Wanna czy prysznic?
Co wybrać do łazienki: wannę czy prysznic? Zależy to nie tylko od naszych preferencji, ale i od wielkości przestrzeni, którą dysponujemy.
Autor: Grażyna Bieganik
W łazience o powierzchni 6-8 m2 można urządzić wygodną łazienkę dla całej rodziny. Zmieszczą się w niej wanna, duża umywalka, sedes i pralka. Jeśli łazienek jest kilka, mogą być mniejsze (już na 4 m2 bez problemu ustawimy umywalkę, wannę lub prysznic i sedes, a na małe WC potrzeba około 2 m2) i każdą z nich można urządzić pod kątem przyszłych użytkowników: dla rodziców przy sypialni, dla dzieci – z dużą wanną, dla gości – WC z kabiną prysznicową. Jeżeli łazienka ma służyć wszystkim domownikom, a powiększenie jej nie wchodzi w rachubę, można poprawić jej funkcjonalność, dopasowując wyposażenie do wielkości i kształtu pomieszczenia, a także stosując urządzenia wielofunkcyjne.
Kabina zamiast wanny
Najczęstszym zabiegiem poprawiającym wygodę małej łazienki jest zamontowanie kabiny prysznicowej w miejscu starej wanny. Wymiary kabiny należy dopasować do kształtu i wielkości łazienki Wygodna ma 90 x 90 cm, ale są też modele mniejsze – 80 x 80, a nawet 70 x 70 cm (w tym wypadku zapomnijmy jednak o wygodzie). Do wyboru są kabiny na planie kwadratu, prostokąta, ćwiartki, połówki lub całego koła, pięcio- lub sześciokątne.
Do małych łazienek chętnie są wybierane kabiny do montażu w rogu pomieszczenia, w większych można z powodzeniem zainstalować przylegającą tylko jednym bokiem do ściany albo nawet wolno stojącą.
Wybierając kabinę, trzeba zwrócić uwagę na sposób otwierania drzwi – przesuwne i harmonijkowe przemieszczają się w obrębie kabiny, na otworzenie skrzydłowych i wahadłowych jest potrzebne miejsce przed nią. Warto wybrać drzwi przesuwne z podwójnymi łożyskowanymi rolkami z metalu (a jeśli będą regulowane, łatwiej będzie je wypoziomować podczas montażu). Skrzydłowe zapewnią szersze, a więc wygodniejsze wejście niż przesuwne. Mogą mieć mechanizm unoszący, dzięki któremu otwierają się lekko i zamykają samoczynnie, dociskając krawędzie skrzydeł, co zapewnia im całkowitą szczelność.
Do wyboru mamy kabiny z tworzywa (polistyrenu) lub ze szkła hartowanego (jest bezpieczne, bo po rozbiciu rozpada się na drobne kawałki o nieostrych krawędziach). Tafle z tworzywa są lekkie, ale zwykle muszą być umieszczone w profilach – metalowych lub z tworzywa – które nadają konstrukcji trwałość i sztywność. Tafle ze szkła są sztywne i można je umocować do ściany na zawiasach. Kabiny ze ściankami ze szkła są zwykle bardzo efektowne, lecz drogie. Niektórzy producenci kabin prysznicowych oferują tafle szkła pokryte specjalną powłoką zabezpieczającą przed osadzaniem się brudu i kamienia. Dzięki niej ścianki są idealnie gładkie i krople wody spływają szybciej, nie tworząc trudnego do usunięcia osadu.
Dno kabiny może stanowić brodzik, który trzeba dokupić do kabiny. Może być płytki lub głęboki, z akrylu, ze stali emaliowanej, z ceramiki, a nawet z drewna. Ale coraz popularniejsze są kabiny bez brodzików. Ich dno stanowią płytki ułożone ze spadkiem w kierunku odpływu – punktowego (kratki odpływowej) lub liniowego (listwy odpływowej).
Bez kabiny, bez brodzika
Modnym rozwiązaniem jest wydzielenie części łazienki przez zamontowanie drzwi (w wąskiej łazience na przykład na całej jej szerokości). W ofercie producentów można znaleźć gotowe zestawy do zabudowywania wnęk – skrzydła mogą być szklane lub z tworzywa w metalowym profilu, jedno- lub kilkuelementowe, rozwieralne, wahadłowe albo składane w harmonijkę. Wnękę w całości wykłada się płytkami ceramicznymi. W podłodze montuje się odpływ wody, w ścianie baterię i główkę natrysku albo w suficie – deszczownicę.
Wanna
Dla niektórych w łazience, nawet niedużej, nie może zabraknąć wanny.
Wanny z akrylu mają wiele zalet – są lekkie, mogą mieć wyprofilowane wnętrze, ich powierzchnia jest gładka i ciepła w dotyku. Są także odporne na korozję i przebarwienia, a ewentualne zarysowania i uszkodzenia powstające podczas eksploatacji są mało widoczne i można je łatwo usunąć pastą polerską.
Na rynku mamy bogatą ofertę niedużych wanien narożnych symetrycznych lub asymetrycznych, prostokątnych z siedziskiem lub ze ściętym bokiem. Do dużej łazienki możemy kupić wannę większą, o ciekawym kształcie – owalną, okrągłą, prostokątną. Będzie wyglądała efektownie, gdy wysuniemy ją na środek lub odsuniemy od ściany (o ile pozwoli na to lokalizacja podejścia kanalizacyjnego).
Wybierając wannę, zwróćmy uwagę na wyprofilowanie jej wnętrza. Modele o takim samym kształcie zewnętrznym mogą mieć różną głębokość, a ścianki boczne pionowe albo mniej lub bardziej pochylone. decyduje nie tylko o wygodzie, ale też o ilości wody zużywanej każdorazowo do jej napełnienia. Do wielu modeli wanien można dokupić zagłówki, ozdobne uchwyty (dzięki którym łatwiej wchodzić do wanny i wychodzić z niej) oraz relingi do wieszania ręczników. Można też zamówić wanny akrylowe w wersji antybakteryjnej, czyli pokryte specjalną powłoką albo zrobione z płyt akrylowych z dodatkiem środka o właściwościach antybakteryjnych. Taką wannę łatwiej utrzymać w czystości, bo na jej powierzchni wolniej rozwijają się bakterie i efekt jej mycia jest trwalszy.
I wanna, i kabina
Jeśli w łazience jest odpowiednio dużo miejsca, można ustawić w niej oba urządzenia – obok siebie przedzielone ścianką – lub wydzielić osobno strefę relaksu (z wanną) i szybkiego mycia (z kabiną prysznicową).
Aby wanna zyskała dodatkową funkcję, można zamontować na niej parawan, dzięki któremu podczas brania prysznica nie będziemy zalewali łazienki. Najlepiej kupić parawan i wannę u jednego producenta, wtedy na pewno będą do siebie pasowały. Parawany są robione z podobnych materiałów co kabiny prysznicowe. Najprostsze składają się z jednej ścianki i osłaniają tylko część wanny, bardziej rozbudowane mają dwie lub trzy ścianki, składają się jak harmonijka i zasłaniają większą część wanny.
Autor: Grażyna Bieganik
