Montaż paneli słonecznych przed tobą? Podpowiadamy, jak dobrać zasobnik!
Montaż paneli słonecznych wiąże się z koniecznością dobrania do nich dodatkowych elementów, bez których całość instalacji nie mogłaby działać. Jednym z najważniejszych jest zasobnik buforowy.
Montaż paneli słonecznych pociąga za sobą konieczność wyboru zasobnika buforowego, który magazynuje energię dostarczaną z kolektorów słonecznych – przejmuje ją wypełniająca go woda. Wytyczne dotyczące doboru pojemności zasobnika solarnego nie są jednoznaczne. Można spotkać informację, że na 1 m2 powierzchni czynnej kolektorów wystarczy zaledwie 40 l wody, inni twierdzą, że zasobnik do wspomagania ogrzewania domu o powierzchni 140 m2, w którym zastosuje się kolektory o powierzchni 12 m2, powinien mieć co najmniej 2000 l, czyli 167 l/m2. Przedział jest więc bardzo duży.
Zasobnik buforowy - nie za duży i nie za mały
Czym skutkuje dobór zbyt dużego lub za małego zasobnika buforowego? Im większa jest jego pojemność, tym więcej energii może przejąć wypełniająca go woda. Ale im więcej jest wody, tym niższą temperaturę osiąga ona, przejmując określoną ilość energii. Zatem jeśli zasobnik jest mały, to energia z kolektorów słonecznych się marnuje przy wysokim natężeniu promieniowania słonecznego, bo woda szybko osiąga wysoką temperaturę i odbiór ciepła jest wstrzymywany, żeby się nie zagotowała. Jeżeli zasobnik jest duży, energia z paneli słonecznych marnuje się przy niewielkim natężeniu promieniowania, bo choć kolektory ją dostarczają, to jest jej za mało, żeby woda w zasobniku osiągnęła temperaturę umożliwiającą ogrzewanie pomieszczeń albo przygotowywanie ciepłej wody użytkowej.
Działanie zaspobnika buforowego z zależności od pory roku
System do przygotowywania c.w.u. jest na te sytuacje mniej wrażliwy, jeśli się go projektuje do działania od wiosny do jesieni, czyli w warunkach stosunkowo wysokiego natężenia promieniowania słonecznego. Przyjmuje się wtedy, że kolektory słoneczne będą zaspokajać 50-70% rocznego zapotrzebowania na energię do przygotowywania c.w.u. i że nie muszą funkcjonować zimą. System do ogrzewania pomieszczeń jest potrzebny przede wszystkim zimą (oczywiście przydaje się także jesienią i wiosną), czyli w okresie najmniej sprzyjającym działaniu zamontowanych paneli słonecznych, bo wtedy ich efektywność jest najniższa z powodu strat ciepła przez obudowę.
Z tego względu ich powierzchnia i pojemność zasobnika muszą być odpowiednio większe – to powoduje problemy latem, kiedy instalacja również powinna działać, by przygotowywać ciepłą wodę użytkową. Występuje wtedy znaczny nadmiar energii. Kiedy nie jest ona odbierana z kolektorów (bo woda w zasobniku szybko osiąga maksymalną dopuszczalną temperaturę), czyli gdy występuje tak zwana stagnacja, płyn solarny (wodny roztwór glikolu) zaczyna wrzeć, a jeśli zdarza się to często, ulega zniszczeniu i trzeba go wymienić.
Kiedy wymieniać płyn w zasobniku buforowym?
Wrzenie płynu powoduje wzrost ciśnienia w układzie, przez co może się otworzyć zawór bezpieczeństwa, płyn wypływa z instalacji i należy go potem uzupełnić. W przypadku poprawnie zwymiarowanej instalacji do przygotowywania ciepłej wody użytkowej płyn wymienia się co pięć lat – to wystarczy, by efektywność instalacji znacznie się nie zmniejszała. Lecz gdyby wymiana płynu była konieczna częściej niż co dwa lata, wydatki na niego mogą nawet całkowicie zniwelować zysk wynikający z wykorzystywania darmowej energii dostarczanej przez kolektory słoneczne. Dlatego należy dążyć do zapewnienia jej odbioru w każdej sytuacji, ale najlepiej bez rezygnowania z możliwości uzyskiwania stosunkowo wysokiej temperatury wody w zasobniku buforowym zimą, czyli bez nadmiernego zwiększenia jego pojemności.
