Od 1974 r. pracuje w Katedrze Entomologii Stosowanej SGGW i zajmuje się szkodnikami, ich życiem i metodami zwalczania. Preferuje metody biologiczne, mechaniczne, fizyczne, biotechniczne, a stosowanie chemicznych środków ochrony roślin uważa za ostateczność w najbliższym otoczeniu człowieka.
Mączlik szklarniowy (Trialeurodes vaporariorum), przedstawiciel rodziny mączlikowatych (Aleurodidae), występuje w szklarniach, gdzie atakuje najróżniejsze rośliny warzywne i ozdobne. W czasie gorących dni opuszcza szklarnie i rozwija się na różnych roślinach poza szklarnią. Szkodliwe dla roślin są larwy i osobniki dorosłe, które pobierają znaczne ilości soków z roślin, a mając zapotrzebowanie na pokarm zawierający azot (aminokwasy, białka), znaczne ilości soków wydalają nie pobierając z nich cukrów. Wtedy na roślinach pojawia się obficie rosa miodowa (spadź), którą chętnie zbierają i mrówki i pszczoły. Na resztkach nie zebranej spadzi rozwijają się czarne grzybki sadzakowe zwane też czernicowymi. Rośliny wtedy wyglądają, jakby ktoś je osmalił lub zanieczyścił sadzą. Owoce po umyciu i tym samym po usunięciu zanieczyszczeń związanych z rosą miodową nadają się do spożycia i nie ma żadnych przeciwwskazań przed ich spożywaniem, jeśli roślina jest opadnięta przez mączlika. Nie są znane skutki uboczne spożywania owoców i innych części roślin, na których żerowały larwy czy dorosłe mączlika.
Inne porady tego eksperta
