Jaki kamień wybrać na obudowę kominka?
Ogień z kominka to najbardziej dekoracyjna ozdoba wnętrza. Niewątpliwie godną i naturalną oprawę nada mu kamień naturalny.
Autor: Daniel Rumiancew
Łupek w asymetrii. Atutem tego prostego kominka jest wykończenie bogato fakturowanym łupkiem. Obudowa narożna bierze udział w kształtowaniu otwartej strefy dziennej
Obudowa z kamienia jest synonimem solidności, daje również poczucie bezpieczeństwa – ogień ujęty w jej ramy wydaje się bardziej ujarzmiony. Nawet jeśli na obudowie kominka pojawią się niewielkie elementy z kamienia, dodadzą wnętrzu elegancji i podniosą jego rangę.
Materiał na czasie
Kominek to jedno z bardziej popularnych miejsc wykorzystania kamienia we wnętrzu. Materiał ten podpowiada tradycja – kamienie okalające palenisko zabezpieczały przed rozprzestrzenianiem się ognia. Wypróbowany przez pokolenia, jest ceniony przede wszystkim za swoją trwałość – odpowiednio wykonana i prawidłowo konserwowana obudowa z kamienia jest w zasadzie niezniszczalna. W obudowie kominków kamień wykorzystywany jest głównie ze względów praktycznych – to materiał niepalny, nie rozprzestrzenia ognia. Pod jego wpływem nie zmienia swoich właściwości i koloru. Dzięki dużej twardości i małej sprężystości jest odporny na zarysowania, pęknięcia i inne uszkodzenia. Kamień pięknie się starzeje – spatynowany nabiera nowych walorów estetycznych. Niepowtarzalność naturalnego rysunku żył na powierzchni kamienia pozwala na uzyskanie oryginalnego kominka, każda wykonana z tego materiału obudowa jest unikatem – jedynym egzemplarzem na świecie.
WIDEO: Obróbka komina krok po kroku. Zobacz, jak zrobić to poprawnie
Bogactwo możliwości
Tradycyjne kominki w pałacach i bogatych rezydencjach były zdobione rzeźbami z kamienia, klasycznymi kolumienkami, pilastrami i filarami. Dzisiaj kamień dzięki nowoczesnym metodom obróbki daje możliwości budowania zarówno kominków nawiązujących do któregoś z historycznych stylów, jak również bardzo nowoczesnych form.
Cechą szczególną kamienia jest możliwość uzyskania elementów o dużych rozmiarach. Polerowane płyty kamienne wykorzystuje się często do budowy nowoczesnych opraw. Komponuje się je ze szkłem, a także metalem.
Bardzo popularne są obudowy portalowe, czyli oparte na klasycznych wzorcach, wzbogacone o półkę, gzymsy i pilastry. Wykonuje się je z bloków kamienia lub z mniejszych elementów. Nadal swoich zwolenników mają obudowy rustykalne o dość prostej formie wykorzystujące wiejskie i dworkowe wzorce. Najczęściej wykonuje się je z łupanego marmuru lub piaskowca, a także z surowego kamienia polnego. Często łączy się je z cegłą, drewnem, surowym tynkiem.
Podobnie jak w innych elementach wykończenia wnętrz, w obudowie kominków można użyć jednego rodzaju kamienia albo połączyć kilka rodzajów, kolorów i faktur. Na fasadach nowoczesnych kominków zestawia się dwa kolory lub dwa elementy różnie wykończone, na przykład polerowany z łupanym.
4 pomysły na wykończenie kominka kamieniem
Autor: Daniel Rumiancew
Łupek w asymetrii. Atutem tego prostego kominka jest wykończenie bogato fakturowanym łupkiem. Obudowa narożna bierze udział w kształtowaniu otwartej strefy dziennej
Jaka grubość?
Na obudowy kamienne wykorzystuje się surowiec grubości 2-5 cm. Kamienie układane w płaszczyźnie pionowej mają najczęściej grubość 2-3 cm. Na powierzchnie poziome, takie jak blaty czy półeczki, stosuje się płyty grubości co najmniej 3 cm. Jeżeli mamy zastosować element grubszy, najekonomiczniej jest użyć płyt klejonych – do płyty grubości 3 cm dokleja się kamień grubości 1,5-2 cm. Wówczas cały element jest bardziej masywny. Wyjątkiem jest piaskowiec – to kamień kruchy o mniejszej wytrzymałości
Jaki kamień na obudowę?
Do wykończenia kominka można stosować wszystkie rodzaje kamienia. Najbardziej wdzięcznym materiałem są kamienie miękkie, dość łatwe w obróbce – marmur, trawertyn, piaskowiec i wapień, ale coraz częściej wykorzystuje się też granit czy łupek.
Marmur. Nadal najbardziej popularny. Przyciąga nie tylko bogactwem kolorów i użyłkowań, ale i stosunkowo niską ceną. Ten chłodny w wyrazie, półprzezroczysty kamień zawsze był oznaką luksusu. Chętnie stosowany we wnętrzach przede wszystkim dzięki jego walorom estetycznym, a szczególnie bogatej palecie barw: różnych odcieni bieli, żółtego, szarości, różu, czerwieni, brązu, zieleni, a także czerni. Marmur ściera się i ulega zmatowieniu, pokrywając się drobną siatką rys. Ponieważ łatwo się plami, po ułożeniu należy go zabezpieczyć środkiem impregnującym.
