Zastanawiasz się nad instalacją ogrzewania podłogowego? Poznaj jego zalety i możliwości
Ogrzewanie podłogowe jest coraz bardziej popularne w polskich domach. Dla użytkowników ważny jest aspekt estetyczny – ze ścian znikają, często popularne grzejniki. Na jakich zasadach działa ta instalacja i jakie ma zalety?
Centralne ogrzewanie to najczęściej urządzenie grzewcze podgrzewające wodę, która krąży w rurach tworzących zamknięty obieg. Po drodze przepływa przez grzejniki przekazujące ciepło do pomieszczeń. Grzejniki to urządzenia potocznie nazywane kaloryferami – wiszące na ścianach metalowe wymienniki ciepła. W nowo budowanych domach bardzo popularne jest jednak inne rozwiązanie nazywane ogrzewaniem podłogowym.
Jaka jest zasada działania ogrzewania podłogowego?
Wodne ogrzewanie podłogowe to rury umieszczone pod posadzką, w których krąży woda podgrzewana w kotłowni. Ciepło z wody trafia do podłogi, ogrzewając ją do temperatury wyższej o kilka stopni od tej, która ma być w pomieszczeniu. Dzięki temu cała płyta podłogowa staje się grzejnikiem. Jest to tak zwane ogrzewanie płaszczyznowe – powierzchnia grzejna jest duża, a jej temperatura stosunkowo niska. Ciepło jest dostarczane przez promieniowanie, a nie konwekcję (ruch powietrza). To pozytywnie wpływa na odczuwanie komfortu cieplnego przez osoby przebywające w tak ogrzewanym pomieszczeniu. Rozkład temperatury jest równomierny i zbliżony do idealnego z punktu widzenia fizjologii człowieka – najcieplej jest w okolicy nóg, a nieco chłodniej na wysokości głowy. Z tego wynika nieco mniejsze zapotrzebowanie na ciepło w pomieszczeniu.
Gdy podgrzewana podłoga ma 24 stopnie C, tuż pod sufitem jest mniej więcej 19 stopni C. Większość osób w takich warunkach odczuwa komfort cieplny – nie jest im ani za zimno, ani za ciepło. Żeby takie odczucie osiągnąć, stosując ogrzewanie grzejnikiem konwekcyjnym umieszczonym na ścianie, musi on mieć temperaturę mniej więcej 50 o C. Wtedy w okolicy nóg osób w pomieszczeniu jest około 18 stopni C, a unoszące się znad grzejnika ciepłe powietrze pod samym sufitem ma 28 stopni C. Oznacza to, że ogrzewanie podłogowe zapewnia komfort cieplny przy średniej temperaturze w pomieszczeniu niższej mniej więcej o 2 stopnie C niż w przypadku korzystania z grzejników konwekcyjnych. A to się przekłada na mniejsze o blisko 10% straty ciepła w pomieszczeniu i wynikający z tego niższy koszt ogrzewania.
Autor: Wiktor Greg
Temperatura wody zasilającej instalację ogrzewania podłogowego musi być niższa niż w typowym centralnym ogrzewaniu z grzejnikami konwekcyjnymi
Oprócz tego ważną zaletą ogrzewania podłogowego jest na pewno brak widocznych urządzeń grzewczych zajmujących miejsce i utrudniających aranżację wnętrza.
Jakie urządzenie powinno dostarczać ciepło do ogrzewania podłogowego?
Temperatura wody zasilającej instalację ogrzewania podłogowego musi być niższa niż w typowym centralnym ogrzewaniu z grzejnikami konwekcyjnymi. Nie powinna przekraczać 55 stopni C, a wystarczy 35 stopni C. Z tego względu taki system jest uznawany za optymalny, gdy ciepło dostarcza nowoczesny kocioł kondensacyjny, a zwłaszcza pompa ciepła - urządzenia osiągające najwyższą sprawność, podgrzewając wodę do stosunkowo niskiej temperatury.
Jeżeli natomiast urządzeniem grzewczym jest tradycyjny kocioł gazowy, olejowy albo na paliwo stałe, w którym ze względu na konieczność unikania wykraplania się pary wodnej ze spalin konieczne jest utrzymywanie wyższej temperatury wody, w instalacji musi być zastosowany układ obniżający ją, zanim woda dotrze do rur podgrzewających podłogę.
WIDEO: Wodne ogrzewanie podłogowe: plusy i minusy
Do jakich temperatur powinno nagrzewać się ogrzewanie podłogowe?
Temperatura wody w ogrzewaniu podłogowym musi być ograniczana. Wynika to głównie z konieczności niedopuszczenia do przekroczenia maksymalnej temperatury powierzchni posadzki ze względów zdrowotnych i odczuwania komfortu cieplnego. Ważnym powodem jest też oddziaływanie na betonową płytę grzewczą i warstwę wykończeniową – duże zmiany temperatury mogłyby prowadzić do pękania betonowego podkładu, terakoty lub do powstawania szczelin między panelami albo deskami podłogowymi czy parkietem. Za optymalną temperaturę posadzki uważa się 24-26 stopni C – najlepiej, gdy nie jest wyższa od temperatury w pomieszczeniu o więcej niż 5 stopni C – a maksymalna dopuszczalna w strefie stałego przebywania ludzi wynosi 29 stopni C. W łazience i w kuchni dopuszcza się 33 stopnie C.
Zaleca się takie zaprojektowanie systemu, żeby w strefach brzegowych – przy ścianach zewnętrznych, zwłaszcza z oknami – temperatura podłogi dla zrównoważenia tak zwanego efektu zimnych przegród osiągała 35 stopni C. Z ograniczenia temperatury podłogi wynika maksymalna wydajność cieplna ogrzewania podłogowego.
W pomieszczeniu, w którym ma być utrzymywana temperatura 20 stopni C, maksymalna wydajność wynosi 100 W/m2 w strefie stałego przebywania (różnica temperatury 9 K), a w strefie brzegowej 175 W/m2 (różnica temperatury 15 K). To w zupełności wystarcza do ogrzewania pomieszczeń we współczesnych, dobrze ocieplonych domach, bo zapotrzebowanie na moc cieplną na ogół nie przekracza w nich 70 W/m2. Problem może się pojawić jedynie w starych, nieocieplonych budynkach z dużymi, nieszczelnymi oknami, gdy wymagana jednostkowa moc ogrzewania przekracza 120 W/m2.
