Woda płynie pionami i gałązkami
Pion powinien być usytuowany centralnie względem punktów czerpalnych, znajdujących się na jednej kondygnacji.
Woda płynie pionami...
Pion powinien być usytuowany centralnie względem punktów czerpalnych, znajdujących się na jednej kondygnacji. Przewody pionowe zwykle prowadzi się w bruzdach ściennych. Jeśli nie – powinny być przymocowane do ściany w miejscu mało widocznym, ale – aby uprościć ewentualne naprawy – jednocześnie łatwo dostępnym. W domach jednorodzinnych jest zwykle jeden pion. Musi mieć więc odpowiednią średnicę, zwykle jest to 25 lub 32 mm. Jeśli dom jest parterowy i niepodpiwniczony, może nie być pionu. Jeśli woda podgrzewana jest w podgrzewaczu umieszczonym w kuchni lub łazience, to przewód ciepłej wody jest zwykle krótki – tylko na odcinku od urządzenia podgrzewającego do baterii. Jeśli woda przygotowywana jest w kotle zainstalowanym w piwnicy lub pomieszczeniu technicznym, znajdującym się daleko od miejsc poboru wody, trzeba prowadzić równolegle dwa przewody: jeden z zimną, drugi z ciepłą wodą. Jeśli woda pompowana jest ze studni, to musi być gromadzona w zbiorniku (dzięki temu pompa nie włącza się za każdym razem, gdy pobiera się wodę). Może to być zbiornik ciśnieniowy – hydrofor. Umieszcza się go na parterze lub w piwnicy, a instalacja jest z dolnym rozdziałem wody. Może też być zbiornik otwarty, ale trzeba go umieścić na najwyższej kondygnacji. Woda doprowadzana jest jednym przewodem do zbiornika, a stamtąd rozprowadzana jest do punktów czerpalnych. Instalacja jest wówczas z górnym rozdziałem wody. Jeśli domowa instalacja podłączona jest do wodociągu, to woda trafia bezpośrednio do punktów czerpalnych.
...i gałązkami
Średnice gałązek zależą od rodzaju urządzeń, do jakich doprowadzają wodę. Zwykle podłączenie do zlewozmywaka, umywalki i bidetu ma średnicę 15 mm, do brodzika i wanny – 20 mm, a do spłuczki ustępowej – 25 mm. Przewody układa się najkrótszą drogą od pionu do umywalki, zlewozmywaka czy wanny, przestrzegając następujących zasad:
- przewód wody ciepłej prowadzi się nad przewodem wody zimnej,
- nie wolno prowadzić przewodów wodnych nad przewodami gazowymi i elektrycznymi,
- odległość między przewodami wodociągowymi a elektrycznymi powinna wynosić co najmniej 50 cm (w miejscach krzyżowania się przewodów – 5 cm), między wodociągowymi a gazowymi – co najmniej 15 cm.
Przewody najczęściej układa się w bruzdach ściennych lub w podłodze, bo wtedy są niewidoczne i łatwiej jest urządzić kuchnię oraz łazienkę. Można też układać przewody na tynku, stosując specjalne uchwyty. Jeśli trasa przewodu prowadzi przez ścianę lub strop, przewody dobrze jest ułożyć w tulejach ochronnych. Mają one nieco większe średnice niż rury: o 1 cm – dla rur stalowych, o 2 cm – dla rur z tworzywa. Przestrzeń między tuleją a przewodem powinna być wypełniona materiałem elastycznym. W tych miejscach nie należy łączyć rur.
Materiał instalacji a jakość wody
Woda w instalacji musi być dobrej jakości, czyli odpowiadać wymaganiom stawianym wodzie przeznaczonej do picia i na potrzeby gospodarcze. Odpowiednią jakość wody uzyskuje się w procesie jej uzdatniania. Instalacja musi być szczelna, aby do płynącej w niej wody nie przenikały zanieczyszczenia z zewnątrz. Mimo to podczas transportu wody może dojść do jej wtórnego zanieczyszczenia, na przykład produktami korozji rur. Powodują one zmętnienie wody, nadają jej barwę, zwiększają zawartość żelaza. Dotyczy to rur stalowych i miedzianych, bo rury z tworzyw nie są podatne na korozję. Pogorszenie jakości wody pod względem bakteriologicznym może nastąpić na skutek przedostawania się do wody substancji organicznych, na przykład w czasie awarii czy naprawy odcinka wodociągu. Materiał, z jakiego wykonana jest instalacja, nie może wpływać na jakość wody. Gwarancją spełnienia tego wymagania jest atest Państwowego Zakładu Higieny przyznawany poszczególnym systemom instalacyjnym, dopuszczający je do kontaktu z wodą pitną. Systemy muszą mieć również aprobatę COBRTI Instal, i to nie tylko rury i kształtki, ale wszystkie elementy systemu, a również metody łączenia. Aprobata wydawana jest na określony czas. Ważne jest, aby kleje używane do łączenia elementów instalacji z tworzyw sztucznych, miały atest dopuszczający je do kontaktu z wodą pitną. Luty stosowane do łączenia instalacji miedzianej nie mogą zawierać ołowiu.
