Jak rodzaj paliwa wpływa na koszt ogrzewania?
Aby koszt ogrzewania domy był niższy, zacznij od wyboru właściwego paliwa. Zobacz, jaki rodzaj ogrzewania domu jest najbardziej ekonomiczny. Porównujemy m.in. ogrzewanie elektryczne, gazowe, olejowe i węglowe.
Autor: Andrzej T. Papliński
Decydując się na ogrzewanie paliwami stałymi, pamiętajmy że jako paliwa nie musimy używać tylko węgla. Do dyspozycji mamy także pelety i brykiety, czyli zrębki i trociny drewniane sprasowane na znormalizowany granulat, ktore mają wartość opałową porównywalną z węglem kamiennym.
Jakie paliwo wybrać, by mieć niższy koszt ogrzewania?
Do wyboru mamy: gaz ziemny, gaz płynny, olej opałowy, węgiel, biomasa, energia elektryczna. Od tej decyzji zależą przede wszystkim wygoda użytkowania i wysokość opłat za ogrzewanie, które stanowią największą pozycję w kosztach utrzymania domu. Wciąż najdroższe jest ogrzewanie elektryczne, chociaż olejowe i na gaz płynny niewiele mu już ustępują.
Gaz ziemny ma prawie same zalety, jeśli nie liczyć ograniczonego dostępu do sieci, którą jest przesyłany do odbiorców, i stosunkowo wysokiego kosztu przyłączenia się do niej (za wybudowanie przyłącza trzeba zapłacić niekiedy nawet kilkanaście tysięcy złotych). Jest znacznie tańszy od oleju opałowego oraz gazu płynnego i uniwersalny – zasila się nim także kuchenki gazowe. Przy spalaniu gazu nie powstają sadza ani popiół, spaliny są dość czyste, a ilość emitowanego dwutlenku węgla jest stosunkowo niewielka. Kotły spalające gaz ziemny są sterowane automatycznie i w zasadzie bezobsługowe. Konieczny jest jedynie coroczny przegląd, który polega głównie na oczyszczeniu jego podzespołów.
Gaz płynny. W kotłach grzewczych, niemal identycznych jak do gazu ziemnego (za niewielką opłatą kocioł można przezbroić, żeby zasilać go innym rodzajem gazu), spala się propan techniczny lub propan-butan. Oba gazy w ciekłej postaci należy przechowywać w zbiorniku, pierwszy w ustawionym na działce lub podziemnym, drugi – ze względu na wyższą temperaturę parowania – koniecznie w podziemnym. Trzeba też za kilka tysięcy złotych wybudować instalację zbiorni- kową i przyłącze, którym gaz ze zbiornika będzie dostarczanydo domu. Zbiorniki napełnia się przeważnie dwa razy w roku, płacąc z góry za dostarczoną ilość gazu. Coraz częściej jednak dostawcy gazu płynnego proponują użytkownikom rozliczenie na podstawia faktycznego zużycia, czyli podobnie jak za gaz ziemny czy energię elektryczną. Warunkiem jest zamontowanie w domu specjalnego urządzenia do monitorowania zużycia gazu i sygnalizacji opróżnienia zbiornika. Dzięki temu można ogrzewać dom prawie tak samo wygodnie jak gazem ziemnym, niestety ze względu na wysoką cenę gazu płynnego mniej więcej dwa razy drożej.
Olej opałowy. Do ogrzewania domów jednorodzinnych używa się odmiany nazywanej lekkim olejem opałowym. Magazynuje się go w zbiornikach, podobnie jak gaz płynny, zwykle w domu (nie powinien być przechowywany w niskiej temperaturze). Jeśli są niezbyt duże – do 1 m3 – można je umieścić w tym samym pomieszczeniu co kocioł. Ze względu na zawartość siarki w oleju kotły olejowe muszą być zrobione z materiałów bardzo dobrej jakości (dlatego między innymi są droższe niż gazowe) i częściej niż gazowe – najlepiej przy każdej dostawie paliwa – wymagają czyszczenia i regulacji. Także z powodu zawartości siarki spalanie oleju jest bardziej uciążliwe dla środowiska niż spalanie gazu.
Węgiel kamienny jest sprzedawany w wielu odmianach o różnej zawartości siarki i popiołu oraz wielkości ziaren. W najprostszych kotłach pali się tak zwanym orzechem (ziarna mają 25-80 mm), w nowoczesnych z automatycznymi podajnikami – ekogroszkiem (specjalnie wyselekcjonowanym gatunkiem węgla o ziarnach wielkości 5-25 mm oraz niskiej zawartości siarki i popiołu). W specjalnych kotłach można spalać miał węglowy, tańszy, ale mniej kaloryczny niż inne odmiany węgla i pozostawiający po spaleniu dużo popiołu.
Drewno opałowe ma mniejszą wartość opałową niż węgiel, dlatego do ogrzewania domu potrzeba go w sezonie grzewczym aż kilka ton. Drewno z drzew iglastych ma lepsze właściwości energetyczne niż liściaste, jednak zawiera więcej związków żywicznych, które przyspieszają korozję kotła. Aby się nadawało do palenia w kotle lub kominku, powinno być pocięte na kawałki o średnicy do 15 cm i długości nieprzekraczającej 50 cm. Pelety i brykiety, czyli zrębki i trociny sprasowane na znormalizowany granulat, mają wartość opałową porównywalną z węglem kamiennym. Są sprzedawane w plastikowych workach, wygodnych do transportu i przechowywania. Spala się je w zautomatyzowanych kotłach z zasobnikiem i podajnikiem paliwa. Do ogrzania domu jednorodzinnego potrzeba rocznie 3-5 t peletów.
