i
Architekt krajobrazu ze specjalizacją "zieleń zabytkowa". Pisała i redagowała teksty o zakładaniu, urządzaniu i pielęgnacji ogrodów. Fascynowało ją tradycyjne ogrodnictwo i rolnictwo, bo zapomniane dziś metody uprawy roślin - nawet w naszym "zchemizowanym" trującym świecie - pozwalają nieco lepiej żyć.
Ta roślina, to najprawdopodobniej wężymord niski (Scorzonera humilis L.). Należy do rodziny astrowatych (Asteraceae) Rośnie na polanach w borach mieszanych i sosnowych, a także na zaniedbanych łąkach i pastwiskach torfowiskowych, wilgotnych wrzosowiskach. Źle znosi podłoże wapienne. Jest byliną o grubym, walcowatym korzeniu. Liście ma odziomkowe, eliptyczne lub podłużnie lancetowate, całobrzegie. Jasnożółte kwiaty zebrane są w szczytowe koszyczki, zakwitają od maja do lipca na pojedynczych, wzniesionych łodygach, dorastającej do 50 cm wysokości. Wężymord niski jest rośliną trującą, ale jego korzenie są jadalne po ugotowaniu.