Wapień. Występuje w odcieniach chłodnych. Tworzy jednolitą powierzchnię pozbawioną wyraźnych akcentów kolorystycznych – jest dobrym tłem dla stworzenia kontrastów barw i faktur. Doskonale nadaje się do wnętrz nowoczesnych i rustykalnych, głównie dzięki różnym możliwościom obróbki powierzchni płyt. Powierzchnia naturalna o lekko chropowatej, pumeksowej fakturze najczęściej wybierana jest do nowoczesnych wnętrz minimalistycznych. Zacierana wywołuje złudzenie wieloletniego zużycia, dzięki czemu doskonale wpisuje się w estetykę rustykalną. Obudowy wapienne powinny być zaimpregnowane.
Piaskowiec. Jest twardszy od wapienia, ale porowaty i łatwo się plami. Jest często stosowany na obudowy kominków o stylistyce rustykalnej. Używane są elementy łupane, a także frezowane w postaci belek, łuczków, głowic. Na półki warto wybrać piaskowiec polerowany, który łatwiej utrzymać w czystości.
Trawertyn. To odmiana wapienia. Oryginalna, pełna żłobień porowata struktura i ciepłe miodowo-złote barwy trawertynu nie wymagają wyszukanych form oprawy. Nawet prosta bryła tworzy piękną dekorację. Trawertyn stosuje się najczęściej na elementy pionowe, na blaty używa się tańszych materiałów. By w otwory nie wnikał kurz i pył, zabezpiecza się go po wypolerowaniu i zaimpregnowaniu powierzchni masą z pyłu kamiennego lub żywicą.
Granit. Jest najbardziej wytrzymały na wszelkie odbarwienia, ale rzadziej stosuje się go jako obudowę kominka. To kamień nie tylko drogi, ale też trudny w obróbce. Zachwyca bogatą gamą kolorystyczną – od głębokiej czerni, poprzez różne odcienie szarości, czerwieni, zieleni, żółtego i fioletu, aż po perłową biel, a także łososiowy róż, wyblakły beż, intensywny brąz. Jego zaletą jest także bogactwo wzorów – od popularnych nakrapianych po mieniące się warkoczami. Jest materiałem nienasiąkliwym, łatwo go utrzymać w czystości. To kamień odporny na działanie nawet bardzo agresywnych środków czyszczących. Styl granitowej obudowy zależy od wykończenia powierzchni kamienia. Najbardziej popularne są obudowy wykonane z płyt polerowanych „na wysoki połysk”. Z granitu wykonuje się zarówno stylowe portale, jak i nowoczesne proste obudowy.
Łupek. Pojawia się coraz częściej na obudowach kominków. Jest równie odporny jak granit, a znacznie łatwiej uzyskać z niego pożądane kształty elementów. Poza tym jest bardzo dekoracyjny i oryginalny – zachwyca nie tylko nietypową charakterystyczną „łupaną” fakturą, ale i barwami: szarografitową, niebieską, zieloną, pomarańczowożółtą. Zawarte w nim kryształy krzemionki i miki sprawiają, że mieni się w blasku ognia.
Ukryta podstawa
Zanim kominek wykończymy kamieniem, należy wykonać obudowę w stanie surowym.
- Najczęściej robi się ją z żaroodpornej płyty gipsowo-kartonowej grubości 12 mm wzmocnionej włóknem szklanym. Płytę przykręca się do metalowych profili. Z uwagi na bezpieczeństwo wkład kominkowy lub kaseta powinny być zaizolowane wełną mineralną (tzw. kominkową) z warstwą folii aluminiowej. Połączenia między płytami gipsowo-kartonowymi należy zaspoinować.Tę konstrukcję warto zastosować, zwłaszcza jeśli zaplanujemy bardziej wyszukany kształt obudowy.
- Do konstrukcji obudowy wykorzystuje się też płytę krzemianowo-wapniową. Tworzy ona konstrukcję samonośną i w przeciwieństwie do płyty gipsowo-kartonowej nie trzeba do niej stosować profili. Ponieważ ma znacznie wyższą izolacyjność niż wełna mineralna, jest bardzo odporna na wysokie temperatury i nie trzeba jej izolować. Wykonaną z niej obudowę wystarczy zagruntować (chłonie znacznie więcej gruntu niż płyta gipsowo-kartonowa), a potem wykończyć. Ponieważ obróbka płyt krzemianowo-wapniowych jest znacznie trudniejsza niż gipsowo-kartonowych, stosuje się je do prostych form. Tylko wprawny montażysta wykona z tych płyt każdą obudowę.
- Zamiast obudowy z płyt można wykonać konstrukcję murowaną z cegły szamotowej lub bloczków gazobetonowych. Należy je zaizolować wełną mineralną i obudować płytą gipsowo-kartonową.
