Bezpieczna instalacja gazu płynnego
Gaz płynny będzie niebezpieczny jeśli nieprawidłowo będziemy się z nim obchodzić...
Pojęciem gaz płynny (LPG) określamy gazy węglowodorowe otrzymywane z ropy naftowej w procesie rafinacji. Najczęściej stosuje się propan i butan, które są cięższe od powietrza, w przeciwieństwie do gazu ziemnego (metanu), który jest od niego o połowę lżejszy.
Gaz płynny można skroplić pod niewielkim ciśnieniem i w postaci cieczy magazynować w małych pojemnikach. LPG transportowany jest cysternami i nie wymaga budowy rozległych sieci rurociągów.
Ze względów bezpieczenstwa do montażu instalacji zbiornikowych lub autogazowych na gaz płynny należy wybierać profesjonalne firmy, które wykonują swoje usługi zgodnie z zasadami bezpieczeństwa i polskim prawem.
Najczęstszymi błędami użytkowników gazu płynnego są:
- montaż instalacji zbiornikowej (np. służącej ogrzewaniu domów) niezgodnie z projektem,
- próby samodzielnego wykonania instalacji zbiornikowej,
- napełnianie zbiorników przez dostawców sprzedających gaz niewiadomego pochodzenia,
- badanie szczelności instalacji przy użyciu płomienia,
- zakładanie samochodowej instalacji autogazowej w nieautoryzowanych zakładach,
- napełnianie butli na stacjach autogazu.
Propan czy butan
Najistotniejszą dla użytkowników różnicą pomiędzy propanem a butanem jest temperatura, w której odparowują. Propan przestaje odparowywać w temperaturze -42oC, natomiast butan w temperaturze 0oC.
W praktyce oznacza to, że w zbiornikach naziemnych znajdujących się na zewnątrz budynku powinien znajdować się propan (gaz płynny w zbiorniku ulega odparowaniu i do domu przesyłany jest jako faza gazowa). Jest to istotne szczególnie w okresie zimowym, kiedy temperatura spada poniżej zera i istnieje niebezpieczeństwo, że gaz nie dopłynie do budynku.
W butlach używanych do gotowania może znajdować się mieszanka propanu-butanu, ponieważ butla jest eksploatowana w temperaturach dodatnich.