmenty ścian. Do przegród o takim kształcie najlepiej zastosować cieńsze płyty o grubości 6,5 mm zbrojone włóknem szklanym. Minimalne promienie krzywizny to w przypadku ściany wklęsłej 60 cm, a wypukłej – 100 cm. Do wykonywania rusztów pod wygięte odcinki stosuje się wstępnie ponacinane profile UW do łuków ściennych. Po docięciu ich ręcznymi nożycami do blachy (co 5, 10, 15 cm, w zależności od promienia ściany) wygina się je, nadając im odpowiedni kształt. Do kształtu rusztu dopasowuje się płytę g-k. Mocowanie płyty wygiętej w łuk musi być mocniejsze niż na prostej ścianie (wkręty trzeba rozmieszczać minimum co 20 cm), aby płyta się nie odkształcała.
