Jak dopasować moc kotła jednofunkcyjnego do pojemności zasobnika
Moc kotła jednofunkcyjnego musi być odpowiednio dobrana do pojemności i zasobnika c.w.u. Wówczas użytkownik będzie zawsze miał pod dostatkiem ciepłą wodę użytkową o odpowiedniej temperaturze.
Autor: Andrzej Szandomirski
W większości nowo budowanych domów jednorodzinnych (dobrze ocieplonych i szczelnych) o pow. do 220 m2 zapotrzebowanie na moc do przygotowania i zapewnienia komfortu ciepłej wody jest większe niż na cele centralnego ogrzewania.
W uproszczeniu można przyjąć, że moc potrzebna do przygotowania i zapewnienia komfortu ciepłej wody wynosi:
Q = m*cw*Dt
gdzie:
- m – strumień ciepłej wody,
- cw – ciepło właściwe wody (4,19 kJ/kg*K),
- Dt – różnica temperatury wody wypływającej z urządzenia podgrzewającego i wpływającej do niego.
Po określeniu zapotrzebowania na moc do centralnego ogrzewania i wstępnym doborze kotła należy sprawdzić możliwość jego współpracy z wybranym wcześniej zasobnikiem.
- Jeżeli moc kotła wynosi od 35% do 100% wartości mocy zasobnika, to można przyjąć, że kocioł będzie dobrze współpracował z zasobnikiem, ale – uwaga – czas potrzebny do przygotowania ciepłej wody w zasobniku współpracującym z kotłem małej o mocy będzie dłuższy.
- Moc kotła współpracującego z zasobnikiem na zasadzie priorytetu c.w.u. powinna być zbliżona do górnej granicy zapotrzebowania na ciepło zasobnika. Dzięki temu woda w zasobniku będzie się szybko podgrzewała, co podwyższy komfort użytkowania.
- Pojemność zasobników ładowanych raz na dobę jest dużo większa niż tych z priorytetem. Dlatego trzeba dodatkowo sprawdzić czas podgrzewania wody w zasobniku przez kocioł. Jeśli jest długi, należy zapobiec wychłodzeniu budynku podczas ładowania zasobnika. W tym celu można na przykład zaprogramować (ustawić na regulatorze) ładowanie zasobnika w dwóch etapach z przerwą, podczas której kocioł będzie ogrzewał dom.
- Nie powinno się łączyć kotła z zasobnikiem o maksymalnej mocy mniejszej niż moc kotła. Odwrotna sytuacja jest dopuszczalna.